Overal in grote steden zijn er bijna evenveel galeries als er beeldend kunstenaars zijn, Amsterdam vormt daarop geen uitzondering. Waarom zou ik over één ervan schrijven?
Amsterdam kent een expositiegebouw dat zich onderscheidt zowel in organisatie als historie, het verdient om zich in de belangstelling van een grotere kring dan slechts de 'incrowd' te koesteren.
Op het Rokin 112 verschuilen zich achter een dubbelbrede voorgevel twee achttiende eeuwse panden: de voormalige Grand Salon Duport en het voormalige hotel Het Wapen van Utrecht. De architect J.H. Leliman verenigde begin negentiende eeuw deze beide gebouwen tot een groot sociëteitsgebouw met twee kunstzalen op de eerste verdieping. Wie er voorbij loopt op weg naar het Muntplein of de Amstel moet zijn blik maar eens hoger richten dan de begane grond, de voorgevel maakt indruk met pilasters die vier levensgrote figuren dragen die elk een kunstvorm symboliseren.
Het gebouw zowel als de sociëteitszaal zijn eerbiedwaardig, ook het interieur met het originele negentiende eeuwse meubilair van Berlage draagt bij tot een voorname neoklassieke sfeer.