Maar goed, deze zaken hebben al genoeg aandacht gekregen in de pers. Hierdoor zou een andere zaak de schijnwerpers kunnen ontlopen: de roman 'Waterlooplein 2' geschreven door de auteurs en tevens gemeentelijke topambtenaren Martin Gravelotte en Geert Wind. Ik zal u de citaten uit dit fijnbesnaarde juweeltje niet onthouden, maar daarvoor moet u wel even op 'lees meer' klikken. Dit soort taal hebben wij liever niet op de voorpagina van Amsterdam Centraal.
Hij sprak haar aan over Bach, over diens omvangrijke oeuvre, over zijn ultieme talent om de spiritualiteit in noten te vervatten (...) Vervolgens nam hij haar mee naar huis en neukte haar zo ongenadig dat ze haar theorietentamen Inleiding in de Romantiek van de dag erop volkomen verknalde.
Of wat dacht u van deze:
Hennie Koek (...) die altijd naast hem zit omdat hij dat zelf zo arrangeert en met wie hij het liefst alleen aan de vergadertafel zou zitten, niet zozeer om de agenda sneller af te werken maar om haar te verzoeken hem eens fatsoenlijk te pijpen.
Op zich zijn dit geen opzienbarende zaken. Sla een willekeurig boek van een Nederlandse auteur open en je komt dezelfde zinsneden tegen. Het wordt echter wat anders als gemeentesecretaris Gerritsen de gehele oplage van 700 stuks als presentje uitdeelt aan het personeel van de bestuursdienst, dat zo zou worden beloond voor het harde werken het afgelopen jaar. Nu krijg ik van mijn werkgever ook wel eens een cadeautje, maar dat blijft dan meestal toch bij een flesje wijn. Ik zie mijn directeur al aankomen: "Hier Toine, een leuk boekje over pijpen en kapot neuken. Omdat je zo hard gewerkt hebt." Nou dankjewel! En vervolgens lees je dat deze pornofilm zich afspeelt op jouw werkvloer. Een jaar lang hard werken is op de Stopera een vunzig boekje waard.
Dit is allemaal nog niet zo zeer kwalijk voor de Amsterdamse politiek. De Stopera toont zich slechts een ondankbare werkgever. Echter, de gehele gemeenteraad is (met rede) over Gonny van Oudenallen heen gevallen omdat zij haar eigen bureau inhuurde om zichzelf te adviseren en daardoor zichzelf verrijkte. Maar kennelijk als je als gemeentesecretaris een potje voor sociale activiteiten gebruikt om de gehele oplage á 9.000 euro op te kopen van de roman geschreven door twee van je directeuren, en daarmee de hobby van de twee heren bekostigt, kraait er geen haan naar. Sterker nog de burgemeester neemt het voor je op. Na afloop van de vergadering over het boek stak de gemeentesecretaris Gerritsen dan ook zijn duim naar Cohen omhoog. Het lijkt erop dat er bij de bestuursdienst slechts twee personen dit jaar een cadeautje hebben gekregen.
Wilt u zichzelf ook een echte ambtenaar voelen? Lees het gehele manuscript dan hier.
drie reacties op "N**ken op de Stopera"