Met in het achterhoofd het klotegevoel dat ik ken als je fiets niet meer op de plek blijkt te staan waar je hem hebt achtergelaten, gaan ik en mijn collega op de man af. Quasi-stoer roep ik: "Wat moet dat! Is dat wel jouw fiets?" Domme vraag, het junkietype knikt van ja. Ondertussen zie ik dat hij het slot, een iel cijferslotje, los heeft gemaakt. Ik begin te twijfelen. Ik kijk nog eens naar zijn uiterlijk en denk, nee die fiets is niet van hem. "Donder op," roep ik. Opeens komt een klein Italiaans mannetje aanlopen: "Hey, what are you doing!" Zonder een aarzeling rukt hij het slotje uit de handen van de fietsendief. Mooi dat is dan ook weer opgelost, denk ik en maan de junkie op te rotten.
Dan gebeurt het. Het Italiaanse ventje maakt in gebrekkig Engels woedend duidelijk dat hij verwacht dat ik en mijn collega de betrapte fietsendief bij de politie afleveren. Nou, dacht het niet. We wijzen hem richting Bureau Beursstraat en gaan weer verder met ons werk. Even later is het opgefokte mannetje terug. Met een politieagent. Voor ons. Of meneer agent ons even wil vertellen dat we onze burgerplicht verzaakt hebben. Dus we leggen de politieman uit dat we niet het risico nemen om een spuit in onze donder te krijgen voor een simpele fietsendiefstal, om daarna op het bureau in mijn baas zijn tijd in de politieambtelijk molen verstrikt te raken. Ja dat kon-ie ook wel begrijpen, maar ja eigenlijk... Ondertussen denk ik enkel: 'Wie zet nou zijn fiets op het Beursplein vast met een cijferslotje?'
Dan gebeurt het. Het Italiaanse ventje maakt in gebrekkig Engels woedend duidelijk dat hij verwacht dat ik en mijn collega de betrapte fietsendief bij de politie afleveren. Nou, dacht het niet. We wijzen hem richting Bureau Beursstraat en gaan weer verder met ons werk. Even later is het opgefokte mannetje terug. Met een politieagent. Voor ons. Of meneer agent ons even wil vertellen dat we onze burgerplicht verzaakt hebben. Dus we leggen de politieman uit dat we niet het risico nemen om een spuit in onze donder te krijgen voor een simpele fietsendiefstal, om daarna op het bureau in mijn baas zijn tijd in de politieambtelijk molen verstrikt te raken. Ja dat kon-ie ook wel begrijpen, maar ja eigenlijk... Ondertussen denk ik enkel: 'Wie zet nou zijn fiets op het Beursplein vast met een cijferslotje?'
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
1) Mijn fiets is gejat op dé brug, nabij de Oudemanhuispoort (dom, dom, dom. Is anderhalf jaar goed gegaan
2) Op diezelfde brug een keer twee junks zien vechten, tot bloedens aan toe. Met een vriend en wat omstanders heb ik het maar laten gebeuren, ook hier het risico op een spuit in “je donder”. Voldaan voel je je allerminst.
3) Oudemanhuispoort: een vriend wordt geslagen door een junk. Hij heeft de junk uitgescholden: “Rot toch eens op klootzak, ik wil geen gestolen fiets.”
Burgerplicht of verslaafdezorg of harder aanpakken?