Stadig: "Laat me toch met rust!"

Home >

Oost

> Stadig: "Laat me toch met rust!"

Stadig: "Laat me toch met rust!"

Oost

door: Toine Donk 13 Oktober 2005

Duco Stadig is boos. Eigenlijk best goed dat iemand die al 11 jaar wethouder van Stedelijke Ontwikkeling is, zich nog steeds druk kan maken om nijpende kwesties. Wat is er aan de hand? Stadig vindt dat Den Haag zich te veel bemoeit met zijn woonbeleid. Als inwoner van stadsdeel Oost/Watergraafsmeer springen mijn wenkbrauwen spontaan in een fronsende houding. Stadig die zich roert om ergerlijke bemoeienis? Daar kunnen wij in het stadsdeel over meepraten.

Misschien moet ik even uw geheugen opfrissen. Stadig wil een Sciencepark. Goed, prima plan. Stadig wil dat daar ook een treinstation komt, echter er staan hiervoor te weinig woningen in de omgeving. Stadig liet daarom zijn oog vallen op een plek die nog niet volgebouwd is. "Dat gooien we vol met woningen!" dacht hij. Het probleem was alleen dat niemand in het stadsdeel dit zag zitten. Het ging hier namelijk om onze sportvelden.

Onder druk van de veteraanwethouder Stadig koos de gemeenteraad er voor om de mening en macht van het stadsdeel terzijde te schuiven door het betreffende gebied onder grootstedelijk gezag te plaatsen. Je kan je afvragen waarom er stadsdelen bestaan wanneer hun autoriteit wordt ontnomen als hun opvattingen de gemeente tegenstaan. Het is nu dus deze man die zich boos maakt dat er van hogere hand te veel wordt geïntervenieerd. Oh, wat een ironie.

Saillant detail is dat vorige week net bekend is geworden dat er een tekort is aan sportvelden in Oost/Watergraafsmeer dat niet opgevuld kan worden. In het besluit om het te bebouwen sportpark onder gemeentelijk gezag te plaatsen staat dat 'ontoereikende sportcapaciteit als gevolg van de woningbouw gecompenseerd moet worden'. Dit blijkt nu dus niet mogelijk. Wat is de reactie van de gemeente nu blijkt dat zij hun belofte niet kunnen nakomen? Een grote stilte.

ouder:
Laser 3.14

nieuwer:
Balkeneske exercitie in de raad?

negen reacties op "Stadig: "Laat me toch met rust!""

-1- onno:

“Je kan je afvragen waarom er stadsdelen bestaan wanneer hun autoriteit wordt ontnomen als hun opvattingen de gemeente tegenstaan.”

Dat vragen meer mensen zich af. De oplossing ligt voor de hand.

13 Oktober 2005 - 17.01 uur

-2- henk:

Moet het niet een beetje als verkiezingsretoriek worden gezien dat de anders zo stille Stadig nu plots zo uithaalt. Maskeert hij daarmee eigenlijk niet zijn eigen falen als wethouder verantwoordelijk voor het bouwen in deze stad. Nee, het ligt niet aan hem hoor, maar aan de Haagse of danwel de europese regeltjes. Was het ook niet dezelfde Stadig die vond dat het maar eens uit moest zijn met het behandelen (of nog erger luisteren) naar de notoire insprekers. Nee, Stadig heeft het de afgelopen jaren heel goed gedaan hoor!!!! Hoeveel woningen zijn er eigenlijk gebouwd de afgelopen vier jaar, heeft Stadig het volkshuisvestingsbeleid aangepakt, iets gedaan aan het scheefwonen, zich verzet tegen de plannen van Mevr.Dekker? Dacht het niet.
Dus....laten we ons nu niet in de luren laten leggen/ in het ootje laten nemen. De PvdA heeft het in de vorm van Stadig gewoon niet goed gedaan. Ben benieuwd wie zijn opvolger gaat worden. Zal vast al iemand staan te trappelen. Nu maar hopen dat er eens een fris iemand aantreedt en (ik hoop het niet) niet een bevriende wethouder uit een van de 15 stadsdelen.

