Het was de eerste keer dat ik met het meisje uit ging. Ik net zeventien, zij net zestien. We gingen naar de bioscoop. Ik had bedacht naar de Tuschinski want daar was het sowieso romantisch. Ik kocht twee kaartjes. Toen we op het balkon van de grote zaal zaten en het licht uit ging steeg bij mij de spanning. Niet zozeer om de film die we gingen zien, een nu al lang vergeten avonturenfilm, maar meer om het meisje dat naast me zat. Zij was verschrikkelijk knap. Vond ik.
De voorfilm was geweest, de reclame en de hoofdfilm begon. Het was ook een avonturenfilm, maar toch echt iets heel anders dan ik in mijn hoofd had. De film heette Emmanuelle en er speelde een voor mij volstrekt onbekende Nederlandse actrice in. Ik was op mijn zeventiende zeker niet helemaal groen, maar in de film werden toch verschillende kunstjes op seksueel gebied vertoond, die ik in het echt nog niet eens gefantaseerd had. Het was duidelijk dat het zeer knappe meisje naast mij behoorlijk geschokt was van de uitspattingen op het gigantische witte doek en ik eerlijk gezegd ik ook wel.