
ligt een geasfalteerde rondweg te midden van een kale zandvlakte. Telkens als ik in de trein daar voorbij raas, frons ik mijn wenbrauwen over dit bouwkundige raadsel. De afgelopen paasdagen sprong ik op mijn fiets en ging op verkenning uit.
Ik zie prachtig, glimmend zwart asfalt te midden van kaal terrein. De weg loopt rond een grote vijver. Scherpe haaientanden geven aan wie voorrang moet verlenen. Op de lege parkeerplaatsen kunnen zeker tien auto's staan. Alleen, de weg leidt nergens heen. Noch is er in de verste verte bebouwing waar te nemen waar deze miniracebaan toe zou behoren.
Maar wat doet dan dat water in het midden? Was het dan toch een visvereniging die pleitte voor een goed toegankelijke visvijver? Uit een subsidiepotje voor sport-voor-iedereen werd geld losgepeuterd. Het bestemmingsplan werd aangepast en de bouwvakkers ging aan het werk. Zij groeven een diepe kuil, legden er een mooie weg omheen die ook met de Canta berijdbaar is en maakten de benodigde parkeerplaatsen. Maar er was geen vis.
Of ging het nog anders? Een Amsterdamse ROC kampte met een tekort aan stageplaatsen en zette een aantal leerling-stratenmakers aan het werk in Westpoort. 'Dat merkt toch niemand' moeten ze gedacht hebben. De jongens kregen een vette voldoende voor hun voltooide opdracht en laten de voorbijgangers met een raadsel achter.
Het laat me niet meer los. Is hier sprake van geldverspilling? Ambtenarij? Of ontgaat mij het hogere plan terwijl iedereen direct doorheeft wat hier te gebeuren staat. Verlos mij!
vier reacties op "Weg van de snelweg"