Hij is alweer enkele jaren weg als stadsdeelwethouder in Amsterdam Oud West: Werner Toonk. Hij schreef het boek'zeven vette jaren' over zijn ervaringen in wat hij 'dorpspolitiek in een wereldstad' noemt. Toonk verhaalt over de herinrichting van de Overtoom en de Bilderdijkstraat, hondenpoep, hinderlijke regels, winkelsluitingstijden en parkeergarages.
Het blijkt geen genoegen om lokaal politiek actief te zijn: politici blijken zich niet te oriënteren op problemen, maar zitten vast in hun eigen manier van denken. Ze zijn slecht in het bedenken van oplossingen en het uitvoeren van plannen. Ambtenaren zijn weliswaar loyaal, maar vooral inflexibel, leggen brieven van burgers naast zich neer en werken langs elkaar heen. Toonk stoorde zich er jarenlang aan en probeerde er iets aan te doen. Een politieke cowboy was geboren.
Ambtenaren leveren slecht werk?
Toonk verhaalt over De Genestetstraat, waar een 'speelstraat' moest komen, een plan dat vijf jaar lang werd uitgesteld door 'allerlei procedurele fouten'. Brieven van burgers over de plaatsing van een fietsenrek werden niet beantwoord, omdat ambtenaren het lastig vonden te kiezen welk soort fietsenrek er moest komen. Ambtenaren bleken regels te volgen 'zonder te kijken naar de wenselijkheid van de effecten'. En ambtenaren wezen 'voortdurend naar een ander (…) als er iets mis
is gegaan'.
Het is heel modern om op ambtenaren af te geven. Politieke partijen roepen tegenwoordig allemaal dat er flink op ambtenaren kan worden bezuinigd. Toonk doet aan die trend mee door ambtenaren neer te zetten als bureaucratisch, incapabel en niet van deze tijd. Hij verzucht dat hij weinig aan zijn eigen personeelsbestand kon veranderen. Maar hij vergeet erbij te vertellen dat ambtenaren verplicht zijn de regels na te volgen, dat er bestuurlijke redenen voor ambtelijke procedures zijn en vooral dat
alle regels die ambtenaren hanteren door de politiek zelf zijn bedacht.
Begrijpen politici de politiek?
Maar Toonk gaat nog een stap verder. Niet alleen ambtenaren zijn schuldig aan alle ongemakken in de stad, politici zijn dat volgens hem ook. Er zijn immers eindeloze discussies over de vraag of er een apart fietspad op de Bilderdijkstraat moet komen, en of daar bomen voor gekapt mogen worden, vooral als de buurt wil dat die bomen blijven staan. Toonk ergerde zich mateloos aan deze discussies. De meeste projecten die Toonk bespreekt duurden jaren langer dan gepland: de Overtoom, de Hallen, de Bilderdijkstraat, de Cremergarage en het nieuwe stadsdeelkantoor.
Maar Toonk vertelt er niet bij dat de democratie nooit is ontworpen om redenen van efficiëntie. In een stad wonen mensen met veel verschillende meningen en dat maakt de lokale politiek stoperig en traag. Het is te prijzen dat Toonk de vaart in de besluitvorming wil houden, maar in een democratie lukt dat nu eenmaal niet altijd, of zelfs bijna nooit. Dat is een van de verdiensten van de democratie: burgers mogen in verzet komen, procedures geven betrokkenen een stem en partijen kunnen
zorgvuldige afwegingen maken.
Het is natuurlijk bij uitstek de taak van politici om de principes van de ambtelijke organisatie en de lokale politiek aan burgers uit te leggen en deze voor hen inzichtelijk te maken. Als politici deze principes zelf niet begrijpen, en die misvattingen vervolgens uitgebreid gaan publiceren, is het geen wonder dat heel Nederland inmiddels roept dat de politiek niet functioneert. Nou maar hopen dat Toonk deze principes in de gemeenteraad alsnog leert.
Chris Aalberts is docent en onderzoeker politieke communicatie (www.chrisaalberts.nl)
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
45 reacties op "Politieke cowboy uit Amsterdam Oud West"
Hou ze in ere!
