Ze zijn domweg te lang.
Op donkere regenachtige avonden sta je op een klein aanraakschermpje vertwijfeld namen in te typen als Jeltje de Bos Kemperpad, Esther de Boer-van Rijkstraat, Tutein Noltheniusstraat, Christiaan Snouck Hurgronjehof of Van Tuyll van Serooskerkenweg
Dergelijke namen zijn natuurlijk niet meer van deze tijd. Het is jammer voor Jeltje, Tutein en Christiaan, maar hier kunnen we niet meer aan gaan beginnen. Hun namen zijn onnodig lang en lastig. Het Groot Dictee is er niets bij.
Ik zeg: inkorten die hap.
Zij bedachten simpele namen als 'Dam' en 'Nes'. Die werden door het veelal ongeletterde plebs tenminste begrepen!
Men kan tegenwerpen dat navigatiesystemen steeds vaker ook gesproken instructies accepteren. Maar geef toe, het voelt toch niet echt comfortabel om midden in de Kalverstraat tot zes keer toe 'Dubbele Worststeeg' tegen je smartphone te moeten staan roepen. Want sneller begrijpen die dingen je niet.
Een ander tegenargument kan zijn, dat veel straatnamen de historie van Amsterdam weerspiegelen. Hier kunnen wij met een gerust geweten onze schouders over ophalen. Dat is toch allemaal paarlen voor de zwijnen. Het aantal Amsterdammers dat geen benul heeft van de herkomst van hun eigen straatnaam is ver in de meerderheid.
Laten we voorlopig eerst maar eens beginnen met het inkorten van de allerlangste namen. Daar doen wij op z'n minst de jongste generatie taxichauffeurs (en daarmee onszelf) een plezier mee.
Het scheelt tenslotte toch weer minstens honderd euro als ze daardoor niet via de Schellingwouderbrug omrijden naar de Burgemeester Vening Meineszlaan. Die moet straks gewoon Veninglaan heten.
En zelfs dan loop je nog het risico op de vraag: "Is dat met een lange of een korte F?"
Kunt U dit onderbouwen?
Wij zijn het overigens wel met U eens hoor!