Dat bord hoorde bij bakkerij Van de Boogaard in het dorpje Sloterdijk en het krentenbrood was tot in Limburg beroemd, zo bijzonder was het.
Een donker brood dat, in bakkersverhoudingen, 'zwaar' werd genoemd, en waar je van hield of niet.
Een krentenbrood dat bovendien een lokaal Sloterdijks recept was.
Na een nostalgische avond waarop hij met zijn broers over vroeger had gepraat, ging Fons Deen voor de grap eens op zoek naar dat krentenbrood, op internet.
Bakker Flaat bleek het recept gekregen te hebben van bakker Van de Boogaard, en had het dertig jaar geleden voor het laatst gebakken.
Met zijn dood stierf ook het krentenbrood.
Althans, zo leek het. Want Fons Deen beet zich erin vast.
Het leek hem leuk om een stukje Sloterdijkse folklore terug te halen naar Bos en Lommer.
Zijn zoektocht leverde op dat vroegere bewoners van Bos en Lommer, waar de bakker resideerde, hem erover mailden vanuit Canada.
Dat RTV-NH er een item aan wijdde.
En hij kreeg zelfs Johannes van Dam zover om in oude bakkerstijdschriften te gaan zoeken naar het recept.
Allemaal zonder het broodnodige resultaat.
Het recept van het krentenbrood diende zich uiteindelijk vier weken later aan via de zoon van wijlen bakker Flaat, die het van zijn vader had gekregen.
Met als opdracht het te bewaken met zijn leven.
Het lukte Fons echter om het los te peuteren en de Sint Hubertus Horecavakschool in Bos en Lommer bereid te vinden het te bakken voor de Nieuwjaarsreceptie van het stadsdeel.
Het Sloterdijks Krentenbrood zal daarom voor het eerst in dertig jaar weer te nuttigen zijn op de receptie- en misschien wel voor het laatst.
Weduwe Flaat en haar zoon zijn uitgenodigd- het moet heel bijzonder zijn om een recept van wijlen je echtgenoot na dertig jaar weer te proeven.
Een stukje eetbare folkore terug in Bos en Lommer, dat is een leuk begin van het nieuwe jaar.
En gezien de herstelwerkzaamheden van het Bos en Lommerplein, die dag en nacht doorgaan, moet een loodzwaar krentenbrood in het gebouw tegen die tijd geen problemen opleveren.
Toch?
Bakker Flaat bleek het recept gekregen te hebben van bakker Van de Boogaard, en had het dertig jaar geleden voor het laatst gebakken.
Met zijn dood stierf ook het krentenbrood.
Althans, zo leek het. Want Fons Deen beet zich erin vast.
Het leek hem leuk om een stukje Sloterdijkse folklore terug te halen naar Bos en Lommer.
Zijn zoektocht leverde op dat vroegere bewoners van Bos en Lommer, waar de bakker resideerde, hem erover mailden vanuit Canada.
Dat RTV-NH er een item aan wijdde.
En hij kreeg zelfs Johannes van Dam zover om in oude bakkerstijdschriften te gaan zoeken naar het recept.
Allemaal zonder het broodnodige resultaat.
Het recept van het krentenbrood diende zich uiteindelijk vier weken later aan via de zoon van wijlen bakker Flaat, die het van zijn vader had gekregen.
Met als opdracht het te bewaken met zijn leven.
Het lukte Fons echter om het los te peuteren en de Sint Hubertus Horecavakschool in Bos en Lommer bereid te vinden het te bakken voor de Nieuwjaarsreceptie van het stadsdeel.
Het Sloterdijks Krentenbrood zal daarom voor het eerst in dertig jaar weer te nuttigen zijn op de receptie- en misschien wel voor het laatst.
Weduwe Flaat en haar zoon zijn uitgenodigd- het moet heel bijzonder zijn om een recept van wijlen je echtgenoot na dertig jaar weer te proeven.
Een stukje eetbare folkore terug in Bos en Lommer, dat is een leuk begin van het nieuwe jaar.