Het gaat erom dat je als bestuurder verantwoordelijk bent voor het werk van je ambtenaren, en dat je je daar niet achter hoort te verschuilen. Dat gebeurt in je boek meerdere keren. Dat vind ik toch wat dubieus. Dat heeft weinig met research te maken, dat weet je zelf ook wel.
Het afschuiven op ambtenaren hoeft ook helemaal niet: je zou burgers gewoon inzichtelijk moeten maken dat lokale politiek lastig en traag is, en dat je dat maar beperkt kunt tegengaan. Zo werkt het systeem.
Ik bepleit niet dat het huidige systeem ideaal is of dat er geen uitwassen zijn. Ik geloof ook dat er soms problemen zijn. De vraag is of we een beter systeem hebben. Het Amerikaanse model lost dit dit soort problemen niet op, want er blijven in lagere rangen altijd ambtenaren zitten, ook in de VS vervangt men niet de hele organisatie (dat zou ook niet kunnen).
Het is geen dooddoener te stellen dat een politicus verantwoordelijk is, het is de bestuurlijke praktijk. Er zijn boeken vol geschreven waarom dit een wenselijk systeem is. U kunt ambtenaren immers niet ter verantwoording roepen, maar de verantwoordelijke politici wel. Dat laatste gebeurt simpelweg te weinig.
sweet dreams, meid.
De meeste ambtenaren zitten ca 3 jaar op 1 plek en zijn dan alweer weg; daarnaast werken de meesten (ca 70 %) part time en woont van hun geheel meer dan 70 % buiten de stad/regio amsterdam.
eea. te vergelijken met de buurtregiseurs/wijkagenten, die zoals vandaag bekend gemaakt, meer dan 86 % buiten de stad (Amsterdam) wonen;
Lekkere betrokkenheid??
Met dat gegeven in het achterhoofd is het echt niet gek om het nw. bestuurders te gunnen, dat zij in ieder geval een aantal leidinggevende ambtenaren mogen vervangen voor ambtenaren met dezelfde politieke voorkeuren als zijzelf, evenals de top v.d. rechterlijke macht in het Bestuursrecht. Het lijkt mij om wanhopig te worden als VVD bestuurder, je omringt te weten door louter PVDA'ers op alle belangrijke posten. En dan ben je vanaf dag 1 ook nog verantwoordelijk voor alles wat is gebeurd en nog te gebeuren staat. Een zeer onwenselijke situatie die zelfs wat clownesk aandoet: elke bestuurder roept om het hardst dat zijn ambtenaren loyaal zijn en dat hij vierkant achter ze staat. Vaak holle woorden, om te voorkomen dat ambtenaren van alles achter je rug bekokstoven zonder dat je er als bestuurder grip op krijgt, maar wel kan leiden tot je val. Nogmaals, geef mij maar het Amerikaanse systeem, dan wéét iedereen tenminste waar men aan toe is en wie hij tegenover zich heeft.
Maar ook politici hebben 'boter op het hoofd' als het gaat om goede communicatie met de burger: Ik herinner mij het 'gevalletje bomenkap in de Bilderdijkstraat', dat krijgt van mij de poedelprijs voor slechte communicatie en overleg met bevolking..
Die kan Werner in z'n zak steken!
Heb het boekje nog niet gelezen, en betwijfel of ik dat ga doen..
Gevalletje Cremerpleingarage; actievoerders werden gewoonweg genegeerd en geschoffeerd.
Gevalletje stadsdeelhuis; Toonk stemde voor maar was zogenaamd tegen. Inmiddels ligt er een 10tal jaren een smerige lege ruimte op de Bilderdijkkade.
