De nieuwe Centrale Openbare Bibliotheek is al niet meer zo nieuw, alweer zes jaar geleden werd het trotse gebouw op het Oosterdokseiland geopend. Mensen gaan er massaal heen voor allerlei dingen, niet eens meer in de eerste plaats om er boeken te lenen. Er zijn CD's en DVD's, je kunt er een poosje zitten internetten of je terugtrekken met bladen, boeken of geluidsdragers in een stiltecabine. Voortdurend worden er activiteiten georganiseerd, kleinschalig zoals presentaties en workshops, grotere evenementen vinden plaats op de bovenste etage in het 'Theater van 't Woord' wat niet zo letterlijk genomen moet worden, want daar klinkt minstens zo vaak muziek.
Op een tussenetage van entree en de eerste verdieping is er een expositieruimte voor tijdelijke tentoonstellingen, die het verdient wat vaker bezocht te worden. Men probeert de aandacht te trekken door een blikvanger bij de ingang, maar als je dan besluit meer te willen zien moet je eerst omhoog naar de 1e etage om daar weer langs een griezelig steile trap een halve etage te dalen.
Deze zomer is Museum Beelden aan Zee uit Scheveningen gast in de OBA expositieruimte.
Voorstudies
Het is sympathiek van de OBA dat zij dit museum gelegenheid geeft zich in haar gebouw te presenteren, want het is een van de weinige grotere Nederlandse musea dat geheel zonder overheidssteun draait. Het ontstond uit een collectie van privé verzamelaars: Lida en Theo Scholten. In de OBA worden voor Amsterdammers interessante beelden getoond uit de vaste Beelden aan Zee collectie. Voorbeelden daarvan zijn: gipsen voorstudies van De Dokwerker en van Anne Frank door de beeldhouwer Mari Andriessen (1887-1979) en voorstudies van een Multatuli-beeld door Cor Hund (1915-2008). Ook van het bekende Wilhelmina-beeld van Mari Andriessen, dat in Rotterdam staat, is een voorstudie te zien.
Gigant
Publiekstrekker moest een drie meter hoog houten beeld van de Griekse gigant Alkyoneus zijn. Je kon hem eigenlijk niet missen, iedereen die naar de roltrappen wil komt er vlak langs. Gerhard Lentink (1956) uit Dordrecht zou, behalve beeldhouwer ook een uitstekende meubelmaker kunnen zijn. Want hij heeft zeer kundige meubelconstructies gemaakt die op elkaar gestapeld als het ware een drie meter hoog skelet vormen die de mythologische reus vrij en stabiel laat staan. Als bijkomend gevolg hoefde hij alleen nog de voorzijde van de Gigant te snijden uit de stukken merbau hout waaruit het geheel is opgebouwd.
Naakt en natuurgetrouw
Alkyoneus moet met zijn drie meter lengte nòg veel groter lijken, dat heeft de kunstenaar bereikt door een truc uit te halen met de proporties: de blote voeten van de reus lijken wel bij een man van tien meter te horen, zijn benen bij een van vijf meter, de romp is nog maar passend voor iemand met normale proporties en helemaal boven is het hoofd maar half zo groot als dat van een gewone man.
Zo wordt de suggestie gewekt alsof je tegen hem opkijkt als tegen een toren. Alkyoneus is naakt en alle lichaamsdelen zijn natuurgetrouw weergegeven.
Piemel
Verleden week stond ik daar even op de informatieposter te kijken toen er een opgewekt groepje hoofddoekmeisjes binnenkwam. Ze passeerden tussen mij en het beeld en ze reikten maar net een stukje boven de reuze knieën van Alkyoneus. Daarboven - de meisjes moesten hun blikveld wat hoger richten - prijkte zijn respectabel geslacht. Er werd onderdrukt gegiecheld.
Toen ik de expositie bekeken had en weer met de roltrap naar beneden ging, waren bij puur toeval dezelfde meisjes ook weer op weg naar beneden. We kwamen opnieuw langs de Alkyoneus-toren en plotseling draaide een van de meisjes zich om, greep haar iPhone en knipte in een flits een foto.
De anderen liepen onderwijl door, proestend van het lachen: ''Ja, voor die grote piemel natuurlijk...'' ving ik nog op. En dan te bedenken dat die gewoon in rust was.
Wie hem ook nog wil zien moet snel zijn, maandag is de tentoonstelling alweer afgelopen.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
twee reacties op "Publiekstrekker voor hoofddoekmeisjes"