Ongelofelijk.
Natuurlijk: stadsdelen hebben een meerwaarde. Zo is het bestuur van stadsdelen duidelijk directer betrokken bij wat er allemaal gebeurt. De signaleringsfunctie is veel effectiever: waar zijn de hangjongeren en wat doen ze, waar liggen de stoeptegels scheef, hoe staat het met de bejaardensoos, enzovoort. Raadsleden uit de echte gemeenteraad hebben zoveel te doen, je kunt niet verwachten dat die zich druk gaan maken over dat ene fietspad dat 's avonds onverlicht is, en dat voetpad waar wel eens een stratenmaker bij mag komen. Zonder stadsdelen is het moeilijker om voor elkaar te krijgen wat je in je eigen buurt wil: als je je weg moet gaan zien te vinden in het ambtenarencorps van de Stopera zijn kast en muur sneller gevonden. De drempel naar een raadslid die de buurt ook nog eens kent, is een veel kleiner obstakel. Daarnaast is het ook prettig dat als je in Osdorp woont je voor je paspoort en rijbewijs niet helemaal naar de Stopera hoeft.
Maar stadsdelen leveren ook nadelen: denk er aan dat er veel meer politici nodig zijn. In Amsterdam ongeveer 13 x 20 en dan ook nog eens 50 in de centrale stad. Niet te denken aan al die ambtelijke ondersteuning die ze krijgen: raadsgriffiers, bodes. En het enige dat ze doen: vergaderen en koffie drinken op kosten van onze belastingcenten. Politici: het is een stelletje uitzuigers natuurlijk. En al die ambtenaren die beleidsplannen bedenken en niet uitvoeren. Veel te duur, veel te inefficient.
Dit antipolitieke sentiment is mij volledig vreemd. Iedere keer als de stad geconfronteerd wordt met grootstedelijke problematiek die de directe leefomgeving van mensen raakt, is het, mijns inziens, van democratisch belang dat dit conflict ook duidelijk wordt. Denk bijvoorbeeld aan de sportveldenproblemen in Oost-Watergraafsmeer, waar de gemeente woningen wil, maar het stadsdeel pleit voor behoud van sportvelden en volkstuintjes. Dat je ziet welke belangen worden afgewogen en hoe moeilijk bepaalde politieke keuzes zijn, wordt alleen op deze wijze duidelijk.
Stadsdelen zullen, net als de gemeente, nooit alles goed doen. En ze kunnen hun legitimiteit verspelen door vreemde beslissingen te nemen, door zich bezig te gaan houden met zaken waar ze zich, met goed fatsoen niet bezig moeten houden. Of door te doen alsof Amsterdam geen grote stad is, maar slechts bestaat uit hun stadsdeel. De legitimiteit van het stadsdeel Centrum had in de vorige periode echt te lijden onder vreemde beslissingen van het stadsdeelbestuur: sinds de afgelopen verkiezingen lijken die minder frequent voor te komen.
Tot zover mijn pleidooi voor de stadsdelen, en dus tegen de opheffing daarvan. Je zou haast denken dat ik niks zou willen veranderen in het stadsbestuur. En dat is niet zo. De grote problemen, of vraagstukken, waar Amsterdam als grootstedelijk gebied mee te kampen heeft, liggen namelijk niet in de stad zelf, of slechts gedeeltelijk. Immers: de belangrijkste discussies gaan over: de A9 richting Almere, over Schiphol. Over de haven, over de Zuidas, de Noordvleugel (van NDSM tot Zaanstad). En ach, af en toe de Wallen. Hierover wordt wel gesproken in een Regionaal Overleg, maar daar is nogal weinig democratische controle. Als dit de eerste keer is dat u er over hoort, dan verbaast dat mij niks.
De vraag die Remkes zich dus zou moeten stellen is niet of we stadsdelen zouden moeten opheffen. Het is een discussie die uiteindelijk de effectiviteit van het stadsbestuur nauwelijks ten goede komt. Hij moet meer letten op de regio: die bestuurscultuur is ondoorzichtig en niet transparant, en behelst veel grotere beslissingen dan die in stadsdelen.
