D66 is een Amsterdamse partij. Grootsteeds. Vrolijk. Fris. Ze hebben een stevige rugwind. Een gladde leider. En een positieve uitstraling. Dan ben je al snel een prettige vluchtheuvel voor het op hol geslagen volk. Die ziet maar twee smaken: voor of tegen Wilders. En dan is Alexander Pechtold een uitstekende optie.
Op dit moment zie ik in de hoofdstad 11 zetels voor ze weggelegd. Een revolutie. Een explosie van vrolijkheid. Want dat is het. Amsterdammers zijn vrolijke mensen. Die kijken met een glimlach over de grachten, eten een lamshaasje, drinken een Grolschje op het terras en zijn tevreden met hun leven. Dat wil zeggen: de nieuwe Amsterdammers. De kenniswerkers. Amsterdammers die er niet geboren zijn, maar hier nu nooit meer weg willen. Hip volk. Als je de kandidatenlijst van D66 bekijkt, zie je dat ze allemaal min of meer communicatieadviseur zijn. Het gaat erom hoe je het verpakt. Niet wat er in zit.
Maar ze zijn ook wereldvreemd. Open het debat over integratie en ze beginnen over het lot van de hoogopgeleide expat. Ooit hoorde ik Alexander Pechtold zeggen dat als je als allochtoon drie hoog achter woont, geen stageplek krijgt en gediscrimineerd wordt, dat je dan automatisch gaat radicaliseren. Dat is het wereldbeeld van een D66’er. En dat willen ze graag zo houden.
En toch. Er zitten ook talenten. In Amsterdam trekt Ageeth Telleman de lijst. Een mooie verschijning. Dat ten eerste. Maar daar grossieren ze bij D66 in. Ageeth won de lijsttrekkerstrijd van Ivar Manuel, een mooie bioloog uit Zeeburg. Zij wil D66 verbreden. Ze wil zich niet alleen voor de elite met designerbril inzetten, maar ook voor mensen die niet een witbiertje bij Dantzig kunnen betalen.
Dat stemt hoopvol. Want de gemiddelde D66’er heeft geen enkel benul van grotestadsproblemen. Ze maakt zich druk over broedplaatsen. Over het opengaan van het Stedelijk Museum. En ze vindt dat alles in Amsterdam in twee talen moet staan. Kosmopolieten. Wereldburgers. Ze zien het groot. Europa. Daar zeggen ze luid ja tegen. Maar de kleine zorgen, de kleine irritaties, de kleine dingen des levens zijn niet aan ze besteed.
Dat breekt ze op. Natuurlijk. Ooit. Maar nu nog niet. In maart halen ze in Amsterdam 11 zetels. Vroeg of laat schuiven ze de oude HAFMO van Mierlo naar voren. Nestor. Maar ook grachtbewoner. Ook Boris van der Ham is een Amsterdammer. En Marietje Schaake (Europarlementariër).
En toch. D66 zal vooral winnen, omdat de nieuw Amsterdammer positief nieuws wil horen. Pechtold geeft ze dat. Hij geeft ze in ieder geval het gevoel dat ze positief moeten blijven. Dat er niks aan de hand is. Dat het leven leuk is. Ja. Dat is het. D66 wordt groot, omdat veel mensen het leven leuk vinden. Zeker in Amsterdam.
[Eveneens gepubliceerd op fispr.nl, onder de titel: Amsterdam: Het leuke leven van D66]
Op dit moment zie ik in de hoofdstad 11 zetels voor ze weggelegd. Een revolutie. Een explosie van vrolijkheid. Want dat is het. Amsterdammers zijn vrolijke mensen. Die kijken met een glimlach over de grachten, eten een lamshaasje, drinken een Grolschje op het terras en zijn tevreden met hun leven. Dat wil zeggen: de nieuwe Amsterdammers. De kenniswerkers. Amsterdammers die er niet geboren zijn, maar hier nu nooit meer weg willen. Hip volk. Als je de kandidatenlijst van D66 bekijkt, zie je dat ze allemaal min of meer communicatieadviseur zijn. Het gaat erom hoe je het verpakt. Niet wat er in zit.
Maar ze zijn ook wereldvreemd. Open het debat over integratie en ze beginnen over het lot van de hoogopgeleide expat. Ooit hoorde ik Alexander Pechtold zeggen dat als je als allochtoon drie hoog achter woont, geen stageplek krijgt en gediscrimineerd wordt, dat je dan automatisch gaat radicaliseren. Dat is het wereldbeeld van een D66’er. En dat willen ze graag zo houden.
En toch. Er zitten ook talenten. In Amsterdam trekt Ageeth Telleman de lijst. Een mooie verschijning. Dat ten eerste. Maar daar grossieren ze bij D66 in. Ageeth won de lijsttrekkerstrijd van Ivar Manuel, een mooie bioloog uit Zeeburg. Zij wil D66 verbreden. Ze wil zich niet alleen voor de elite met designerbril inzetten, maar ook voor mensen die niet een witbiertje bij Dantzig kunnen betalen.
Dat stemt hoopvol. Want de gemiddelde D66’er heeft geen enkel benul van grotestadsproblemen. Ze maakt zich druk over broedplaatsen. Over het opengaan van het Stedelijk Museum. En ze vindt dat alles in Amsterdam in twee talen moet staan. Kosmopolieten. Wereldburgers. Ze zien het groot. Europa. Daar zeggen ze luid ja tegen. Maar de kleine zorgen, de kleine irritaties, de kleine dingen des levens zijn niet aan ze besteed.
Dat breekt ze op. Natuurlijk. Ooit. Maar nu nog niet. In maart halen ze in Amsterdam 11 zetels. Vroeg of laat schuiven ze de oude HAFMO van Mierlo naar voren. Nestor. Maar ook grachtbewoner. Ook Boris van der Ham is een Amsterdammer. En Marietje Schaake (Europarlementariër).
En toch. D66 zal vooral winnen, omdat de nieuw Amsterdammer positief nieuws wil horen. Pechtold geeft ze dat. Hij geeft ze in ieder geval het gevoel dat ze positief moeten blijven. Dat er niks aan de hand is. Dat het leven leuk is. Ja. Dat is het. D66 wordt groot, omdat veel mensen het leven leuk vinden. Zeker in Amsterdam.
[Eveneens gepubliceerd op fispr.nl, onder de titel: Amsterdam: Het leuke leven van D66]
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Ik twijfel zelf ook steeds meer.
Mijn eigen partij, de VVD, lijkt alleen nog maar op te komen voor te hardrijdende Hummers, dronken toeristen en dagjesmensen, overlastbezorgende kroegbazen en andere stadsprofiteurs, maar niet voor de echte, breed samengestelde, Amsterdamse bevolking.
De PVDA heeft de stad tot een bodemloze (bouw)put gemaakt en gaat straks als Robin Hood het geld weghalen bij diezelfde stadsbewoners.
En GL heeft met milieuzones en City Cargo laten zien dat foto's in het Parool belangrijker zijn dan echte resultaten.
Ik begin steeds meer te geloven in de nuance van die leuke D66. Geen zwart of wit, maar samen met Amsterdammers in gesprek over al die lastige dilemma's. Dat maakt de politiek weer leuk!
Maar, dan moeten ze nu wel in talent investeren.