AmsterdamCentraal.nl

De wetgeving met betrekking tot het beschadigen van openbaar groen is er natuurlijk niet voor niets en eigenlijk moeten we er blij mee zijn dat onze plaatselijke dienderij daar aandacht aan besteedt. Kijkend naar de ernst van dit specifieke vergrijp mag je echter rustig stellen dat hier sprake is van een verbijsterende gekkigheid, die bovendien niet op zichzelf staat. Een jaar of twee geleden kwam een soortgelijk geval in de media, toen twee agenten boetes uitschreven aan twee schaatsers die in het Vondelpark op een bankje gingen zitten om hun schaatsen aan te trekken. Dit bankje bleek namelijk in een vanwege werkzaamheden afgesloten gebied te staan en dus volgde er een bekeuring van 60 euro, die overigens na ingrijpen van een politiebaas werd ingetrokken. Maar ook in mijn directe omgeving hoor ik soortgelijke verhalen, variërend van een boete voor een beschadigde vispas tot het bekeuren voor het uitspuwen van een pruimenpit op kennelijk gewijde grond.

Een beetje grasduinen in de berichtgeving die over dit onderwerp op het internet te vinden is, leverde een bijzondere conclusie op: jonge agenten in spé zijn verplicht om tijdens hun opleiding één of meer bekeuringen uit te delen voor een "groene milieuovertreding", anders krijgen ze geen diploma. Dat zal in de duinen bij Schoorl, de heides bij Ossendrecht en de bossen bij Nunspeet geen problemen opleveren, maar in Amsterdam is dat kennelijk zo lastig dat dit tot hele bijzondere noodsprongen leidt. Dat kun je die politiepuppies overigens nauwelijks kwalijk nemen, zij zullen er ook niet op zitten te wachten een verdere politiecarrière vroegtijdig te beëindigen om een principekwestie ("Je komt uit Amsterdam? jammer voor je, de regeling is landelijk! Zoek het maar uit, jij wilde zo graag politie worden!").

Van een organisatie die op haar website trots verkondigt een op de maatschappij gerichte opleiding te verzorgen, mag je echter verwachten dat ze haar puppies niet blootstelt aan de hoon en minachting van diezelfde maatschappij, door ze op te zadelen met opdrachten waarmee ze zichzelf onsterfelijk voor lul zetten.

In dat licht verloopt zo'n opleiding toch al niet zo gunstig, althans volgens de site van de Politieacademie. Gedurende hun hele opleiding gaan leerling-agenten beurtelings 12 weken naar school om onderwijsmodules te volgen, en daarna 12 weken de praktijk in om het geleerde te oefenen. De makkelijkste modules, zoals het schrijven van een bekeuring, het opnemen van eenvoudige aangiftes en verkeer regelen zitten voorin de opleiding, terwijl de moeilijke zaken, zoals het opsporen van criminelen en het opvolgen van 112-meldingen aan het einde zitten. Dat verklaart het feit dat onze stad vergeven is van éénstrepertjes die om de meest lullige feiten een bon schrijven, terwijl er twee straten verder een beroving wordt gepleegd waarvoor geen politieauto beschikbaar is. En het dan gek vinden dat het respect voor de politie aan het tanen is?

Over het algemeen is onze regering in de afgelopen jaren uiterst kundig gebleken in het wegwuiven van bezwaren waar het gaat om politiezaken. Denk aan de jarenlange terreur van het bonnenquotum en de reeds tijden spelende kwestie rondom verouderde en slecht werkende automatiseringssystemen, ook kwesties die niet alleen de politie, maar met name ook het publiek tot wanhoop dreven. De huidige minister van Veiligheid en Justitie, Ivo Opstelten, heeft ondertussen korte metten met het quotum gemaakt en zijn pijlen gericht op de politieautomatisering. Als hij ook maar enige interesse heeft in het beperken van verdere imagoschade aan zijn politiekorps, dan zou hij er goed aan doen ook eens te kijken naar de politieopleiding. Misschien slim om deze eens te laten ontwikkelen door mensen die het werk op straat daadwerkelijk uitvoeren, of op z'n minst met beide benen in de maatschappij staan.

Misschien kunnen wij ondertussen ons medeleven tonen aan die arme éénstrepertjes, die ongetwijfeld heel andere verwachtingen van hun opleiding hadden. Misschien vinden ze het wel leuk als we ze een bloemetje aanbieden.