
Negen verdiepingen hoog. Roodbruine bakstenen, grote zwarte gaten waar de ramen moeten komen, balkons waar nog geen randen aanzitten. Kranen zwaaien over het gebouw, bouwliften gaan op en neer, vrachtwagens met bouwmaterialen rijden af en aan. Waar eerst een drassig grasveld was met hazen, meeuwen en kieviten staat nu een enorm gebouw dat ons de adem beneemt. De school staat dapper in zijn zwarte bakstenen. Waar ze eerder de grootste van allemaal was, is ze nu een kleintje. Het schoolplein ligt in de schaduw van de nieuwgebouwde buren.