Maar stadsdelen leveren ook nadelen: denk er aan dat er veel meer politici nodig zijn. In Amsterdam ongeveer 13 x 20 en dan ook nog eens 50 in de centrale stad. Niet te denken aan al die ambtelijke ondersteuning die ze krijgen: raadsgriffiers, bodes. En het enige dat ze doen: vergaderen en koffie drinken op kosten van onze belastingcenten. Politici: het is een stelletje uitzuigers natuurlijk. En al die ambtenaren die beleidsplannen bedenken en niet uitvoeren. Veel te duur, veel te inefficient.
Dit antipolitieke sentiment is mij volledig vreemd. Iedere keer als de stad geconfronteerd wordt met grootstedelijke problematiek die de directe leefomgeving van mensen raakt, is het, mijns inziens, van democratisch belang dat dit conflict ook duidelijk wordt. Denk bijvoorbeeld aan de sportveldenproblemen in Oost-Watergraafsmeer, waar de gemeente woningen wil, maar het stadsdeel pleit voor behoud van sportvelden en volkstuintjes. Dat je ziet welke belangen worden afgewogen en hoe moeilijk bepaalde politieke keuzes zijn, wordt alleen op deze wijze duidelijk.
Stadsdelen zullen, net als de gemeente, nooit alles goed doen. En ze kunnen hun legitimiteit verspelen door vreemde beslissingen te nemen, door zich bezig te gaan houden met zaken waar ze zich, met goed fatsoen niet bezig moeten houden. Of door te doen alsof Amsterdam geen grote stad is, maar slechts bestaat uit hun stadsdeel. De legitimiteit van het stadsdeel Centrum had in de vorige periode echt te lijden onder vreemde beslissingen van het stadsdeelbestuur: sinds de afgelopen verkiezingen lijken die minder frequent voor te komen.
Tot zover mijn pleidooi voor de stadsdelen, en dus tegen de opheffing daarvan. Je zou haast denken dat ik niks zou willen veranderen in het stadsbestuur. En dat is niet zo. De grote problemen, of vraagstukken, waar Amsterdam als grootstedelijk gebied mee te kampen heeft, liggen namelijk niet in de stad zelf, of slechts gedeeltelijk. Immers: de belangrijkste discussies gaan over: de A9 richting Almere, over Schiphol. Over de haven, over de Zuidas, de Noordvleugel (van NDSM tot Zaanstad). En ach, af en toe de Wallen. Hierover wordt wel gesproken in een Regionaal Overleg, maar daar is nogal weinig democratische controle. Als dit de eerste keer is dat u er over hoort, dan verbaast dat mij niks.
De vraag die Remkes zich dus zou moeten stellen is niet of we stadsdelen zouden moeten opheffen. Het is een discussie die uiteindelijk de effectiviteit van het stadsbestuur nauwelijks ten goede komt. Hij moet meer letten op de regio: die bestuurscultuur is ondoorzichtig en niet transparant, en behelst veel grotere beslissingen dan die in stadsdelen.
overheden werken met meer dan 20 verschillende financiële systemen, computerprogramma's sluiten niet op elkaar aan
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Betreft de stadsdelen: de vraag is of stadsdelen dezelfde politieke inrichting moeten hebben als de gemeenteraad of als onze Tweede Kamer: het lijkt erop dat de onderwerpen waar een stadsdeel goed voor is, eerder bestuurlij-ambtelijke taken betreft en geen politieke en constitutionele kwesties. Het is terecht dat de bevolking van Amsterdam eist dat de straten schoon zijn en alles in een nette staat verkeert, maar waarom hebben we daar politici voor nodig? We zouden dit probleem misschien beter kunnen oplossen door een meer bestuurlijke of bestuursrechtelijke aanpak, zónder politici.