Ons kan niks meer gebeuren

Home >

> Ons kan niks meer gebeuren

Nieuw-West

door: Arnoud de Jong 28 April 2010

In onze straat is de veiligheid ineens spectaculair toegenomen. Dat hebben wij te danken aan onze plaatselijke bestuurders, die blijkbaar nog even vlak vóór de wisseling van de wacht bij de gemeenteraads- en deelraadsverkiezingen een ferm statement wilden achterlaten. Zij namen twee krachtige maatregelen waarop de buurtbewoners nog lang en dankbaar zullen terugkijken.

Onze straat ligt in een 30-kilometerzone. Bij zo'n zone denkt men doorgaans aan kindvriendelijke straatjes met bloembakken, drempels en andere snelheidsbeperkende maatregelen.
Door onze 30-kilometerzone rijdt elk kwartier een lijnbus van dubbele lengte en daar moet alles voor wijken. Het resultaat is dat er doorgaans een veelvoud van die 30 kilometer wordt gereden.

Maar dáár heeft het stadsdeelbestuur nu iets op gevonden. Er zijn twee palen geplaatst met daarop een elektronisch display. Dat display geeft aan hoe hard de passant rijdt. Daaronder staat een vrolijke of chagrijnige smiley, al naargelang men onder of boven de 30 kilometer rijdt.

Milieuvriendelijk als wij in Amsterdam proberen te zijn, wordt de energie van het display verkregen door middel van een zonnepaneel. De productie daarvan heeft waarschijnlijk een veelvoud van de energie gekost die het display ooit zal verbruiken, maar een mierenneuker die daarop let.

En het helpt! Tot aan het display rijdt men stapvoets, om daarna weer met krijsende banden te accelereren.

Een tweede veiligheidsmaatregel is het bord dat crimineel tuig ervan moet doordringen dat de spullen in onze buurt gemerkt zijn met DNA-code. Ik weet van niks, mijn eigendommen zijn niet gemerkt en volgens mij nergens in de wijk, maar ik verzoek u dringend dit niet verder te vertellen. Die borden zijn al duur genoeg geweest.

In elk geval is mijn veiligheidsbeleving dankzij al deze maatregelen toch minstens enkele procenten gestegen. En dat prachtige resultaat kan onze hoofdcommissaris straks toch weer fijn verwerken in zijn nieuwjaarsrede.

ouder:
De Bananenrepubliek Amsterdam

nieuwer:
Nieuwe coalitie Amsterdam, had Telleman gelijk?

acht reacties op "Ons kan niks meer gebeuren"

-1- Flipper:

Als het een bijdrage kan leveren ? Oke ! Maar meestal helpen dit soort zaken niet. Meestal moet je het echt fysiek onmogelijk maken en/of daadwerkelijk werkende camera's (boetes) neerpoten.
Stelling: de automobilist is een crimineel wezen, die geen boodschap heeft aan anderen !
Flipper
* noot: stelling lijkt hard, idd. maar is getoetst aan de praktijk van alledag, waaruit helaas bleek dat ik de stelling hierboven nog rustiek en netjes neerpoot !

28 April 2010 - 08.53 uur

-2- Paulus de Wilt:

Tjongejonge, wat zuur weer allemaal, Arnoud.
Ik had ter plekke veel meer maatregelen willen nemen, maar uitvoerige inspraak vanuit de buurt leverde geen draagvlak op voor welke maatregel dan ook. Dit is tenminste iets. Organiseer iets onder bewoners in plaats van af te geven op bestuurders, zou ik zeggen...
Paulus de Wilt (stadsdeelwethouder)

P.S. En dat DNA-markeren heeft daar toch echt plaatsgevonden, hoor.

28 April 2010 - 14.09 uur

-3- jaap:

Paulus heeft wel een punt. Ik lees nu twee stukjes van je die inderdaad behoorlijk zuur zijn.

Eergisteren gemekker over de grote boze partijpolitiek zonder in overweging te nemen om ook maar lid te worden van een partij en zodoende inspraak te hebben. En nu weer louter kritiek zonder ook maar enig blijk te hebben gegeven nagedacht te hebben over een andere (door de buurt geaccepteerde) oplossing. Ik geef je op een briefje: de buurt of de bewoners spreken niet met een stem. Eenduidige breedgedragen oplossingen zijn zeldzaam. Mijn buurman en ik verschillen zelfs nog over de kleur van de palen van de straatverlichting.

Lentemoeheid wellicht?
(maar wel een pluim voor je ouvre tot nu toe. Die geeft over het algemeen blijk van een meer dimensionale kijk op dingen).

