In het kader van heteenoftander landde ik op de pagina van mijn stadsdeel Nieuw-West, alwaar het dagelijks bestuur in volle glorie staat afgebeeld. Hé, we hebben toch maar vijf wethouders? Wie is die mevrouw rechts op de foto?
Ah, ik zie het al, dat is de stadsdeelsecretaris, mevrouw Joke Goedhart.
De stadsdeelsecretaris is de hoogste baas van de ambtelijke organisatie. Vandaar dat Joke geen 'stadsdeelsecretaresse' heet, want dat staat meteen weer een stuk minder belangrijk.
Joke Goedhart, waar kennen wij die naam ook weer van? Precies, zij was volgens voormalig wethouder Marijke Vos de grote schuldige aan de affaire met het gifschip Probo Koala. Zij was in die periode nog directeur van de Dienst Milieu- en Bouwtoezicht. Een functie die zij op haar openbare LinkedIn profiel heeft weggelaten. Deze besmeurde bladzijde uit haar carrière veegt zij zo te zien liever onder het tapijt.
Wat doet die mevrouw zo ineens in Nieuw-West? Daar zouden wij hier toch nooit voor gekozen hebben?
Blijkbaar heeft de gemeente bij de fusie van de stadsdelen alleen maar lager personeel ontslagen. Of misschien wel bijna niemand, wie zal het zeggen? In elk geval zo te zien te weinig topambtenaren. Veel te duur natuurlijk. Dat kost maar gouden handdrukken of anderszins riante afvloeiingsregelingen. Want zo gaat dat in die kringen.
Ik herinner mij nog dat mevrouw Joke ondanks haar disfunctioneren (volgens Marijke dan) stadsdeelsecretaris in Zeeburg mocht worden. Maar toen dat stadsdeel werd opgeheven zaten ze natuurlijk opnieuw met Joke in haar maag.
Stel ik mij zo voor.
Volgens mij hebben ze gedacht: 'Weet je wat? We maken Joke kwartiermaakster. Kwartiermaakster voor de stadsdelen die moeten fuseren tot Nieuw-West. Die kant van de stad heeft toch al een slechte reputatie, dus daar kan ze geen kwaad.'
Iets in die geest moet het toch wel zijn geweest.
Van oorsprong is een kwartiermaker een militair die vooruit gezonden wordt om voor huisvesting te zorgen. Blijkbaar heeft de kwartiermaakster Goedhart ook maar meteen geregeld dat ze zélf onder de pannen kwam. Als stadsdeelsecretaris van Nieuw-West. Best een mooie promotie na zo'n gifdrama.
Ik las onlangs dat voor stadsdeel Nieuw-West er een tegenvaller dreigt van 16 miljoen. Dat wordt dus bezuinigen. Hopelijk niet op achterstandsbeleid, stedelijke vernieuwing, economie of veiligheid, maar op overtollig management dat we hebben geërfd uit de stadsdeelfusies.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen dus voor de stadsdeelraad. En met die ervaring als kwartiermaakster vindt Joke toch wel weer wat anders, toch?
tien reacties op "Opgescheept met Joke"
De hele constructie is toch vrij raar op z'n zachtst gezegd.
(Lees het hele interview hier: http://bit.ly/pqqLZ1 )
Als medewerker van Amsterdam Centraal ben ik het op dit punt niet helemaal met Arnoud eens. Als columnist mag je inderdaad schrijven wat je wil (tot de rechter het verbiedt), maar als freelance journalist ben ik van mening dat iedereen zich tot op zekere hoogte aan journalistieke principes moet houden.
In het geval van Goedhart vind ik de gifboot Probo Koala inderdaad een pijnlijk onderdeel op haar CV, maar lijkt me de suggestie dat ze dan niet meer mag werken binnen de Amsterdamse overheid nogal kort door de bocht. Over dat huidige functioneren (dat ik als duo-raadslid van redelijk dichtbij meemaak en dat volgens prima is) lees ik niks, terwijl dat toch is waar je iemand nu op afrekent.
Maar goed, weblogs zijn er om de discussie te voeden, en dat doet Amsterdam Centraal zeker.
Toch is je insteek m.i. niet juist waar het de kritiek op dit stuk betreft.
Ten eerste moet je het stuk lezen in het kader van de rubriek waarin het staat. De 'disclaimer' staat eronder en die laat aan duidelijkheid niets te wensen over zou ik zeggen.
Ten tweede: je profileert je als deskundige op het gebied van sociale media. Dat is het toch eigenlijk een ouderwetse opvatting om 'traditionele' journalistieke principes los te laten op een relatief nieuw medium als een weblog. Want het weblog heeft iets dat de krant niet heeft: tweerichtingsverkeer, een directe mogelijkheid tot reageren en discussiëren. Kortom: een reeds ingebouwd principe van hoor en wederhoor. Dat dit heel goed werkt kun je bijvoorbeeld zien bij het artikel over de verkeersregelaars, waarbij Traffic Support er als de kippen bij was om tegen te sputteren.
Ten derde: Amsterdam Centraal wil uitdrukkelijk schrijven vanuit de optiek van de burger. Vragen opwerpen die bij de kritische burger (zoals ikzelf) leven. Er gaan bijvoorbeeld wel degelijk geruchten dat managers niet afvloeien omdat dit te duur zou zijn (door de gouden handdrukken, ontslagvergoedingen e.d.). Er zullen er meer zijn als Joke Goedhart die feitelijk boventallig zijn.
Het is een logische vraag: waarom krijgt een tramconducteur die is ingedommeld ontslag (volgens AT5, ik weet niet of dit uiteindelijk is doorgegaan) en mag een hoge ambtenaar met een gifschandaal op haar CV gewoon verder opereren? Niet dat Barbertje nu moet hangen van mij, maar het zijn van die vragen waar je als burger eigenlijk nooit antwoord op krijgt. Het zijn ook van die vragen die misschien al eerder door jou als deelraadslid (of als journalist) gesteld hadden moeten worden en niet door AC.
Daarmee zeg ik niet dat dat in jouw stuk totaal niet gebeurt, maar ik ken legio voorbeelden van laster, roddel en achterklap onder het mom van "Ja, maar ze kunnen toch reageren als het niet helemaal klopt?" Niet voor niets worden bloggers geregeld voor de rechter gesleept vanwege laster. Dat is de keerzijde van de houding "We kunnen er wel eens naast zitten".
Tot slot: wat mijn politieke rol betreft: ik ben pas in september 2010 aangetreden als duo-raadslid. Dat was na de stadsdeelfusie, de installatie van de raad en de benoeming van sleutelfuncties als die van Goedhart. De mensen die in mei 2010 al aantraden hadden vragen kunnen stellen aan Goedhart. Nu vind ik dat een beetje mosterd na de maaltijd. Wat niet wegneemt dat als er wat op haar huidige functioneren valt aan te merken, dat ik dan zeker vragen zou stellen over haar functioneren, zeker in het licht van eerderere kritiek omtrent Probo Koala.