En gezien de herstelwerkzaamheden van het Bos en Lommerplein, die dag en nacht doorgaan, moet een loodzwaar krentenbrood in het gebouw tegen die tijd geen problemen opleveren.
Toch?
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
47 reacties op "Een geheim recept"
dit krentenbrood ik meen ongeveer in 1974 voor het laatst
een77jarige Amsterdammer wonend in Lelystad
Heelaas atv5 alleen via Internet te bekijken
Het krentenbrood herinner me niet meer, maar het ambachtelijke gemaakte ijs des te meer.
Heel Amsterdam liep er destijds echt mijlen voor om.
Zo ook mijn grootouders (van vader's kant), mijn ouders, mijn zus, mijn broer en ik etc.
Niks tram of fiets. Lopen moesten we... Eerst vanaf de Hogeweg (Hoogeweg)naar de Transvaalkade en daarna via Sloten/Sloterdijk naar het oude Schiphol(en terug).
Het beroemde ijsje was onze beloning.
Soms, heel soms, gingen we vanaf Schiphol (nabij Amstelveen) terug over De Amstel met een boot ('Het Kalfje')in plaats van te lopen.
Ik vond dat destijds een nog grotere beloning, want mijn beentjes deden altijd zeer.
Zo een 55 jaar geleden werd ik op de fiets naar Sloterdijk gestuurd om krente brood te halen. Dat was meestal voor de paasdagen. Dat krentenbrood was het BESTE in Amstedam. Wij maakte daar uit een grapje: “Sloterdijks Krente Brood, Zonder Fiets”. En waarom dat gezegde?
Je had GEEN fiets nodig om van de ene krent naar de andere te komen. Ik ben geemigreerd naar Canada en kwam hier en daar nog wel eens op Sloterdijk om dat ECHTE Krente Broodje te halen.
De enigste bakkerij (als die nog bestaat) die weet om dat Krente Brood te maken is v.d Heijden op hoek van de Theophilusstraat (mij straat) Bos en Lommerweg.
Leuk al die reacties en verhalen.
Ik zelf heb een web-log over Sloterdijk gemaakt.
Ik ben er geboren in 1953.
Misschien leuk daar eens een kijkje te nemen en te reageren.
http://www.sloterdijk.web-l...
Ik woonde toen als schipperskind in de van Hallstraat in het 'Fort van Sjakoo' waar nu filmhuis Cavia en een sportschool gevestigd zijn. Daar, in een oud (toen al!) schoolgebouw was het internaat voor schipperskinderen, de 'Prinses beatrix'
Kinderen die niet in het weekend bij hun ouders aan boord konden doorbrengen moesten op zondag (na de ochtend te hebben doorstaan bij onduidelijke preken in een van de vele kerken in Amsterdam) wandelen.
Mijn grote voorkeur had Sloterdijk. Als je het spoor overgestoken was van het ,toen nagelnieuwe, station stond je in de natuur! En het dorpje Sloterdijk was toen nog zelfstandig. Later heb ik begrepen dat Amsterdam z'n klauwen er al in had gestoken..
Daar heb ik heel wat opgestoken van alles wat leeft in het groen dankzij 'Zuster Bol' die werkelijk alles wist over sprinkhanen en klaprozen!
Het enige wat mijn wandeling 'versjteerde' was een groot bord met een enge man met witte handdoek van Linmij ter hoogte van het station. Het was reclame voor een wasserij waar ik als kind erg angstig van werd. Ook was de loop langs de Maggi-fabriek ongezellig vanwege de vieze lucht waarvan iedereen prompt liep te niezen. Ik heb later in mijn leven alles van Maggi geboycot. Bij mij kwam alleen Knorr in huis..
Gelukkig zijn Gas, Maggi en die 'enge vent' verdwenen maar als ik kijk naar wat er van Sloterdijk overgebleven is tussen al die kantoorkolossen van 'Westpoort', wordt ik toch weer heel even stik-sjaggerijnig ! Net als toen.. Groet; Yanny
Ik ben het met je eens over Sloterdijk, het was een heel andere wereld.