28 April 2010 - 18.38 uur

-4- John Zwart:

Voorstander van fysieke belemmeringen ben ik niet. Nederland is zo ongeveer het enige land waar het overal vergeven is van de hobbels, drempels, druppels, slalomdwang obstakels enz. enz. En toch wordt er (te) hard gereden. 30 km moet beperkt blijven tot woonerven en dan moet men ook leren dat te respekteren, ik rij vaak in Duitsland, daar zie ik dat men zich (zonder dat op elke hoek een camera of oom agent staat) daar behoorlijk strikt aan houdt. Het ligt gewoon aan de mentaliteit van de mensen... helaas is die van de Nederlandse automobilist niet van de beste soort.
Wat die snelheidsindicatoren betreft, ik reageer daar wel op, als ik door een dorp rijd waar zo'n ding (tijdelijk) staat opgesteld en ik zie dat ik 39 rijd ipv 30 gaat wel mijn voet van het gaspedaal. Degenen die zich van die dingen niets aantrekken rijden echter vrolijk 59 door, ondanks drempels of slaloms, voor hen is dat gewoon sport... voor mij (hernia) zijn die drempels een ramp, voor ambulance en buschauffeurs overigens ook...
het zijn de mensen Arnoud, het begint allemaal bij opvoeding en respect voor het leven en de gezondheid van de medemens.

28 April 2010 - 20.44 uur

-5- Dr.D:

@John Zwart
Dus terug naar het Duitsche model?
De meeste afstanden in de stad worden afgelegd over <5 KM! Heb je daar een auto van 1000 kilo voor nodig? Een auto is de meest extreme vorm van energieverspilling ooit wanneer je de verplaatsing en Kw tegen elkaar afzet. Met twee handen aan het stuur boos schreeuwen tegen de buitenwereld die je niet hoort...
Zo ken `k automobilisten in de stad.

28 April 2010 - 20.59 uur

-6- Vinus:

@ John Zwart: inderdaad, de mentaliteit, daar gaat het om. Daar helpt geen drempel, biels, bloembak of flitspaal tegen.

Misschien een heeeeel naieve opmerking, maar zou het helpen als er naast deze paal een agent met een bonnenboekje gaat staan? Geld is het enige middel in Nederland waar mensen gevoelig voor zijn. Niet voor borden.

29 April 2010 - 11.43 uur

-7- Arnoud de Jong:

Nou, maar weer even wat rechtzetten dan:

@Paulus de Wilt: Veel te makkelijk natuurlijk om een ironisch stukje meteen zuur te gaan noemen. Daarmee zeg je niets inhoudelijks.
Feit is echter dat ik in mijn flat nooit een bewonersbrief heb zien verschijnen over inspraak rondom de 30-km zone. Althans niet sinds de herprofilering van de Hemsterhuisstraat, waarbij de 30-km zone werd ingesteld. Dus hoezo inspraak? Er wordt in de buurt wel degelijk geklaagd over de huidige situatie.
Eveneens zonder enige inspraak is de vroegere 'gewone' lijnbus omgezet in een 'dubbele' bus.
Van DNA-markering heb ik ook niets gemerkt.
Het lijkt er dus op z'n minst op dat wij in onze torenflat overal buiten worden gehouden, zowel buiten de inspraak als buiten het DNA-project. Heel raar.

Een andere ietwat vreemde opvatting vind ik dat ik ineens van alles onder de bewoners zou moeten organiseren en dat ik anders niet het recht zou hebben om een ironisch/kritisch stukje te mogen schrijven. Wij kiezers kiezen nou juist onze bestuurders om onze belangen te vertegenwóórdigen. Niet de bal terugspelen. Gewoon een 30-km zone handhaven als je die instelt.

@Jaap: je redenering volg ik helemaal niet, waar het je opmerking over mijn 'gemekker' over partijpolitiek betreft.
Mijn punt was namelijk dat via de gemeenteraads-/deelraadsverkiezingen bepaald hoort te worden hoe een bestuur eruit komt te zien. Ik constateer dat daaraan in toenemende mate wordt voorbijgegaan: het wordt uitgemaakt in partijvergaderingen en achterkamertjes.
Als je vindt dat ik dan lid moet worden van een politieke partij, bewijs je mijn punt: als ik niet lid word sta ik als 'gewone kiezer' blijkbaar buitenspel.

29 April 2010 - 14.40 uur

-8- Jochem Floor:

@ Arnoud: niet heel helder, hier die inhoudelijke discussie die onder het item 'bananenrepubliek' thuishoort.

Op inhoud van die discussie: je hebt ongelijk. Er wordt niet in toenemende mate 'voorbij gegaan' aan de kiezer. Er wordt in toenemende mate bekritiseerd hoe bestuursvorming in zijn werk gaat. Die bestuursvorming is echter in de loop der tijden nauwelijks gewijzigd. Voor zover er wel wijzigingen zijn, hebben die juist meer transparantie tot gevolg gehad, in de hoop dat op die wijze meer mensen erbij konden worden betrokken.

De paradox is: hoe meer transparantie wordt bewerkstelligd, hoe meer men er achter komt dat je er (als burger, maar ook als politiek betrokkene) uiteindelijk geen zeggenschap over hebt.

Aan de andere kant: waarom zou nu bij uitstek de bestuursvorming moeten worden overgelaten aan diegenen die zich de rest van de tijd niet of minder in het openbaar bestuur verdiepen? Geef nou zelf toe, dat zou toch wel een beetje raar zijn.

Mag ik jou een wedervraag stellen? In hoeverre zie jij politiek als een vak?

Antwoord gaarne onder 'bananenrepubliek', waar ik het laatste deel van deze bijdrage ook plaats.

29 April 2010 - 15.08 uur

Reageren?

Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.

Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.

AmsterdamCentraal.nl

De onafhankelijke opinie- en discussiesite over Amsterdam