Vers terug van vakantie, lekker uitgerust, heerlijk. Mijn brandende ergernissen zijn als sneeuw voor de zon gesmolten. Bij thuiskomst hadden we nog een heerlijk avondje voor de boeg; kaartjes voor Rock The Bells, een hiphop tour met een line up om van te smullen. En in de Heineken Music Hall bovendien. Lekker dichtbij. Om half zes gingen de deuren open, om zes uur begon er een voorprogramma en de eerste act die we wilden zien was voor 19.45 gepland. Wij waren er om half zeven, tijd zat...
De pluk mensen voor de deur was aanzienlijk, maar we gingen vol goede moed in de rij staan. Wat er vervolgens gebeurde tartte iedere logica. Er gebeurde namelijk helemaal niets. Nou ja, we mochten om de vijf minuten twee passen naar voren, maar daar was alles wel mee gezegd. Als het zo door zou gaan mocht ik de Sint Juttemis-viering in de rij tegemoet zien. Een half uur later stond ik nog steeds in de regen. We hadden een kleine vijf meter terreinwinst geboekt. Verveling sloeg toe, terwijl het binnen vrolijk dreunde.
Een uur later. Nog steeds was het de dienstdoende security niet gelukt om enig schot in de zaak te brengen. Nou ken ik dat soort situaties vrij goed, ik ben hoofdportier van de Melkweg geweest en mijn vriendin bedrijfsleider. Hiphop heeft een beetje een slechte naam als het om veiligheid gaat. Er gebeurde wel eens wat. Daardoor is er vaak een consensus bij beveiligers die dicteert dat iedereen gefouilleerd wordt tot je er bij neervalt. Alleen dien je dan ook zoveel verstand van zaken te hebben dat je het kaf van het koren kan onderscheiden. In dit geval kunnen we spreken van wat ik Apppelsap volk noem. De gemiddelde leeftijd is vrij hoog, veel ABN en veel brillen. In geen kilometers enige bling bling te bekennen. Goed volk. Gelukkig, want een stampede op de deur zou doden tot gevolg kunnen hebben. Wij staan ondertussen krap binnen, maar de hal staat tjokvol met mensen. Sardines zouden zich bescheurd hebben.
We schrijven anderhalf uur later en ik sta met tweeduizend lotgenoten EPMD te missen. Af en toe wurmen zich mensen naar buiten door de massa; ze zijn, mét geldig kaartje, onverrichter zake huiswaarts gestuurd wegens het in bezit hebben van een camera. In mijn tijd werd die ingenomen en kreeg je een bonnetje die je aan het eind van de avond recht gaf op teruggave van je gadget. Maar goed, onnodige repressie is natuurlijk altijd lachen.
Bijna twee uur later, en we zijn nog niet eens halverwege de hal. Ik moet diep ademhalen om het fysiek nog een beetje vol te houden. Om mijn verstand te bewaren ben ik aangewezen op yoga en zen. Jammer dat ik dat nooit geleerd heb. Naast me valt iemand flauw. Wederom geen personeel te bekennen. Hij wordt door een vriend afgevoerd. Twee kaartjes a 45 euro door de goot en een verknalde avond.
Mijn vriendin is het zat en belt de HMH. Antwoordapparaat. De politie dan maar. Er wordt hier per slot van rekening een onveilige situatie gecreëerd, en dat nota bene in naam van de veiligheid. Een helder betoog later belooft de meldkamer er werk van te maken. En ja hoor, opeens binnen enkele minuten beweegt er van alles. Tien minuten daarna zijn we dan echt binnen. Nu die andere tweeduizend man nog...
Over de rest van de avond kan ik kort zijn. De techniek kreeg het niet voor elkaar om de juiste kanalen voor de juiste microfoons op de juiste momenten aan te zetten, het licht stond pardoes op de eerste rij monitors gericht in plaats van op de artiesten, en Heineken halen in de gelijknamige Music Hall stond gelijk aan weer lang wachten, met uitzicht op belabberd barpersoneel waarvan sommigen de luiers maar net ontgroeid waren. Ik sowieso heb de hele avond in een stoeltje gezeten om bij te komen.
De acts? De acts waren, zonder uitzondering, he-le-maal goed. Maar dat waren dus Amerikanen, en hadden niets met de productie zelf te maken...
Heeft de (externe) organisatie gewoon een bar slechte productie neergezet, met een gebrek aan zowel deurpersoneel als respect voor hun publiek? Of heeft de HMH hier ook nog verantwoordelijkheid in? Het lijkt me dat, mocht het mis gaan, de venue zelf de deksel op de neus krijgt. Lag het aan To Serve And Protect, het security bedrijf? Dat hoop ik niet. Ik vind ze zelf namelijk een van de betere in de stad...
Ik hoef het eigenlijk niet te weten. Ik wil dat het nooit meer gebeurt. Want hier komen ongelukken van.
Ik zou wel zeggen; vraag je geld terug. Want kan iemand me vertellen hoe EPMD was?
En als u een kaartje heeft gekocht, en dat is niet bevallen, dan heeft u helaas pech gehad..
Ik heb ooit een legendarisch concert van Frank Zappa bijgewoond in de Ahoy, geen normaal geluid gehoord (klonk als zwembad), helaas geen drankje kunnen bemachtigen,maar toch een legendarische, en leuke avond.
Ik zou uw geld terugvragen, en er vooral niet over schrijven op AC!!