De Gas Fabriek stonk altijd zo. We kwamen daar in de buurt want onze tantes en ooms woonden in de Bentinck straat en die waren er
gewend aan. Dus lekker wandelen in het Westerpark. Dat was gezond voor je, zeiden ze. Maar wat nog zo erg was waneer de wind van
het noord oosten kwam, want dan hadden we met ongelovelijke stank van de Carbid Fabriek te maken waar in die omgeving de straaten
zwart/grijs als een spiegel waren, en met deze ook de stank van de vuilnis verbranding vandaan kwam.
Als je over de Maggi praat, de Boldoot Fabriek stond daar naast. Daar kon je lekker voor de deur schaatsen op de Trekvaart in
kleuren en geuren. Rooskleurig Buoillon kwakkel ijs met vele wakken, Hah Hah.
Die omgeving was een roerpot van kleuren en geuren. Milieu Vervuiling? Wie wist daar toen iets van.
Groeten, AlexK
In mijn werkperiode als decorontwerper bij de Nos,later Nob in Hilversum,ontdekte ik bij de afdelingen “grotere requisieten” tot mijn grote verbazing de oude bakkerskar van mijn eigen jeugd,n.l.de kar van Boogaard'bakkerij in Sloterdijk,die toen al lang niet meer bestond.Niemand kon mij vertellen hoe hij bij de nos-requisieten was terecht gekomen.Uiteraard bleef ik hem bij mijn werk voor de tv tegenkomen en vertelde dan aan verbaasde gooise collega's het verhaal van 'de kar uit mijn kindertijd'. b.v Op zaterdag had hij altijd heerlijke puntjes bij zich die ik apart moest halen als hij nog niet voorbij de kerk was, want er werd nu eenmaal om half 1 gegeten dus..en ook dat de bakker kwam toen nog met zijn mand al de trappen op kwam,enz enz ja,ja,andere tijden . Maar goed :de nos(semi-staats) werd Nob, een private enterprise, gereorganiseerd en nog eens en ..de kar werd,als alle andere requisieten ,commercieel verhuurd:iedereen mocht er over beschikken.En op zeker moment vroeg ik eens aan de betreffende afdeling waar die(“mijn”) bakkerskar toch gebleven was.Ik schrok toen ik hoorde dat hij al lang was verhuurd aan een winkelcentrum bij Eindhoven of (“goois”:) “ergens in Brabant of zo”.Toen is hij dus bij mij uit beeld geraakt, maar,werd mij verzekerd, 'hij zal vandaag of morgen wel weer opduiken als ze wat anders wille.Bovendien hebben we voor jou hier nog meer bakkerskarren te huur,ook oudjes,dus'..Enfin de rest van dit verhaal is: de afdeling NOBRequisieten ging ,als eerste van de nob decor holding, failliet, de “spullen” die er nog waren,werden onder grote media-aandacht, verkocht,geveild of waren opeens verdwenen.Vervolgens ging Nob-Decor,waar het onder had ressorteerd failliet en de werknemers verdwenen in ww of ander werk. Van de weinige vroegere requisiteurscollega's zijn er misschien door mij nog twee terug te vinden die echt “zouden kunnen weten of en waar de kar van van het Origineel Sloterdijk's Krentebrood nog ergens is”. Toch ergens in Brabant misschien?
Ik had een vraag bent u de vader van Kim en Kayo,want dan ken ik u de jongens ze zaten bij mijn dochters Esther en Joyce op school.
groetjes Wil Keur (Blik).
p.s mijn zus heeft een web-log:http://www.sloterdijk-web-log.nl
Riks Helder
Misschien leuk om daar ook eens op te reageren.
groetjes Paula
U zou u verzoek kunnen richten via het email adres van het stadsdeel:
stadsdeel@bosenlommer.amsterdam.nl
In het onderwerpvakje: T.a.v. dhr. J. Broeders
Binnen 11 dagen moet het bericht wel binnen komen lijkt me, zelfs voor een stadsdeel..