Drie voorbeelden van slecht kunnen luisteren naar bevolking en ambtenaren die vraagtekens stelden bij de wenselijkheid en haalbaarheid van deze plannen. Velen miljoenen later zijn de drie projecten gecanceld. Toonk heeft bewezen dat hij niet weet wat democratie inhoudt. Kan geen deuk in een pakje boter slaan en werd door zijn arrogante bestuursstijl gewoonweg genegeerd door de ambtenaren in West onder de noemer, zo'n windbuil waait wel weer weg. Een boekje schrijven met wat dorpse gedachten hoe ambtenaren zouden moeten functioneren is dan ook niet meer dan wat natrappen in een veilige omgeving waarbij de ambtenaar van dienst die het maandelijkse wachtgeld van meer dan 4k overmaakt opmerkelijk goed blijkt te functioneren.
Ik zie niet in waarom een buitengaatse ambtenaar zijn/haar werk slechter zou doen dan 1 die in Amsterdam woont.
Men investeert doorgaans meer in de eigen woning dan in die van de buurman.
Wie in de desbetreffende onderzoeksliteratuur kennis neemt van de kloof tussen de Marketing- en RenD afdelingen van amerikaanse bedrijven destijds, herkent de verwondering van de auteur over de bedrijfsvoering die hij aantrof bij een lokale overheidsorganisatie met pretenties zelfstandig de periode 2010 - 2014 in te gaan.
Hoe kun je pretenderen er voor de lokale burgers te zijn en toch niets doen met de feedback van die burger op je beleid(suitvoering, whatever).
De auteur mag een wat ongeduldige bestuurder zijn, de cowboys in het stadsdeelbedrijf waren daar m.i. alle reden toe.
Overigens ging bij het ontstaan in 1990 van het bewuste stadsdeel al het gerucht, dat CS hier het wrakhout uit het eigen huis had geparkeerd.
Dat is niet mijn punt. Natuurlijk zullen er zaken mis zijn met hoe het stadsdeel werkt, hoe de uitvoering geregeld is, etc, etc. Het is prima als een bestuurder daar iets aan doet.
Wat geen zin heeft, is ambtenaren de schuld geven. Daar is de bestuurder nu eenmaal verantwoordelijk voor. Als de bestuurder van dit systeem af wil, kan hij twee zaken doen:
1. De baan als bestuurder niet accepteren,
2. Politieke steun vergaren voor een systeem waarbij de bestuurder niet meer politiek verantwoordelijk is.
Misschien heb ik slecht gelezen, maar volgens mij doet Toonk geen daadwerkelijke voorstel om het systeem te veranderen. Dat is niet raar, want het systeem van politieke verantwoordelijkheid werkt goed. Dat weet Toonk natuurlijk ook wel.
Als de wethouder of de gemeenteraad dat wil, bestaat die mogelijkheid! Als een bestuurder namelijk verantwoordelijk is, moet hij wel een goed functionerend ambtenaren apparaat achter zich hebben. Het moet niet zo zijn dat ambtenaren de dienst gaan uitmaken! zij voeren slechts uit waar de wethouder aan gehouden is door bijv. een Raadsbesluit, nooit andersom. Dat de 'ambtenarij' soms wat weerbarstig is, is te zien o.a. in de wat oubollige tv serie “yes minister, no minister”. De wethouder heeft altijd verantwoordelijkheid voor zijn handelen, en de gemeenteraad beslist (vaak achteraf) of dat juist was...
Dat is ook een mogelijkheid ja. Natuurlijk kan men in het uiterste geval slecht functionerende ambtenaren ontslaan. Dit is precies het punt: als Toonk vindt dat ambtenaren zo slecht werk doen... kan hij ook ontslagprocedures in gang zetten.
Maar dat doet Toonk niet, want hij weet dat het wel meevalt met dat slechte functioneren. Hij zou bij een rechter bakzeil halen. Dus: gewoon verantwoordelijkheid nemen, en niet extern over je 'personeel' gaan klagen.
Het is al weer een paar boeken terug dat ik het bundeltje van Toonk heb gelezen, Chris. Kun je aangeven welke passages ik moet herlezen als voorbeelden van wat je noemt daar niet achter ... verschuilen... in ... boek meerdere keren?
Het beeld van een half-gevulde schoenendoos die zijn voorganger hem bij wijze van dossier naliet zit de andere herinneringen aan dit boekje namelijk sterk in de weg.
