
Ouderwets zijn. Daar is niks mis mee. Ik ben ouderwets en dat wou ik graag zou houden.
Mij zul je niet starend op een van die moderne telefoons als een zombie mensen omver zien lopen of slingerend op de fiets mijn leven riskeren.
De beste verhalen hoor ik nog steeds het liefste als ik met een paar jongens van de gestampte pot gezellig een kop koffie drink. Of een biertje. Of een glaasje wijn. Een glaasje rechtop en neer. Een ouwe klare. Een pikketanussie. Of ander spraakwater. Proost.
Zo hoorde ik laatst een leuke roddel. Een verhaal waarin andermaal de verloedering van de samenleving bleek. De slappe knieën van de politici. En de minachting voor de gewone Henk en Ingrid, de man en vrouw in de straat.