AmsterdamCentraal.nl

Nieuwe plannen betekent een nieuwe beoordelingsronde door het stadsdeel, en het museum heeft ook een milieueffectrapportage laten maken en extra aandacht besteed aan de beveiliging. Samen goed voor een forse vertraging: naar verwachting zal het museum niet medio 2008, maar pas eind 2009 weer opengaan. Prima, kan gebeuren, sterker nog, gebeurt bijna altijd. Maar dan het laatste nieuws: het Rijksmuseum heeft vrijdag de aanvraag voor vergunningen ingediend bij stadsdeel Oud-Zuid. Drieëndertig (33!) dozen vol bouwtekeningen, tabellen en plattegronden.

Bij wereldnieuws waarmee grote hoeveelheden gemoeid zijn, gaat het al snel om een x aantal voetbalvelden, y maal de provincie Utrecht, of z maal een reis rond de evenaar. Daarbij vallen 33 dozen natuurlijk in het niet. Maar in tegenstelling tot die andere, onvoorstelbare grootheden kun je je bij zo'n stapel dozen concreet een voorstelling maken, waardoor het effect opeens veel groter wordt. Drieëndertig dozen. Daar moet toch een paar keer de Encyclopdia Brittannica in passen. Je zult het maar moeten lezen én interpreteren allemaal.

Geen wonder dat het stadsdeel daar wat tijd voor nodig heeft. Per slot van rekening hebben ze in Oud-Zuid ook nog andere dingen aan hun hoofd. Daarom bestaat er waarschijnlijk een standaard rekensom voor dergelijke aanvragen. Twee A4'tjes? Eén dag werk. Tot twintig pagina's, met bijlages? Een kleine week. Een doos? Drie weken. Maar ja, 33 dozen maal drie weken, dat is bijna twee jaar, dat valt niet te verdedigen en wekt op zijn minst de schijn van incompetentie. Extra mannetje inzetten dan maar, dan kan het wat sneller. Laten we zeggen een jaar voor alle dozen, moet kunnen, toch? Lukt het niet, doen we het Rijks gewoon pas in 2010 open. Lekker rond getal ook, daar is vast wel een jubileum van 't een of 't ander voor te verzinnen.

Drieëndertig dozen bouwaanvraag. Je weet niet wat je er van moet denken. Pesterijtje van het Rijks uit wraak voor de verloren onderdoorgang? Absurd veel regels waaraan voldaan moet worden? Veel regels, maar allesbehalve absurd en juist een teken van gedegen voorbereiding? Wat het ook is, het lijkt me een uitstekend werkgelegenheidsproject.

Die dozen moeten om te beginnen gedigitaliseerd worden, zodat de bevolking en het nageslacht er kennis van kunnen nemen. En dan niet even snel gescand, maar netjes voorzien van annotaties, waarbij de consequentie van elke lijn nauwkeurig wordt vastgelegd, zodat iedere burger kan afwegen of er grond tot bezwaar is of niet. Verder is dit hét moment om een toekomstige enquête-Rijksmuseum voor te bereiden en meteen het hele besluitvormingsproces zo nauwgezet vast te leggen, dat het enquête-proces vrijwel met een hamerslag kan worden afgedaan. En dan graag nog enkele schaduwprocedures waarbij wordt volstaan met een aanvraag van respectievelijk vijf, tien en twintig dozen, zodat we na afloop kunnen vaststellen hoe bouwaanvragen voor dergelijke projecten in de toekomst zo kosteneffectief mogelijk kan worden aangepast.