Locker fietsenstallingen worden beheerd in opdracht van de gemeente. Momenteel worden vijf van de acht fietsenstallingen geëxploiteerd door de Stichting Werkprojecten Amsterdam (SWA). De SWA is een vredelievende organisatie die zich richt op de re-integratie van mensen met een detentie verleden, 80 procent van hen heeft een verslavingsverleden. De SWA biedt deze groep een werkplek en begeleiding bij hun terugkeer in de maatschappij.
Nu overweegt de gemeente het beheer van deze fietsenstallingen openbaar aan te besteden. Laatstgenoemde riekt naar marktwerking, traditiegetrouw steekt de SP hier een stokje voor: Raadslid Hans Bakker stelt dat de openbare aanbesteding ertoe zal leiden dat de (110) ex-gedetineerden hun baan kwijtraken. Begrijpelijk, de SWA streeft immers niet naar winst, een commerciële partij kan de fietsenstallingen wellicht goedkoper exploiteren. Het raadslid eist dan ook dat een vast percentage van de werkplekken in ieder geval wordt vervuld door ex-gedetineerden, anders is de kans groot dat deze wederom in de criminaliteit belanden.
Honderdentien ex-gedetineerden op straat in tijden van crisis? Geen paniek. Wellicht wordt de soep niet zo heet gegeten als zij hierboven wordt opgediend. Allereerst omdat de openbare aanbesteding er niet toe hoeft te leiden dat de SWA aan het kortste eind trekt. In 2006 is ook geprobeerd de fietsenstallingen openbaar aan te besteden, deze aanbesteding is echter mislukt. Simpelweg omdat er geen nieuwe partijen geïnteresseerd waren in deze fietsenstallingen. Mocht het onverhoopt toch zover komen: de gemeente heeft onlangs aangegeven zich extra in te zetten voor de nazorg van ex-gedetineerden. Het behoud van deze werkplekken past mooi in dat beleidsplaatje.
Hoe dan ook: spannende tijden voor de Locker medewerkers. Zolang mijn fiets maar niet (weer) wordt gejat vind ik het eigenlijk allemaal wel best.
Honderdentien ex-gedetineerden op straat in tijden van crisis? Geen paniek. Wellicht wordt de soep niet zo heet gegeten als zij hierboven wordt opgediend. Allereerst omdat de openbare aanbesteding er niet toe hoeft te leiden dat de SWA aan het kortste eind trekt. In 2006 is ook geprobeerd de fietsenstallingen openbaar aan te besteden, deze aanbesteding is echter mislukt. Simpelweg omdat er geen nieuwe partijen geïnteresseerd waren in deze fietsenstallingen. Mocht het onverhoopt toch zover komen: de gemeente heeft onlangs aangegeven zich extra in te zetten voor de nazorg van ex-gedetineerden. Het behoud van deze werkplekken past mooi in dat beleidsplaatje.
Hoe dan ook: spannende tijden voor de Locker medewerkers. Zolang mijn fiets maar niet (weer) wordt gejat vind ik het eigenlijk allemaal wel best.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
dertien reacties op "Locker aanbestedings pandemonium"
Prima prijzen, hele aardige gasten, en ze doen voor die spotprijs ook nog eens allerlei aardige dingetjes gratis. (Kwam voor 50 euro incl alles een nieuw wiel erin zetten, was meteen m'n licht gemaakt en m'n fietsbel vastgedraaid :))
Over die openbare aanbesteding heb ik even niet zoveel te zeggen. Lijkt mij dat de huidige situatie behoorlijk wenselijk is...
Tja, de klappen vallen eerst aan de onderkant van de arbeidsmarkt...
@mrc:
Nou, ze staan toch aardig vol en je fiets ben je nooit meer kwijt :) Maar kinderdagverblijven...?
Wat ikzelf een zeer groot pluspunt vind is dat ze (de meesten iig wel) de hele nacht door open zijn. Goed geregeld!
“Sociale projecten zijn altijd prima, maar uiteindelijk betalen we dit met elkaar. Ik vind het goed dat er een openbare aanbesteding komt.”
Inderdaad we betalen alles met elkaar. Ook de kosten van ex-gedetineerden als ze hun werk cq resocialisering kwijtraken.
Aanbesteding geeft alleen vergelijking van directe kosten, de kosten die buiten de afweging blijven maken dat er meestal 'pennywise en poundfoolish' wordt gekozen.
M.a.w. de goedkoopste blijkt soms teslotte de duurste te zijn. Dat betalen we dan allemaal met elkaar.
Daarom stem ik op de SP!
Die ex-gedetineerden kunnen beter op je fiets passen in het kader van een reintegratie, dan op straat komen te staan. Dan dreigt er wellicht gevaar dat ze weer op een andere wijze wat geld aan je fiets moeten gaan verdienen...