Home > > Inkt op de Amstel: Carmiggelt

Inkt op de Amstel: Carmiggelt

Inkt op de Amstel

7 oktober jl. was het 100 jaar geleden dat Simon Johannes Carmiggelt geboren werd. De herdenkingen van zijn werk zijn niet van de lucht.
Er komen heruitgaven van zijn werk. Theodor Holman maakte een pastiche in Het Parool, de krant waarin Carmiggelt zijn Kronkels jarenlang publiceerde. Hij schreef ze met vulpen en deponeerde ze daarna in een kastje onder zijn deurbel, waar ze door een koerier van Het Parool iedere dag werden opgehaald. Wim Brands besteedt er in zijn rubriek Brands met boeken de gehele week aandacht aan op de VPRO radio.

Carmiggelt was Amsterdam. Zijn verhaaltjes spelen zich er bijna allemaal af.  Zo staat in de bundel Kroeglopen  2 (1965) : 'In de Leidsestraat valt veel te zien. Er lopen geen gewone mensen. Die mogen er, geloof ik, niet in. Vreemdelingen zijn er talrijk. Ook als ze geen uitheems uiterlijk vertonen, kun je ze herkennen aan de manier waarop ze zich voortbewegen- drentelig, ondoelgericht en in beginsel open voor een wonder.'

Je kon de cafés herkennen en de typetjes die Carmiggelt neerzette. Hij was razend populair. Wat veel mensen niet weten is dat hij opgroeide in Den Haag en woonde aan de Loosduinsekade 206.
In de oorlog werkte hij mee aan het illegale Parool. Later woonde Carmiggelt aan de Weteringstraat 46. Op nummer 26 had trouwens Willem Kloos gewoond.  Tot 1955 woonde Carmiggelt aan het Weteringplantsoen en na 1966 opnieuw. Hier staat een standbeeldje van hem. Overigens staat er ook een beeld van Carmiggelt met zijn vrouw Tiny in het dorpje De Steeg in Gelderland. Het is vervaardigd door beeldhouwer Wim Kuijl. Helaas werd het vernield. Later is het gelukkig weer hersteld. Ook Wim Kan en Louis Couperus brachten in De Steeg vaak hun vakantie door.

Beroemd werd hij toen vooral door het voorlezen van zijn schetsjes op de televisie, ingeleid door de tonen van In a sentimental Mood van Duke Ellington. Wanneer de tonen van deze melodie klinken zal menigeen onmiddellijk denken: 'Daar heb je Carmiggelt!'

Zijn privéleven verliep niet gelukkig. Carmiggelt had een fors drankprobleem, mede doordat hij zijn verhaaltjes schreef in cafés. Het resulteerde in diabetes. Deze aandoening moest hij verwaarlozen omdat zijn vrouw chronisch ziek werd. Hij had een verhouding met Renate Rubinsein en stierf uiteindelijk aan een hartaanval. Bij De Arbeiderspers en uitgeverij Van Oorschot wordt zijn werk nog steeds uitgegeven en het wordt veelvuldig in bibliotheken uitgeleend.


twee reacties op "Inkt op de Amstel: Carmiggelt"

JohnN
-1-  JohnN:
Carmiggelt, columnist avant la lettre. Maar zijn lezerspubliek sterft langzaam uit. Mooi dat je ons nog even informeert over enige wetenswaardigheden. Hij was voor mij de vleesgeworden melancholie.
Arnoud
-2-  Arnoud:
Had hij ook niet de PC Hooftprijs gekregen?

Reageren?  

Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.

Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.

(verschijnt niet online, is nodig voor gravatar afbeelding)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spamreacties te voorkomen, wordt u gevraagd deze simpele vraag te beantwoorden.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.