Teleurstelling binnen de Amsterdamse VVD. Van der Horst en Griffith nemen plaats in de raad. Zonde van hun talenten. Griffith heeft haar verlies onder ogen gezien; niet alleen verloren de liberalen onder haar leiding een zetel, ze kwamen ook nog eens niet in het college. Alsof die kans na de verkiezingsuitslag zo groot was...
En dus: tja, wat doe je dan... enige bescheidenheid siert Griffith. Ze neemt plaats op de achterbankjes. Haar opvolger: Eric van der Burg. De nieuwe oppositieleider van Amsterdam. Wij verwelkomen hem.
Een sterke ex-minister neemt net zo lief plaats in de bankjes van de tweede kamer, en schikt zich naar de grillen van de leider die onherroepelijk volgt op verlies in de verkiezingen. Een zwakke ex-whatever vertrekt binnen afzienbare tijd naar een aantrekkelijker plek; niet als wethouder naar Almere... nee... hij of zij wordt tweede kamerlid, gaat het bedrijfsleven in, of ziet zichzelf terug als directeur van toezichthouders, inspecteurs of zoiets dergelijks.
De eerste tekenen dat Griffith op zoek is naar een baantje buiten de Amsterdamse politiek, lijken evident. Anders had ze met het bescheiden verlies dat haar liberale partij leed (in vergelijking met het landelijk beeld deed de VVD het in Amsterdam uitstekend) best het fractievoorzitterschap op kunnen eisen. Helaas. Ze kiest voor iets anders.
En alleen als je al op de achtergrond zit kun je met stille trom vertrekken. Het was een mooi jaar.
vijf reacties op "Dank voor het mooie jaar."