Behalve die ene dan, van: “Wat doet u met die brieven van bewoners?” “Die stapelen we”.
Als daar geen musical inzit...
Zie de verwijzingen graag tegemoet, Chris, een dezer dagen krijg ik mijn tijdens de vakantie uitgeleende exemplaar namelijk weer retour.
Vraag van ambtenaar aan Toonk: wat doet u met die 1000 handtekeningen tegen de komst van de Cremerplein garage? Antwoord: wegleggen!
Vraag van ambtenaar aan Toonk: wat doet u met de beloofde verloting van een Ipod onder de kinderen die meededen met de kerstboomophaalactie? Antwoord: slechts 7 kinderen deden mee, dus onze actie is mislukt, laten we die kinderen maar een cadeaubon geven ipv een loting.
Vraag van ambtenaar aan Toonk: wat doet u aan die gevaarlijke kruising Overtoom / Contantijn Huygensstraat waar net dat meisje is doodgereden door een vrachtwagen?
Antwoord: ik zal dat eens aankaarten bij Tjeerd Herrema die gaat er tenslotte over.
Vraag van ambtenaar aan Toonk: weet u dat het plaatsen van een foto op uw website van een buurtbewoner die vermoedelijk de drol van zijn hond niet heeft opgeruimd schending van privacy heet? Antwoord: dat weet ik niet maar ik heb gehoord dat die man nooit de poep opruimt dus is het toch normaal dat ik dat aan de kaak stel met foto die me beschikbaar is gesteld.
Vraag van ambtenaar aan Toonk: waarom stemt u in dat het nieuwe stadsdeelhuis 3 maal duurder wordt dan de raad is voorgelegd. U was toch tegen het hele idee, u bent toch ook tegen stadsdelen? Antwoord: daar kan ik geen antwoord opgeven tenslotte ben ik bestuurder van een stadsdeel en jij slechts een ambtenaar.
Het persoonlijke mag politiek zijn, het politieke is niet persoonlijk.
Tot tweemaal toe maakte Toonk deel uit van een 3partij coalitie-bestuur op het laagste bestuurlijke niveau - dat van een deelgemeente.
Uit de aard van de zaak kun je dan persoonlijk vinden wat je wilt, politiek telt slechts het coalitie-akkoord en de kaders van gemeente, provincie, rijk en Brussel.
Als je kijkt naar het referendum rond de Singelgrachtgarage, tragische ongelukken op de Marnixstraat, de Dam en andere plekken in de stad, dan kun je niet meer volhouden dat dit zaken zijn van 1 partij en/of van 1 persoon. Het gaat om bestuurlijke coalities die meestal de grens van een deelgemeente overschrijden.
Wat het gedoe betreft rond stadsdeelhuis, kerstboomophaal en drollaria heeft Toonk zich misschien geen diplomaat getoond - hij bleef wel eerlijk in zijn antwoorden.
Pijnlijk voor HvP e.a. ambtenaren zo te lezen, dom vwb webfoto maar de suggestie van grove nalatigheid of willekeur hierboven stookt volgens mij niet met de bestuurlijke praktijk in Amsterdam.
Zo te lezen zijn het ambtenaren die een ander systeem willen?
Een kwartier nadat ik hem mijn allereerste mailtje stuurde arriveerde er een antwoord. Hoe was dat mogelijk, (stadsdeel)wethouders zijn toch drukbezette mensen? 'Nijverdals gemoedelijk' tutoyeerde hij me in zijn re-mailtje, daar was ik niet van gediend.
Zijn dagelijkse weblog was niet om de kloof tussen, zoals hij het noemde, 'bestuurders' en de burgerij te verkleinen maar de egotripperij van iemand die de buitenwereld graag wilde laten weten hoe opwindend zijn leven was. We werden geïnformeerd dat zijn lievelingsdrank champagne was, welke ijssoort van de Baronie hij het lekkerste vond. We lazen o.m. over een weekendje met een hotelbon naar Nijmegen, de rit naar Luxemburg terwijl hij de hele weg stadsdeelstukken las, terugkomend van een wintersportvakantie in Oostenrijk met 180 km/u per uur over een Duitse autosnelweg, de inrichting van een nieuwe babykamer en al die andere dingen meer die een verstandig politicus privé houdt. De iepenkap in de Bilderdijkstraat en de Eerste Contstantijn Huygensstraat, ondertussen een boompje planten in het Kattenlaantje. Toen wijlen Martin Bril in 'De Volkskrant' daarover een column schreef reageerde Toonk met een pissige tegencolumn op zijn weblog.
