Het klinkt misschien raar, maar ik heb ontzettende heimwee gekregen naar de tijden van Paars, vermoedelijk omdat ik moeite heb met moraalpolitiek zoals die nu bedreven wordt. Toen werd Nederland gerund als een bedrijf, en verder zocht je het maar uit.
Gisteren hoorde ik iemand zeggen: 'We zitten bij de Veluwe in de tang.'
Maar is het wel zo eenvoudig? Of is dit alles een logisch gevolg van de veranderende tijden? Kan je blijven doen alsof je een heel klein Gallisch dorpje bent die nooit eens lekker mee wil doen met het Romeinse Rijk, of gaat het er in het echt heel anders aan toe? Misschien is Amsterdam klaar om van huid te wisselen, en ben ik de zeikerd.
Verandering gaat vaak gepaard met pijn en een hoop misbaar, je kan het mensen dan ook nauwelijks kwalijk nemen dat ze er over het algemeen panisch op reageren. Zoiets als ik ervaar, dus. Een voorbeeld: Ik ben geboren op de Wallen, dus vraag me niet wat ik van Lodewijk Asscher vind want ik schiet pardoes in een stuip. Ook niet echt gezond.
De stad Amsterdam is mijn grote liefde, en ik weet hoe dat gaat met relaties; niets blijft zoals het was. Misschien groeien we wel uit elkaar. En moet ik dat accepteren, uit liefde. Zij moet per slot van rekening ook verder met haar leven.
Dus als de Zuidas af is, zal ik glimlachen, als een heer, en zeggen: 'Het staat je prachtig, schat.'
Fijne Kerst, iedereen!
Gisteren hoorde ik iemand zeggen: 'We zitten bij de Veluwe in de tang.'
Maar is het wel zo eenvoudig? Of is dit alles een logisch gevolg van de veranderende tijden? Kan je blijven doen alsof je een heel klein Gallisch dorpje bent die nooit eens lekker mee wil doen met het Romeinse Rijk, of gaat het er in het echt heel anders aan toe? Misschien is Amsterdam klaar om van huid te wisselen, en ben ik de zeikerd.
Verandering gaat vaak gepaard met pijn en een hoop misbaar, je kan het mensen dan ook nauwelijks kwalijk nemen dat ze er over het algemeen panisch op reageren. Zoiets als ik ervaar, dus. Een voorbeeld: Ik ben geboren op de Wallen, dus vraag me niet wat ik van Lodewijk Asscher vind want ik schiet pardoes in een stuip. Ook niet echt gezond.
De stad Amsterdam is mijn grote liefde, en ik weet hoe dat gaat met relaties; niets blijft zoals het was. Misschien groeien we wel uit elkaar. En moet ik dat accepteren, uit liefde. Zij moet per slot van rekening ook verder met haar leven.
Dus als de Zuidas af is, zal ik glimlachen, als een heer, en zeggen: 'Het staat je prachtig, schat.'
Fijne Kerst, iedereen!
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
zeven reacties op "Kerstgedachte"
Namens iedereen, bedankt voor de wensen.
Goede Kerstdagen!
Het gaat maar door want ik heb gelezen dat er plannen zijn om het waterlooplein e.o weer in oude staat terug te brengen. Nu mag dat best alhoewel je daar de vele mensen die er woonden en werkten er niet mee terug hebt (de joden) en zonder hen lijkt het me nogal zouteloos.
Maar er leeft een ander volk die onze toekomst zijn, onze aandacht verdienen en in heel Mokum nergens meer normaal buiten kunnen spelen.
Dat kan wel ondergronds, onder her MR. Visserplein, in het voortreffelijke 'FUN TUN'!
Als de stads-planners daar maar afblijven met hun lange tengels!
Een fijn en gezond 2009! (-:
Maar alles verandert toch, inclusief jezelf.
Soms ongemerkt, soms valt het opeens op.
En wat de wallen betreft, als je daar nog op zoek gaat zwarte riek vind je die ook niet meer.
Ook een goede jaarwisseling en prettig 2009 voor alle schrijvers, medelezers en commentatoren.