Daar werd ik van de week weer eens met mijn neus op gedrukt tijdens een werklunch in Zwolle.
Ik was de enige Randstedeling aan tafel en er werd gesproken over wonen en verhuizen.
De Drenten en Twentenaar naast mij wilden weten waar ik woonde in Amsterdam.
Mijn antwoord lokte een hoop gelach en grappen uit.
Bos en Lommer, oh, ja, daar!
Of ze wel eens in Amsterdam kwamen? Welnee, nooit.
Mensen die nooit een voet in Amsterdam zetten maar wel weten waar Bos en Lommer is; een vreemde gewaarwording.
Dertig jongeren zonder werk of studie gaan zich een maand lang inzetten om de drukte voor en na de gebedsdiensten in de El Badr moskee in goede banen te leiden. Het Elseviergebouw heeft kosteloos haar parkeerruimte en een deel van het gebouw ter beschikking gesteld en de jongens zijn opgeleid door een beveiligingsbedrijf, wat volgens Deen ook weer carriereperspectieven biedt voor hun toekomst.
'Omwonenden, die voorheen veel last ondervonden van de drukte tijdens de Ramadan, zijn hier blij mee,' aldus Deen. 'En de jongens zelf, die op straat zijn aangesproken door Said Bensallam van de Stichting Karam, zijn gemotiveerd om te laten zien dat zij hun best kunnen doen voor een bepaalde zaak. Het beeld dat zij mede gecreëerd hebben van zichzelf willen zij graag verbeteren.'
Op mijn vraag waarom deze jongeren 'beloond' worden met zo'n project, terwijl ze misschien hadden kunnen werken of studeren, antwoordt Fons Deen simpelweg dat nu eenmaal veertig procent van de allochtone jongeren in de stad werkloos is. Een project als dit zet hen op de rails, laat hen zich nuttig voelen en werken aan een toekomst.
Het mooie is ook nog dat het project niemand geld kost; alle partijen zetten zich gratis in. Geheel in de geest van de Ramadan dus en gezien de huiveringwekkende kosten die de gemeente momenteel maakt vanwege het plein, een opsteker voor de mensen die denken dat dit project van gemeenschappelijke gelden wordt betaald.
'Iedereen blij,' zegt Fons Deen.
Dat zou best mooi zijn, iedereen weer blij in Bos en Lommer.
In elk geval wordt eraan gewerkt.
vier reacties op "Een blij project"
Ik ken al ruim 40 jaar een echtpaar in Friesland, dat Amsterdam heel gevaarlijk vindt. Ze zijn er beiden tot en met vandaag nog nooit geweest. “Te gevaarlijk”... Nou ja!
Volgens mij niet vreemder dan mensen die nooit in Amerika geweest zijn en wel weten hoe de Twin Towers er uit zien en inmiddels niet meer bestaan. Het zou vreemder geweest zijn, gezien de media aandacht, als die mensen niet van Bos en Lommer gehoord hadden...