'O, zit je bij de Voedselbank? Dan zul je het wel heel arm hebben!'
Dat valt dus wel mee. Vind ik. Sinds ruim een half jaar ben ik klant bij de Voedselbank Amsterdam.
Elke week krijgen mijn zoon en ik een pakket aan voedsel dat zo groot is dat wij het niet in het geheel kwijt kunnen in de koelkast, de vriesvakken en de voorraadkast.
[Klik voor hele afbeelding]
Een deel gaat daarom naar mijn moeder. Vooral het gedeelte dat 'witlof' wordt genoemd. Een ander deel gaat naar een lokale stichting die daarmee hulpbehoevenden in de wijk steunt. Natuurlijk heel fijn dat wij vijf kilo aan aardappelen krijgen. Maar als er nog vier kilo over is van de week daarvoor wordt het wel heel krap in mijn kleine keuken. Ook lastig is het dat veel producten tegen de uiterste houdbaarheidsdatum aan zitten: verse groentes maar ook biologisch geproduceerd vlees van Marqt. Probeer maar eens vier grote worsten, vier hele broden, twee hele bloemkolen en twee stronken broccoli op te maken in twee dagen.
Veel voedsel komt rechtstreeks van de boer. Aardappelen omdat ze niet mooi rond zijn en waarbij het dus twee seconden meer tijd kost om te schillen. Per aardappel. Kroppen sla zijn niet mooi rond maar een beetje spits en spitskool is niet spits genoeg. Omdat veel consumenten wortels die niet mooi oranje zijn weigeren te kopen liggen die niet bij de supermarkt maar bij de Voedselbank. Niets mis mee. De Voedselbank bestaat bij de gratie van dit soort consumenten. 30 Procent van al het voedsel dat wordt geproduceerd wordt weggegooid omdat het niet aan esthetische eisen voldoet. Normaliter worden appels-met-een-plekje weggegooid maar nu gratis weggegeven aan klanten van de Voedselbank. Zo dragen mijn zoon en ik bij aan een betere wereld.
Ook afgelopen week haalde ik bij de vrijwilligers van de Voedselbank aan de Marnixstraat weer een fraai pakket: soep, groenten, rijst, haarlak, aardappelen, vlees, yoghurt...Wacht eens even: haarlak? Jazeker: regelmatig zitten er verzorgingsartikelen in het pakket dat grotendeels wordt samengesteld door de vrijwilligers. Op een grote tafel liggen bij 'mijn' afhaalpunt overgebleven grote voorraden. Brood vooral. Maar ook wel eens aardbeien. Of shampoo. Of gratis monsters huidcrème. Of kleine zakjes chips die overgebleven zijn nadat mensen via een onderzoeksbureau de nieuwe smaak mochten testen.
Na aftrek van vaste lasten hou ik met mijn zoon samen €140 per maand over om van te leven. Ruimschoots voldoende om voor een 'rekening' bij de Voedselbank in aanmerking te komen. Helaas mag ik van mijn klantmanager bij de voormalig DWI (de hoofdstedelijke uitkeringsinstantie) mijzelf niet aanmelden als vrijwilliger bij de Voedselbank 'want dan bent u een dagdeel per week niet beschikbaar voor de arbeidsmarkt en staat u uw eigen reïntegratie in de weg.' De uren dat ik 'vrijwillig' op budgetcursus zit via de gemeente tellen blijkbaar niet mee. Ik mag weigeren maar dan kan men mijn uitkering 30 tot 100% korten
Dankzij de Voedselbank zijn mijn maag, zoon en koelkast altijd goed gevuld. Ook voedsel voor de geest wordt verzorgd door de voedselbank, want door afspraken met theaters mogen regelmatig lege theaterstoelen worden gevuld door klanten van de Voedselbank. Dus zó slecht is het niet om bij de Voedselbank te lopen. Al zou ik dat liever niet doen.
twee reacties op "Voedselbank"