Daarom kwamen onze bestuurders de afgelopen weken bijeen in geheim crisisberaad. Hoe kun je zorgen dat de Amsterdammers het juiste dreigingsniveau gaan ervaren? Af en toe een omvallende bank volstaat kennelijk niet. De spaarcentjes zijn immers toch gegarandeerd. Zelfs een gecrasht vliegtuig maakte de mensen nauwelijks bang. Zolang je niet in Zwanenburg woont...
Aanvankelijk werden er nog wat halfslachtige pogingen gedaan om de mensen op de kast te krijgen met de Noord-Zuidlijn, maar daarmee snijd je je als bestuurder uiteindelijk allen maar zélf in de vingers.
De gemeentelijke psychologische dienst adviseerde tenslotte: je moet de mensen raken in spil van hun bestaan, in datgene waarom hun hele leven draait.
Ikea dus. Voor de zekerheid pakken we ook nog even Villa Arena en de Mediamarkt mee. We laten iemand dreigen met een terroristische aanslag!
Als de mensen straks voor hun geestesoog de Zweedse Gehaktballetjes door de straten zien stuiteren worden ze wel bang en kneedbaar!
Een briljante ingeving!
De hele operatie is dan ook volledig geslaagd. Het heeft een paar rolletjes afzetlint gekost, maar nu zijn in Amsterdam tenminste de geesten rijp voor de depressie!
Met nieuw elan wordt ons straks het vel over de neus gehaald. Omhoog met die gemeentelijke belastingen en heffingen. Ze zijn er helemaal klaar voor!
Foto: Thomas Schlijper.
zeventien reacties op "Fail Amsterdam"
En dat schijnt nu nog uit te komen ook. Te treurig voor woorden.
Maar wie maalt dáár nou om?
Slecht vind ik de column vanwege het humoristisch bedoelde verband dat wordt gelegd tussen bommeldingen en crisis.
Vergezocht en niet lollig.
En het uitgangspunt dat de hele actie voor niets was kan ik gewoon niet delen, satirisch of niet.
En anders snap je toch wel dat mijn reactie satirisch bedoeld was?
Ik heb wel eens leukere maar vooral betere dingen van je gelezen.
Over belastingen en gemeentelijke heffingen kan je ook een prachtig satirisch bedoeld stuk schrijven.
Ik zie het als je voorjaarsdipje.
In een vrij land mag men braken zo lang anderen het niet hoeven op te ruimen.
Boven mij stonden reacties van mensen die het ook niet je sterkste bijdrage vonden. Ik gaf even wat tips hoe men satire moet schrijven, hup daar had je -net niet- een ambulance nodig. Wie -in lolligheid- meent te moeten meppen dient ook klappen te kunnen incasseren. Het is net zoals de komiek om wiens grappen niet wordt gelachen, niet wordt geapplaudiseerd. Ligt het aan de zaal? Nee, de komiek is niet komisch...
Volgende keer beter..!