Kruispunt des doods [update]
Als ik zin heb in een avontuur dan fiets ik naar huis via de Marnixstraat. In tegenstelling tot de rest van de stad rijd je hier immers niet op een gescheiden fietspad maar op de autoweg. Daarbij raast tram 10 met 50 kilometer per uur door de smalle straat en willen alle auto's lijn 10 zonodig inhalen. Het hoogtepunt van mijn fietstocht is de oversteek op het Marnixplein richting de Nassaukade. De auto's komen je werkelijk van alle kanten tegemoet en er zijn geen stoplichten om je te helpen: op het kruispunt zijn alle ingrediënten voor grootse verkeersongelukken aanwezig.
En inderdaad, vorige week was het weer raak: een 12-jarige scholier kwam onder een vrachtwagen terecht. Het parool spreekt van het zevende ongeval in drie jaar tijd. Basisscholen in de buurt maken zich zorgen over de verkeerssituatie en buurtbewoners smeken het stadsdeel om concrete maatregelen.
Dieptriest en werkelijk te gek voor woorden. De verkeerssituatie rondom het Marnixplein is al jaren gevaarlijk. Maar hoeveel doden moeten er nu eigenlijk vallen voordat het stadsdeel in actie komt? Een stoplicht of een drempel kan in een handomdraai worden geregeld en spaart een boel levens. Ideaal zou zijn als de hele straat wordt gebombardeerd tot 30 km zone. Dit zal mijn fietstocht een stuk relaxter maken.
Update (21 juli 2009):
Hoera! Goed nieuws in het Parool: het 'kruispunt des doods' wordt aangepakt. Binnen nu en twee weken ligt er een vrijliggend fietspad. Er wordt dag en nacht aan gewerkt en in de tussentijd staan er verkeersregelaars. Een kleine aanpassing die een boel levens zal besparen.
Deze week wil iedereen veilgheid. Over een week is de dode vergeten en wil men weer doorstroming.