Deelraadslid: Als we nu eens de handen ineen slaan.
Stadsdeelvoorzitter: Hoe bedoel je?
Deelraadslid: We gaan in gesprek met zoveel mogelijk verschillende partijen: de dienst werk in inkomen, stichtingen, het bedrijfsleven en jongeren.
Stadsdeelvoorzitter: Ook jongeren uit de muziekcultuur?
Deelraadslid: Ook die. En we zeggen dat er veel meer stageplekken moeten komen.
Stadsdeelvoorzitter: Goed idee. We maken er gewoon weer een integrale aanpak van.
Deelraadslid: Juist, zo leggen we de verantwoordelijkheid bij zoveel mogelijk verschillende partijen. Want als iedereen verantwoordelijk is dan is niemand verantwoordelijk.
Stadsdeelvoorzitter: Klinkt goed.
Deelraadslid: Precies, hebben we dat ook weer opgelost.
Deelraadslid: Nou ja, met die integrale aanpak bieden we ze dus uitzicht op een stageplek.
Burgemeester: Ja, dat moeten we nog maar eens zien gebeuren. Wat doen we op dit moment?
Deelraadslid: Oké, als we die drugsdealers nu eens een brief sturen.
Stadsdeelvoorzitter: Goed idee. En in die brief kunnen we hen vragen om te stoppen met dealen.
Deelraadslid: Dat zal ze afleren!
Burgemeester: Oke, regel jij die brief?
Deelraadslid: Best.
Stadsdeelvoorzitter: We doen dus die integrale aanpak en die brief. Hoe gaan we dit verkopen?
Deelraadslid: Gewoon: Repressie en preventie!
Stadsdeelvoorzitter: Repressie en preventie. Klinkt goed.
Deelraadslid: Mooi, is dat ook weer opgelost.
Stadsdeelvoorzitter: Gelukkig zit het er over een paar maanden weer op.
NB: theater is slechts een interpretatie van de werkelijkheid.
Wat een parel