Het toeval wil, dat ik vandaag meteen al een vervolg kan plaatsen op het artikel van Walther Ploos van Amstel over de verkeersregelaars, dat getiteld was: 'De gele hesjes en de schelle fluitjes'.
Vandaag deel 2: De gele hesjes en de grote bekken'.
Laat ik een paar dingen voorop stellen. Ten eerste gaat dit stuk over een enkeling. Ten tweede: ik ben in de regel een kalm en gemoedelijk mens, waar weinig gevaar van te duchten valt.
U merkt, ik voer de spanning op.
Als ik niet aan het schrijven of redigeren ben, zwerf ik regelmatig door de stad, fotografeer het een en ander en ben voortdurend nieuwsgierig.
Ik belandde deze week bij de toegangsweg van de afgesloten IJtunnel. Ik waagde mij een heel klein stukje op het stoepje langs de toerit om het terras van Nemo van een afstand op de foto te zetten. Met nadruk vermeld ik erbij, dat ik niet langs enig verbodsbod ben gelopen. Die staan pas verderop. Toch had ik dit beter niet kunnen doen, want wat mij toen overkwam tart elke beschrijving.
De gele hesjes en de grote bekken
Miniserie
De gele hesjes en de schelle fluitjes
Verkeersregelaars worden op steeds grotere schaal ingezet in het doolhof van Amsterdamse afzettingen, opstoppingen, opbrekingen en evenementen. Walther Ploos van Amstel vraagt zich af wat nu eigenlijk precies de bevoegdheden zijn van al die mensen met gele hesjes. En wie regelt de verkeersregelaars?