Landelijk kwam de man in het nieuws doordat hij bij de pinautomaten in de Kinkerstraat afvalbakjes wilde hebben, wie zijn pinbriefje op straat bleef gooien diende, geïnd door het briefje oprapende inspecteur en de bank binnenstappend, meteen ¤ 50,-- boete te betalen. Dat zoiets juridisch niet mogelijk was vond Toonk onjuist. Toonk de burgers de les lezende bestuurder, toen ik hem een keer een wegopbreking omzeilend niet van zijn fiets zag stappen maar over het trottoir van de Bilderdijkstraat en het Kwakersplein zag fietsen diende ik een schriftelijke klacht waar ik uiteraard niets meer van heb vernomen.
Door zijn contactgestoordheid was zijn beleid ronduit lachwekkend, Oud West haalde opgelucht adem toen hij aftrad. Gaat Toonk iets klaar maken als Centrale Stad-raadslid? Naar alle waarschijnlijkheid komt hij niet verder als knechtenwerk, zijn boek zal binnen de kortste keren te koop zijn bij De Slegte.
De Amsterdammer begrijpt Toonk niet.
Heeft Toonk weleens moeite gedaan om de Amsterdammer te begrijpen?
Over de kwaliteit van stadsdeelraden zijn wij het eens. Ik zou die raden graag opheffen. Natuurlijk zijn ambtenaren ook te goed beschermd tegen ontslag etc. Tot zover zijn wij het wel eens.
Maar als u stelt dat ambtenaren niet loyaal zijn, politiek sturen, etc., denk ik (ongetwijfeld hopeloos academisch): bewijs dat eens. Welke Amsterdamse (of landelijke) voorbeelden hebben we daar nu echt van? Het aantal voorbeelden is toch wel mager, dat weet u ook.
Misschien is het ook goed soms uit te gaan van goede intenties van mensen, dus ook van die van ambtenaren (al doen ambtenaren natuurlijk niet alles goed!). Enig wantrouwen is altijd goed, maar we slaan op dit punt wel erg door.
Natuurlijk zijn bepaalde passages heel bepalend voor een boek, bijvoorbeeld degene die u noemt. Ik herinner me verder:
P.47: Toen de banketbakker op de Overtoom in de ochtend niet meer open mocht, lag dat aan de ambtenaren die eerder 'de keus moeten voorleggen om de regels bij te stellen'. Uw eigen voorbeeld is even expliciet.
Minder expliciete voorbeelden zijn er ook. P.126 gaat bv. over de problemen bij het nieuw te bouwen stadsdeelkantoor: 'het projectteam blijkt uit onervaren mensen te bestaan, de relatie met het bouwbegeleidingsbureau is slecht en bestuurlijke rapportages (...) zijn er maar beperkt. Hier staat niet letterlijk dat ambtenaren hun werk slecht doen, maar we kunnen ons natuurlijk wel afvragen wie er 'in het projectteam' zitten.
P.99 (en verder) is verreweg het meest veelzeggend over hoe Toonk over ambtenaren denkt. De voorbeelden staan hier in ruime mate. Dit hoofdstuk geeft een goed beeld hoe de rest van het boek - volgens mij - gelezen moet worden.
