Sinds 2002 wonen we op een van de mooiste plekken van Amsterdam. Vanaf de eerste dag waren we verliefd op deze plek in het bruisende hart van de binnenstad. Een ruim appartement in een goed verzorgd complex met toen nog acht bewoners-eigenaren. Allemaal echte buren die met liefde voor het pand zorgden. Hier wilden we oud worden.
Inmiddels zijn we nog maar met vier bewoners-eigenaren. De andere appartementen zijn nu in handen van investeerders. De investeerders hebben een ander belang bij hun appartement. Het gaat hun niet om een fijne leefomgeving en de leuke buurt, maar om het stevige rendement op hun investering. Zij willen zoveel mogelijk huur, en het mag allemaal niet teveel kosten. Hun appartement is hun verdienmodel. Zo is er een permanente strijd tegen de verhuur aan toeristen in ons pand. Gelukkig komen we er, met de steun van de handhaving door de gemeente en overleg met de verhuurders, steeds snel uit als het weer voor komt. De appartementen zijn nu weer keurig aan expats verhuurd.
In het nieuws
Onze VVE beheerder was in het NOS-Nieuws en vertelde dat bij 400 van de 500 VVE’s die zij beheert deze situatie het geval is. Bewoners maken plaats voor investeerders. Een op de zes koopwoningen in Amsterdam valt op dit moment in handen van investeerders. Het gebeurt niet alleen in het centrum maar ook in de Pijp, de Baarsjes en West. Die investeerders willen een hoog rendement en verhuur aan toeristen levert dat hoge rendement. Hun lusten worden de lasten van de buren. Elk weekend krijgen zij weer andere gasten onder hun dak. Dat leidt tot een gevoel van onveiligheid bij de bewoners, minder sociale cohesie en soms zelfs overlast. Wij kunnen geen vrijgezellenfeest meer zien, zeker niet van dronken Engelsen.
Onttrokken aan de woningvoorraad
Inmiddels vindt in mogelijk 15.000 woningen in Amsterdam vakantieverhuur plaats. Zowel in dure koopappartementen als in sociale huurwoningen. Het gaat om meer dan 1 miljoen overnachtingen per jaar. Zo'n 5.000 woningen zijn zelfs structureel onttrokken aan de woningvoorraad en dat aantal groeit. Het paasweekend was Airbnb uitverkocht net als de hotels in de stad. Het stopt niet; de vakantieverhuur van woningen is vorig jaar met tenminste 30 procent gegroeid. Daar is niet tegenop te bouwen. De koop- en huurprijzen schieten omhoog. Aan toerisme is meer te verdienen dan aan drugs en vrouwenhandel. Onze buurt gaat eraan kapot.
Meldplicht
De regels voor bed-and-breakfast, vakantieverhuur en toeristenverhuur zijn duidelijk. De komende meldplicht is een mooie stap in de goede richting bij de aanpak van de vakantieverhuur; de hoofdbewoners meldt on line op welke dagen hij verhuurt. Maar, de gemeente moet er nu nog wel voor zorgen dat meer handhaving ook leidt tot een hogere pakkans. Het 24 uur meldpunt kan daarbij helpen. Maar, directe handhaving (meteen dus) is nodig voor de heterdaadjes. Belangrijk bij de meldplicht is ook de 'opt out' door VVE's; is er geen toestemming voor vakantieverhuur dan moet de hele VVE zich kunnen uitschrijven. Het register moet dus openbaar zijn.
Gaat de meldplicht echt het verschil maken? Naast ‘te druk’ is vooral het veranderende gebruik van de stad en de daarmee gepaard gaande veranderde sfeer een steeds groter probleem. Er is iets fundamenteel anders aan de hand. Hoe meer de balans verschuift naar tijdelijk gebruik (toerisme, tijdelijke bewoning, korte bezoeken) en hoe groter het economische belang van kortdurende investeringen, hoe groter de overlast voor de vaste bewoners en duurzame gebruikers van de stad is.
Sociale cohesie
In het begin was ik er nog van overtuigd dat een eigenaar met zijn woning mag doen wat hij wil, uiteraard, zolang niemand er last van heeft. Daar kom je samen wel uit. Maar, nu ik merk wat die vakantieverhuur betekent voor de sociale cohesie in de buurt, ben ik er steeds meer van overtuigd dat dit niet juist is. Een woning is geen verdienmodel, ook niet voor 60 of 30 dagen per jaar. Fairbnb bestaat simpelweg niet.
p.s. geen je mening over de meldplicht op de website van de gemeente.
Reageer op "Fairbnb bestaat niet"