13 Oktober 2005 - 18.23 uur

-3- Hannes Minkema:

Watergraafsmeer wil geen woningbouw, Watergraafsmeer wil geen NS-station, Watergraafsmeer wil geen asielzoekerscentrum, Watergraafsmeer VMBO. Eigenlijk willen de bewoners van Watergraafsmeer maar één ding: met rust gelaten worden. Net als Duco Stadig overigens, blijkens de titel van dit stukje.

Verschil is dat Duco Stadig een bijdrage wil leveren aan een reël maatschappelijk probleem: (veel) te weinig woningen in Amsterdam. En dat bewoners van Watergraafsmeer liever een bijdrage leveren aan hun individuele probleem: een NIMBY-houding van jewelste.

Bewoners van Watergraafsmeer hebben veel om erg blij mee te wezen. Een ruim opgezette groene wijk, veel grote en goed onderhouden woningen, veel buitenruimte bij de woningen, veel sportvelden, goede verbindingen met de stad, een groot NS-station en de metro in de buurt, een mega-stijging van de waarde van eigen woningen. Een NIMBY-houding past hun niet. Alle gezochte smoezen van het stadsdeel om de woningbouw buiten de deur te houden mogen wat mij betreft door Stadig naar de prullenmand worden verwezen. Dat is zijn verantwoordelijkheid als centraal bestuurder, en hij moet geprezen om de moed die verantwoordelijkheid te nemen. Daarmee bewijst hij juist wél op te komen voor 'gewone', namelijk woningzoekende Amsterdammers, al wonen die (nog) niet in de Watergraafsmeer.

31 Oktober 2005 - 09.24 uur

-4- Marcel:

Ja hoor, geef Opperbouwmeester Stadig maar een carte blanche met als argument het eeuwige primaat van het woningtekort. Er zijn andere mogelijkheden, maar mijnheer Stadig wil nou eenmaal zijn stationnetje doordrukken. Zoals Toine schrijft, is er een tekort aan sportvelden dus daar moet je zuinig op zijn. En bovendien is het groen in Watergraafsmeer vooral in de vorm van sportvelden en de Oosterbegraafplaats. Of men een nimby is doet niet zo ter zake, vind ik. De woningbouw gaat gewoon ten koste van de leefbaarheid.

En dat hoeft echt niet. Als de politieke wil er is, zijn er genoeg andere plekken. Zoekt en gij zult vinden.

31 Oktober 2005 - 14.30 uur

-5- Hannes Minkema:

