Home > > Leerwerktraject Rijksmuseum?

Leerwerktraject Rijksmuseum?

Nieuwe onderdoorgang, met fietsoptie
Na al het gekonkel rond de onderdoorgang van het Rijksmuseum, leek er onlangs eindelijk wat schot in de verbouwing te komen, toen de architecten hun nieuwe plannen presenteerden. Wat betreft de ingang naar eigen zeggen niet de beste oplossing, maar wel een oplossing die de tand des tijds zou kunnen doorstaan. Hoewel ik ergens de heer Cruz of Ortiz de vage hoop hoorde uitspreken dat ooit in de verre toekomst een andere architect in staat gesteld zal worden alsnog de boel open te breken. Zodra Amsterdam fietsvrij is, vermoedelijk, het zal onze tijd wel duren.
Nieuwe plannen betekent een nieuwe beoordelingsronde door het stadsdeel, en het museum heeft ook een milieueffectrapportage laten maken en extra aandacht besteed aan de beveiliging. Samen goed voor een forse vertraging: naar verwachting zal het museum niet medio 2008, maar pas eind 2009 weer opengaan. Prima, kan gebeuren, sterker nog, gebeurt bijna altijd. Maar dan het laatste nieuws: het Rijksmuseum heeft vrijdag de aanvraag voor vergunningen ingediend bij stadsdeel Oud-Zuid. Drieëndertig (33!) dozen vol bouwtekeningen, tabellen en plattegronden.

Bij wereldnieuws waarmee grote hoeveelheden gemoeid zijn, gaat het al snel om een x aantal voetbalvelden, y maal de provincie Utrecht, of z maal een reis rond de evenaar. Daarbij vallen 33 dozen natuurlijk in het niet. Maar in tegenstelling tot die andere, onvoorstelbare grootheden kun je je bij zo'n stapel dozen concreet een voorstelling maken, waardoor het effect opeens veel groter wordt. Drieëndertig dozen. Daar moet toch een paar keer de Encyclopdia Brittannica in passen. Je zult het maar moeten lezen én interpreteren allemaal.

Geen wonder dat het stadsdeel daar wat tijd voor nodig heeft. Per slot van rekening hebben ze in Oud-Zuid ook nog andere dingen aan hun hoofd. Daarom bestaat er waarschijnlijk een standaard rekensom voor dergelijke aanvragen. Twee A4'tjes? Eén dag werk. Tot twintig pagina's, met bijlages? Een kleine week. Een doos? Drie weken. Maar ja, 33 dozen maal drie weken, dat is bijna twee jaar, dat valt niet te verdedigen en wekt op zijn minst de schijn van incompetentie. Extra mannetje inzetten dan maar, dan kan het wat sneller. Laten we zeggen een jaar voor alle dozen, moet kunnen, toch? Lukt het niet, doen we het Rijks gewoon pas in 2010 open. Lekker rond getal ook, daar is vast wel een jubileum van 't een of 't ander voor te verzinnen.

Drieëndertig dozen bouwaanvraag. Je weet niet wat je er van moet denken. Pesterijtje van het Rijks uit wraak voor de verloren onderdoorgang? Absurd veel regels waaraan voldaan moet worden? Veel regels, maar allesbehalve absurd en juist een teken van gedegen voorbereiding? Wat het ook is, het lijkt me een uitstekend werkgelegenheidsproject.

Die dozen moeten om te beginnen gedigitaliseerd worden, zodat de bevolking en het nageslacht er kennis van kunnen nemen. En dan niet even snel gescand, maar netjes voorzien van annotaties, waarbij de consequentie van elke lijn nauwkeurig wordt vastgelegd, zodat iedere burger kan afwegen of er grond tot bezwaar is of niet. Verder is dit hét moment om een toekomstige enquête-Rijksmuseum voor te bereiden en meteen het hele besluitvormingsproces zo nauwgezet vast te leggen, dat het enquête-proces vrijwel met een hamerslag kan worden afgedaan. En dan graag nog enkele schaduwprocedures waarbij wordt volstaan met een aanvraag van respectievelijk vijf, tien en twintig dozen, zodat we na afloop kunnen vaststellen hoe bouwaanvragen voor dergelijke projecten in de toekomst zo kosteneffectief mogelijk kan worden aangepast.

drie reacties op "Leerwerktraject Rijksmuseum?"

-1-  :
Zouden die aanvragen ook digitaal worden aangeleverd?
Floris Hesseling
-2-  Floris Hesseling:
Ondertussen is het nieuwe ontwerp vele male beter dan die oude. Geen zotte, veels te nauwe ingang midden in de onderdoorgang, die voor onoverzichtelijke rijen zou gaan zorgen, maar degelijke en overzichtelijke zij-ingangen via de binnentuin. Voordelen te over. Je kunt de de stromen bezoekers makkelijkers scheiden in binnenkomers en verlaters, de bezoeker krijgt de mooie architectuur in de binnentuin mee en de rijen, mochten die heel lang zijn, ontvouwen zich als vanzelf langs de muren, aldus een vrije doorgang latend voor de fietser.
Last but not least: de onderdoorgang wordt lichter en ook hier kunnen we ons verheugen op een beter zicht op de architectonische details. Waar ik vooral naar nieuwsgierig ben is hoe dit alles inwerkt op de nu toch magistrale akoestiek...
City Zen
-3-  City Zen:
Terug van weggeweest: de onderdoorgang vandaag in de Telegraaf. Oftewel de doorgang van de ondergang - of is ondergang van de doorgang beter getypeerd?

Vraag me inmiddels af of dit stukje hysterisch fietspad was toch eerst kinderkopjes met stoepen? zich niet snel tot een populaire jachtroute ontpopt voor scooterende tasjesrovers die de toeristen met hun hippe gadgets en trendy blingbags van wat dichterbij willen bekijken als dit museum eindelijk afvernieuwbouwd is.

En of context-historisch-mileutechnisch gezien, een paardentram daar niet meer op zn plaats is.

Reageren?  

Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.

Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.

(verschijnt niet online, is nodig voor gravatar afbeelding)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spamreacties te voorkomen, wordt u gevraagd deze simpele vraag te beantwoorden.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.