Ter gelegenheid van 75 jaar bevrijding is er veel aandacht voor de eindfase van de Tweede Wereldoorlog. De NOS heeft daarover een mooie site. Andere media wijden er eveneens artikelen aan.
Ook de wreedheden komen aan bod. Zoals het executeren van verzetsmensen, het massaal doodschieten van krijgsgevangen en natuurlijk de niet aflatende jacht op de joodse medeburgers.
Oorlog geeft ruimte aan allerlei psychopaten die dan ook ongeremd hun gang gaan. Types als Joachim Peiper en Reinhard Heydrich bouwden een weerzinwekkende reputatie op. Het zijn mensen die normaal gesproken door de maatschappelijke instituties nog enigszins beteugeld worden in hun ziekelijke driften. Maar binnen oorlog en dictatuur krijgen ze vrij spel. Daarom is het belangrijk te strijden tegen fascisme, rechts-extremisme, religieus extremisme en zware criminaliteit. Want juist het groepsverband legitimeert en ontremt het handelen van het individu. En het zijn er altijd meer dan je zou verwachten.
Vuurwerk
Dikwijls begint het 'klein', zoals bij de persoon die onlangs een stuk vuurwerk in de anus van een kat ontstak. De kat overleefde dit niet. De wreedheid als bizar vermaak. Binnen de context van een extreme beweging kan zo’n zieke geest later helemaal tot ontplooiing komen en de ergste misdaden begaan. Wij zagen daarvan recent voorbeelden bij IS, waar men zich te buiten ging aan het martelen en onthoofden van 'ongelovigen'.
Het kleine kind
Afgelopen week werd in mijn woonplaats de Marokkaanse crimineel Rachid Kotar geliquideerd voor een sportschool. Risico van het vak, kun je zeggen, maar het blijft een mens. Veel erger is dat het gebeurde in het bijzijn van zijn vierjarig zoontje. Het arme kind rende in ontzetting weer de sportschool binnen onder het roepen van ‘mijn vader, mijn vader!’.
Het is niet het eerste incident waarbij een ouder in het bijzijn van jonge kinderen werd doodgeschoten, het gebeurde ook Luana Luz Xavier. Dit gangsterliefje was eveneens niet smetteloos, maar kom op, hoe diep kun je zinken om haar te vermoorden in het bijzijn van familie en kinderen?
De nu vermoorde crimineel schijnt een concurrent van Ridouan Taghi te zijn geweest. Het spoor lijkt dus weer te leiden naar degene die de afgelopen jaren met allerlei moordopdrachten de wreedheid in Nederland een verderfelijke nieuwe impuls heeft gegeven. Die gast moeten ze pakken, anders gaan we Mexico achterna.
De wreedheid is van alle tijden. Je zou toch zeggen dat we inmiddels genoeg van het verleden hebben kunnen leren om de stap te maken naar een meer mensvriendelijke maatschappij. Maar nee, het onkruid steekt telkens weer de kop op. Waakzaam blijven dus. En schoffelen, altijd maar schoffelen…
Tevens gepubliceerd op het blog van de auteur.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
twee reacties op "De onuitroeibare wreedheid"
Misschien is er een consolidatie van het miljoenen-imperium aan de gang die ook tijdens T's detentie gewoon doorgaat. Borstkloppen en zuchten van verlichting zijn zo als ik het zie zeker nog niet aan de orde. Het laatste (wrede) schot is nog lang niet gevallen. Ik denk dat een beroep op het ontzien van kinderen etc. tot dovemansoren is gericht.