Fons Deen
Heb je al eens op de web-log gekeken van Sloterdijk?
Dat is http://www.sloterdijk.web-l...
gr.Wil Keur.
Oud bent u/jij zeker niet want we zijn even oud en zo voel ik mij niet.
Heb in de Solebaystraat gewoond vanaf 1949 (toen was het een nieuwe woning; ben geboren op het Bertelmanplein in Zuid) tot mijn 27e jaar. Toen ik bij Helffer op de Willem de Zwijgerlaan werkte (Helffer bestaat niet meer) kregen wij t.b.v. feestdagen een krentenbrood van die Sloterdijkse bakker.
Toen ik een kind was en aan Luilak deed, kochten we voor 5 cent luilakbollen van die bakker.
Leuke herinneringen en een leuke site is dit.
O, ja, Jaap: ken jij van de NOB Aalt de Vries?
Zie http://www.sloterdijk.web-l...
Het was leuk en gezellig en het brood smaakte heerlijk.
Maar ja , zo gaat dat met krentenbroodbakkers.
Zij willen hun broodrecept niet delen en dan blijft er 1 krent over..(-; Yanny
Leuk om dit allemaal te lezen, doet het bakkershart goed.
enorm wat een enthousiaste reakties jaap!
Fijn dit NOStalgische bericht te lezen op het internet.
Laat horen wanneer je in de gelegenheid bent je neef te bezoeken voor de viewing!
groet neef
Dolf Enters
Bij toeval lees ik dat Auke de Vries Uw collega was. Helaas te vroeg overleden. Kunt U mij e.e.a. over Auke - een jeugdvriend- in 1963 uit het oog verloren, vertellen? Alvast bedankt!
Helaas is dit forum niet bedoeld voor het plaatsen van oproepen e.d. Zie hiervoor onze regels voor discussie.
We kunnen dus ook niet toestaan dat meneer De Groote hier over Auke de Vries gaat vertellen.
Het is spijtig, maar u zult op een andere manier contact moeten opnemen met de heer De Groote.
namens redactie Amsterdam Centraal
Lid van de voetbalclub sloterdijk geweest op de sloterdijkschool gezeten omdat er op de julianaschool plaats gebrek was.
Schooltuintje gehad aan de dijk enz.enz.
Uren voor de ruiten gekeken bij de coca cola naar die rij met flessen
en dan ook nog dat krentenbrood wat een pracht tijd.
En je woont om de hoek in Haarlem. Sorry hoor, daar zakt mn broek vanaf.
http://www.solebay.web-log.nl
Bij toeval kom ik op deze site en lees over de bakkerskar en het krentebrood van bakkerij van de Boogaard.Ik ben in 1953 in de kijkduinstraat komen wonen. Een paar jaar daarna heb ik iedere zaterdag samen met een vriendje de bakker ( naam helaas vergeten)die met deze bakkerskar de buurt rondliep geholpen als zaterdaghulpje.Dus ik heb wat achter deze kar gelopen. Jaren geleden ben ik deze bakkerskar een keer tegen gekomen op een beurs wat wel vreemd was. Wat ook zeer bekend was en wat met name op zaterdag werd verkocht de appelkoeken met een amandel er op. Grappig om te lezen dat dit nog zo leeft.
En nu ik al jaren buiten Amsterdam woon en in
de politiek zit, kom ik oud-Sloterdijkers tegen die daar ook nog aa denken en herinneringen ophalen hoe ze keken naar het bottelen van de Cola in de flesjes. En voor en na de fractievergadering s het altijd “weet jij het recept al?. Ik wil het zelf gaan bakken”
Artikel van Willy Speek over de Solebaystraat, ja er zijn mensen die zich jou herinneren, vanuit de Kijkduinstraat o.a.
Met die bakkerskar ging mijn vader elke dag zijn wijk in. Hij heeft bij boogaard 21 jaar gewerkt