Stadsdeel Centrum heeft wel begrip voor de klachten en legt kinderdagverblijf Het Klaproosje restricties op, zo lees ik. Niet meer dan twee uur buiten spelen en maximaal 18 kinderen tegelijk.
Dat begint al aardig te lijken op een gevangenisregime waar de Bijlmerbajes zich niet voor zou hoeven te schamen.
Ik zou zeggen: Duck-tape over al die bekkies, de huizenprijzen staan al zo onder druk. Die herrie kunnen we niet hebben binnen onze grachtengordel.
Ho, wacht even, ik snap het al. Kinderdagverblijf 't Klaproosje zit vlak bij de Rozengracht, uw weet wel, die rustieke en lommerrijke omgeving. Dat stiltegebied. Dan is het logisch dat er wordt geklaagd!
't Klaproosje groeit bovendien schuin tegenover de Westertoren. Dat maakt het nóg logischer dat er wordt geklaagd, want dat zijn natuurlijk dezelfde zeikerds die indertijd het carillion van de Westertoren niet verdroegen.
Foto: Rutger de Quay via Flickr.
Storm, drie jaar, wordt door zijn ultrahippe moeder gevraagd wat hij wil eten. Compensatiegedrag van ouders die niet weten hoe het hoort. Terwijl Zilver van vier met haar karretje dwars door alle gangen van de supermarkt rent. Owee als je er wat van zegt. Dan ben je kinderhater, ouwe zeur, vervelend of moet je maar niet in Amsterdam gaan wonen. Dooddoener vierhonderdachtenzestig. Laat Amsterdam eens beginnen met het bouwen van degelijke huizen zodat je niks hoort als je binnen zit.
En mogen kinderen anno 2009 asjeblieft weer opgevoed worden, net zoals vroeger?