Foto: Stadsdeel Slotervaart.
In Slotervaart en Osdorp zijn sinds een aantal jaren de straatcoaches actief. Zij zorgen dat wij ons veiliger voelen op straat, spreken hangjongeren aan en stappen zo nodig naar hun ouders. De straatcoaches bevallen volgens mij best goed en genieten gezag en respect bij de jongeren. In de loop der jaren hebben de coaches hun pappenheimers leren kennen.
vrije marktwerking (daar is ie weer) moet deze klus blijkbaar om de zoveel tijd opnieuw openbaar aanbesteed worden. In de regel is dat goed voor de vrije markt, maar slecht voor de kwaliteit. Zie de ervaringen in de thuiszorg, waarbij menige aanbesteder veel te laag inschreef om de klus maar binnen te kunnen halen. Ter compensatie wordt er vervolgens bezuinigd op personeel en kwaliteit.
To Serve en Protect verloor de aanbesteding. De Stichting Aanpak Overlast Amsterdam (SAOA) gaat vanaf oktober in zee met het bedrijf Trigion.
Alle opgebouwde ervaring, de verworven contacten met jeugd en ouders, de streetcredibility, ze zijn daarmee in één klap waardeloos en verloren. Het nieuwe bedrijf mag het wiel weer helemaal opnieuw gaan uitvinden.
Maar lekker goedkoop is het wél, blijkbaar. Want bij de gunningscriteria staat alleen het criterium 'Economisch meest voordelige aanbieding'.
Daar zijn we mooi klaar mee in Slotervaart.
De voor en nadelen van een openbare aanbesteding is gelul in de marge. Dit is klassieke een keten van corrupte zakkenvullerij.
Wat is er gebeurd met gewoon “wet” en “politie” ? Hadden we daar niet al een leuk systeempje voor bedacht?
Daar wordt op bezuinigd (of agenten worden kunstmatig van de straat gehouden via absurde burocratie), maar van die bezuiningen ziet de gewone belastingbetaler niets terug. Dat geld verdwijnt in de zakken degenen met de beste vrindjes in het door en door corrupte systeem. Dat de straatcoaches van Serve and Protect toevalllig goed hun werk deden was een volkomen irrelevant neveneffect
Zolang we het alleen maar hebben over bedrijfje A of B, en de voor en nadelen van marktwerking blijft die corruptie gewoon bestaan. Want A of B, aanbesteding of subsidie, de juiste zakken worden toch wel gevuld. Met bestuurlijke domheid heeft het niets te maken, in tegendeel. De hele poppenkast is niets anders dan een rookgordijn om het graaien uit de staatskas te verhullen.