Als raadslid van de VVD zal hij niet verder komen dan genoemd knechtenwerk zoals schoenen poetsen of kussen (gaarne zelf invullen) van de fractievoorzitter. Het is voor mij onbegrijpelijk dat de VVD Amsterdam geen enkele moeite heeft om een brokkenpiloot die weggelopen is voor zijn verantwoordelijkheid openlijk te laten genieten van 5400 euro per maand aan wachtgeld voor een half baantje als raadslid waar de anderen slechts een vergoeding van 1425 per maand voor krijgen. Onheus gebruik van een regeling die daar niet voor bedoeld is. Dat de VVD zo aan zijn knechtjes moet komen is me een doorn in het oog. (Helaas moet ik constateren dat Toonk niet de enige, binnen de raad, is die gebruik maakt van wachtgeld om maar iets te doen te hebben in de politiek).
@lez er; ik ben geen ambtenaar, maar heb de heer Toonk regelmatig mogen meemaken. Ik herken niet wat u schrijft over eerlijk zijn in antwoorden. In tegendeel.Dhr Toonk is ontzettend tevreden over zichzelf. Een narcist die ontzettend zijn best doet om te vertellen hoe druk hij het wel niet heeft en anderen eigenlijk niets doen, maar vooral daarmee zijn tijd aan het verdoen is en nog erger ook van anderen. Want beste Lez er kunt u mij vertellen wat Toonk in acht jaar besturen en (grote) plannen ontvouwen in oudwest voor elkaar heeft gekregen? Ik lees het graag.
U redeneert: Een raadslid krijgt daarvoor ¤ 1.425,-- per maand vergoeding. Toonk krijgt daarvoor ¤ 3.975,-- meer.
Toonk zal dat anders zien dan vele anderen, u en ik. Hij redeneert: “Ik krijg ¤ 5.400,-- wachtgeld, verricht werkzaamheden à ¤ 1.425,-- die niet boven mijn anders genoten salaris komen. Ik schenk de stad dus maandelijks ¤ 1.425,-- en ook nog wat raadslidwijsheid”. Naar alle waarschijnlijkheid hoopt hij het tijdens zijn leven nog mee te maken dat er een straat naar hem zal worden vernoemd. Niet zo maar een straatje maar een laan met allure. De Ing Werner Toonklaan. Mogelijk is de VVD-afdeling Nijverdal te porren om zich daar sterk voor te maken. De Ing Werner Toonksteeg. T.z.t. zal ik graag een keer naar het oosten des lands reizen om daar mijn gulp open te ritsen. Gaat u dan mee..?
Dhr Werner Toonk voormalig bestuurder, in oudwest die zelf opstapte ontvangt wachtgeld vanaf dec 2008 en is bij de laatste verkiezingen in de raad gekomen voor de VVD
> Toonk stapte op om te voorkomen dat hij weggestuurd werd, vanwege zijn bestuursstijl
Dhr Hans Weevers, voormalig bestuurder in oudwest, die zelf opstapte ontvangt wachtgeld
vanaf juli 2008 en is bij de laatste verkiezingen in de raad gekomen voor de PvdA
> Weevers stapte op omdat hij de kostenoverschrijding van het megalomane stadsdeelhuis project niet in de hand kon houden.
Beide heren vangen rond de 5400 euro wachtgeld en de raadsvergoeding van 1440 euro
wordt daarmee verrekend / ingehouden.
In 2009 hebben beide heren geen andere inkomsten gemeld om te verrekenen
of dat voor 2010 ook geldt kan ik op dit moment niet zeggen.,
Beide heren hebben, als bestuurders, ingestemd in het in het plan voor de bouw van een Stadsdeelhuis in oudwest op de Bilderdijkkade waar inmiddels 10 jaar een desolate plek als een rotte kies midden in de buurt ligt. Een meer dan 50 miljoen kostend project wat uiteindelijk niet is doorgegaan. De kosten die er gemaakt zijn worden niet bekend gemaakt maar worden becijferd op 7 tot 10 miljoen. Geld wat letterlijk in de modder ligt achter de damwanden waar nog steeds machines staan te draaien om het grondwater in toom te houden.