Marcel weet niks beters dan een stroman-argument in te zetten. Zoals eenieder kan lezen, geef ik Stadig geen 'carte blanche', maar prijs ik hem om zijn onverzettelijkheid om op een deel van de Middenmeer-sportvelden woningen te bouwen. Hij heeft daar groot gelijk in, vind ik. Houd je 'carte blanche' dus maar lekker voor je, Marcel.
Overigens is het woningtekort inderdaad schier 'eeuwig', dus verdienen oplossingen voor dat 'eeuwige' probleem in principe steun. Al die 'andere mogelijkheden' waarvan Marcel rept laat hij verder ongenoemd, waarmee zijn tegenargument verdampt als alcohol in de wind.
Marcel weet nog een stroman: 'Stadig wil zijn stationnetje doordrukken'. Mis, Marcel. Stadig wil die nieuwe woningen doordrukken; daarvoor werd hij benoemd, daarvoor werd hij gekozen, en daarvoor zit ik als 'gewone Amsterdammer' in het publiek te applaudisseren. Een 'stationnetje' maakt de nieuwe woningen (en de bestaande) beter bereikbaar en dat is fijn voor iedereen, maar niet het hoofddoel. Behalve voor stromanlievende zuurpruimen die geen nieuwe bewoners in hun wijk wensen, zodat zij meer ruimte voor zichzelf kunnen claimen.
Het argument van het 'tekort aan sportvelden' laat zich zo duidelijk relativeren als de Irak-oorlog; er is in de Watergraafsmeer namelijk helemaal geen 'tekort aan sportvelden'. Wie het bericht waarnaar verwezen wordt goed leest, constateert dat dit een verzuchting van het stadsdeel Watergraafsmeer zelf is, maar geen feitelijke ondezoeksuitkomst of zo. Dat 'tekort' blijkt uit niets. Dat moge geen verrassing zijn voor wie de kaart van Amsterdam er eens bij pakt, en met blote ogen ziet dat er in de Watergraafsmeer wel erg veel sportvelden zijn vergeleken met, pakweg, Amsterdam-Zuid of Bos en Lommer. De rekentruc waarin de stadsdeelraad Watergraafsmeer ons wil laten stinken, is dat zij zich opeens opwerpen als sportveldleverancier voor Zeeburg en Centrum; terwijl uit helemaal *niets* blijkt dat zij deze functie waarmaken. Leuk bedacht hoor, maar daar stink ik niet in.
Tot slot wil Marcel het NIBMY-argument bij voorbaat ongeldig verklaren, zonder enige vorm van tegenargument. Jammer, Marcel, maar het NIBMY-effect is maar al te reëel. Het verklaart waarom sommigen in het bestaan van een stadsdeelraad reden zien om hun eigenbelang voor het gemeenschappelijk belang te stellen. Die stadsdeelraad is er niet voor niets, en moet kennelijk voor de particuliere belangen van hun eigen 'achterban' opkomen, ook al is dat tegen het gemeenschappelijk belang. Ziehier de spagaat die het in het leven roepen van stadsdeelraden heeft veroorzaakt. Het fenomeen 'stadsdeelraad' staat aan de basis van het Amsterdamse NIMBY-effect. En het stadsdeel Watergraafsmeer is het vleesgeworden voorbeeld daarvan.

31 Oktober 2005 - 15.45 uur

-6- Marcel:

Deze reactie vraagt natuurlijk om een tegenreactie ;))

Ik zal het puntsgewijs doen....

1) Beste Hannes, inderdaad heb jij het niet letterlijk over een carte blanche voor dhr. Stadig. Dat is mijn vertaling van jouw stuk. Jij zegt dat een 'gewone Amsterdammer' voor woningbouw moet zijn, omdat die woningzoekend is. Dat is mijn definitie van een carte blanche: woningbouw gaat vóór alles.

2) Het stoort mij zeer dat u vindt gelijk te hebben omdat u zegt een 'gewone Amsterdammer' te zijn. Dat komt in allebei uw reacties naar voren. Betekent dit dat Watergraafsmeerders geen normale Amsterdammers zijn en dat zij maar hun mond moeten houden over hun leefomgeving? Dat kan geenszins het geval zijn, Hannes.
2)De andere mogelijkheden zijn bijvoorbeeld hoogbouw of verdere verdichting bij sloop/nieuwbouw in achterstandswijken. Dat zijn ingrijpende veranderingsprocessen, waarvoor inzet en lef nodig is. En daar is een sterke bestuurder voor nodig! Als het daar om gaat, dan heb ik veel te weinig van dhr Stadig gezien in het verleden. Met het volbouwen van sportvelden met woningen kiest hij voor de weg van de minste weerstand.

3) En het gaat dhr Stadig in de eerste plaats niet eens om deze woningen, maar om het station voor de ontsluiting voor het Science Park! Hij heeft de woningen nodig, omdat de NS anders geen station wil bouwen (te weinig bezoekers). Hannes is dus niet goed op de hoogte van de achtergronden (zie bijv. <a href="http://stationsweb.brinkste..." >dit artikel</a>.

4) Dat station is dus de reden van het hele gedoe en over de toegevoegde waarde ervan valt zeker te discussiëren. Dit blijkt uit het stuk van Toine en nota bene uit jouw eigen eerste reactie.

