Elke stad die zichzelf respecteert heeft tenminste één of twee kleurrijke figuren onder haar inwoners die iedereen kent. Waarvan de eigenaardigheden als vanzelfsprekend worden geaccepteerd omdat ze nu eenmaal zijn zoals ze zijn.
Zo horen ze erbij, zoals ze zijn. Ik kende in mijn jeugd, toen ik op de Zeevaartschool in Groningen zat, Jan Roos. Die liep dagelijks in driedelig zwart met een hoge hoed op door de stad, zijn borst versierd met decoratieve medailles. Met tussenpozen pauzeerde hij voor zijn rol als miskend operazanger. Als zo iemand verdwenen is, dan is het alsof je een vertrouwde gevel, waar je dagelijks langsliep, opeens mist.
In Amsterdam leerde ik in de jaren 90 'Fabiola' kennen, een homo en travestiet. Waar Peter Alexander van Linden die naam vandaan had wist ik niet, maar wel klonk er nog een vaag Vlaams accent in zijn stem. Hij verruilde Antwerpen de stad van zijn jonge jaren voor Amsterdam, toen deze stad nog gold als het “gay paradise” in een homofobe wereld.
Kleurrijk in letterlijke en overdrachtelijke zin kon je Fabiola noemen. Met jurken, hoeden, stola's kralenkettingen in alle kleuren van de regenboog doste hij zich uit. Zijn vrijheidsexpressie. Vooral wat extravagante hoofddeksels betreft versloeg hij hare majesteit met glans. In het oude Stedelijk Museum nam hij op een sokkel plaats en werd uitgeroepen tot 'levend kunstwerk' nog voor de straatartiesten verschenen op de Dam.
Het laatst dat ik hem ontmoette en sprak is een kleine drie jaar geleden. Het was op het schip Quo Vadis dat als 'Het einde van de Wereld', alternatief en duurzaam eetcafé en podium, afgemeerd ligt aan de Javakade aan het IJ. Hij was in opperbeste stemming want hij was met vakantie geweest. Naar Egypte!
Een Islamitisch land nog wel en daar had hij een grote liefde ontmoet. De mooiste vakantie van zijn leven. Hij straalde toen hij het nieuws vertelde en zag er heel welgedaan uit.
Wat een verschil met de video, waarin ik hem dit weekeinde zag, liggend in bed in het verzorgingshuis. De darmkanker had hem veranderd in een levend skelet: vel over been, bijna onherkenbaar. Rust zacht Peter Alexander, 'Fabiola' (66) is niet meer.
Het is alsof er een vertrouwde gevel in de binnenstad werd gesloopt.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
dertien reacties op "Kleurrijke Amsterdammer overleden"
Kleurrijk in de letterlijke zin, dat was op zich al wel leuk. Van haar filosofiëen was ik minder onder de indruk. Maar Arnoud, vrijheidsstrijder voor jezelf, dat mag toch best?
Weet niemand waar de rolschaatser is gebleven, word ik nu ook wel nieuwsgierig naar...
I,p.v de rolschaatser is er nu de wielrenner.
In tangs-slip scheurt hij bij mooi weer over de grachten. Je moet snel zijn wil je een plaatje van hem schieten: http://www.youtube.com/watch?v=5lA6ne-wo..
http://www.youtube.com/watch?v=ZXmk55N6s..
http://www.youtube.com/watch?v=UfJOKPALd..
http://www.youtube.com/watch?v=mMyQMzPC1..
Ik kon ze helaas niet in een keer plaatsen.
http://www.youtube.com/watch?v=mMyQMzPC1..