Bedriegertjes op het Kwakersplein; zie website wernertoonk.nl nov 2007
De bouw van het stadsdeelkantoor op het moment dat de geruchten al op gang waren gekomen dat men in de toekomst het aantal stadsdelen wilde gaan verkleinen was niet Weevers eerste blunder. Ik herinner me nog de megareclameborden o.m. op de kop van de Bilderdijkstraat en de Hugo de Grootgracht die dankzij een gerechtelijk vonnis moesten verdwijnen. Het afkopen van het contract schijnt het stadsdeel heel veel geld te hebben gekost.
@HenkvanP
Niets in Amsterdam mag ooit naar Werner Toonk worden vernoemd. Dat doen ze maar in Nijverdal want daar komt toch nooit een niet uit die regio afkomstig zijnde Nederlander.
@ Guus: Die Ing W. Toonk fontein op het Kwakersplein vond ik wel toepasselijk gezien de gewenste uitvoering. Ik zou toch een lans willen breken voor een vorm van nagedachtenis aan dit stel illustere bestuurders. In de volksmond ook wel wachtgeldregelaars genoemd. Bij mijn weten heeft Carre zijn twee Lach en een Traan beeldjes boven de ingang nog geen naam gegeven. De Lach voor dhr Weevers, want die lacht iedereen toch al uit en de Traan voor dhr Toonk omdat hij een kleinzielig natrapertje is. Bijna elke avond publiek voor het tweetal en de gidsen die toeristen rondleiden kunnen een mooi verhaal vertellen waarom deze beeldjes naar deze persoonlijkheden zijn vernoemd.
moet stelling nemen ipv beetje meekletsen en niks doen.
WW is een ander verhaal. Daar is premie voor betaald door werknemers, dus daar kun je deze politici niet zomaar van laten meegenieten. Want die hebben die premie niet betaald.
Een vergelijkbare regeling, ja. Maar houd er rekening mee dat een verwijtbaarheidseis als bij de WW moeilijk toepasbaar is op politici. Want eigenlijk zijn zevrijwel altijd verwijtbaar werkloos, tenminste volgens de WW.
Jochem: Henk heeft gelijk dat pvda en VVD geen mensen in de fractie moet opnemen die een wachtgeld genieten. Dat is een slecht signaal. Het zijn een soort van Melkertbanen, alleen de beloning is niet in verhouding met het werk immers de normale vergoeding is rond de 1450 euro per maand. Hoe zou jij het vinden als je collega’s 3,5 maal zoveel krijgen voor het zelfde werk? Daarnaast is het meer dan bespottelijk dat mensen die zelf een wachtgeld krijgen dan wel geregeld hebben omdat ze opstapten of weggestuurd zijn vanwege slecht bestuurderskunde (Werner Toonk, Hans Weevers, Arco Verburg) straks meepraten in de raad over bezuinigingen die vroegere collegas en ambtenaren keihard gaan raken.
Los daarvan is het onmogelijk om voorwaardeen te stellen aan leiderschap, zonder de democratie geweld aan te doen. Want dan zou je gekozenen moeten weren. Ter vergelijking: er geldt ook geen minimumopleiding voor raadsleden. Ze mogen zelfs analfabeet zijn! En gaan we dan ook mensen in WW of bijstand uitsluiten van raadswerk? Ik vind het een rare suggestie.
Ander punt: voor raadsleden is er maar 1 criterium: gekozen door 'het volk', zijnde de kiesgerechtigden. Dat is democratisch besloten. Voor raadsleden is er geen 'minimumeis', bijv. HBO opleiding, wel gewenst overigens!!!. Er zijn dus raadsleden met minder dan voltooide lagere school opleiding, in de praktijk!
Dat heeft dus niets te maken met werk, uitkering of anderszins.
Concluderend: raadsleden krijgen niets na afloop raadsperiode, wethouders worden riant beloont...
De schrijver wordt verzocht om de reactie opnieuw te posten (nooit kopiëren en plakken vanuit Word, dat levert teveel onherkenbare leestekens op).
http://www.telegraaf.nl/bin...
Binnenkort lezen we over Els Iping hoe die met het wachtgeld omgaat wat ik je brom.
Bij een aantal reacties komt de associatie met de foto op de omslag van het boekje toch wel erg sterk naar voren: webstekvervuiling.