5)Hannes zegt dat een blik op de kaart leert dat er meer dan genoeg sportvelden zijn. Wat is dit voor subjectief oordeel? Ik baseer mij daarentegen op het onderzoek waaruit het tekort aan sportvelden feitelijk blijkt (en niet: zou blijken) dat is gehouden door de gemeente Amsterdam. Het is dus geen 'rekentruc' van stadsdeel Oost-Watergraafsmeer. Ik mag de uitkomst van het onderzoek derhalve als argument inzetten in deze discussie.

6) Dit is ook de hoofdreden dat ik het nimby-argument van Hannes vewerp. Er is een objectief oordeel geveld en dat luidt dat er te weinig sportvelden zijn. Of de Watergraafsmeerders nimby's zijn doet er dan verder niet toe.

7) Politiek is altijd een afweging tussen algemeen en particulier belang. Dat is Hannes blijkbaar nog nooit opgevallen. Misschien is het wel in het algemeen belang om voor de deur van Hannes een Afvalverwerkingsinstallatie neer te zetten. Maar gelukkig heeft de politiek wettelijke regelingen gemaakt die uw particuliere belang daartegen beschermen (in dit geval milieuregels). De woningbouw zomaar goedkeuren in het kader van het algemeen belang zonder te kijken naar overige belangen is grote onzin.

8) Het woningtekort als enige/eeuwige argument aangrijpen voor woningbouw op elke willekeurige plek is (zodoende) onvoldoende, als daar geen goede afweging van allerlei belangen aan is vooraf gegaan. Ik ben het met Hannes eens dat woningbouw 'in principe' steun verdient. En dat betekent: niet ten koste van alles. Een stad is immers meer dan een plek waar men woont. Men lééft er!

Volgens mij heb ik de argumenten van Hannes weerlegd. Maar als dat niet zo is, lees ik het graag.

31 Oktober 2005 - 17.15 uur

-7- Marcel:

Als ik er nog iets over mag zeggen.... Het is mij niet te doen om de belangen van de Watergraafsmeerders. Het gaat mij om het belang van de sportvelden voor de hele stad. De bebouwing van de sportvelden maakt de sportvelden, en daarmee sport, minder goed bereikbaar voor de gemiddelde Amsterdammer. In een tijd waarin de gezondheidrisico's van overgewicht duidelijk aan het licht zijn gekomen en waarin de positieve effecten van sporten voor de gezondheid steeds duidelijker worden, worden de sportvelden steeds meer richting de buitenkant van stad verplaatst, als waren zij onsmakelijk uitziende zwarte stukjes patat die verbannen worden naar de rand van het etensbord. En dat terwijl overgewicht juist onder de Amsterdamse jeugd een niet te verwaarlozen probleem is.

Die ontwikkeling is al veel langer gaande. En het valt ook Hannes op. In zijn tweede reactie geeft hij zelf een schets van de weinig sportvelden in de meer centraal stadsdelen van Amsterdam t.o.v de vele in de Watergraafsmeer. En dan zouden deze velden geen waarde hebben voor de rest van de stad... Ik dank je de koekkoek! Buiten de velden aan de stadsranden blijft er niet veel over.

Ter vervanging van de velden die zouden/zullen gaan verdwijnen bij het Science Park stelt men vervangende velden voor in IJburg. Ten eerste zijn dat er hoogstwaarschijnlijk niet genoeg, ten tweede is dit een verdere verschuiving richting de buitenkant van de stad en ten derde: eerst zien en dan geloven.

Al met al kan gesteld worden dat het behoud van de sportvelden in de Watergraafsmeer in het algemeen belang is en niet slechts de belangen van een klein groepje bevoordeelden raakt.

6 November 2005 - 22.52 uur

-8- Marcel:

weinig=weinige, centraal=centrale

6 November 2005 - 22.55 uur

-9- Anoniem:

Waarom niet een ranke toren bij dhr Stadig in de achtertuin waarbij zijn kinderen op het dak mogen voetballen.

11 December 2007 - 11.14 uur