Foto: Thomas Schlijper
Daar sta je dan als verantwoordelijk wethouder 's avonds laat de 'complimenten' van de bewoners in ontvangst te nemen. Wat moet je doen?
Wethouder Herrema was zelfs dusdanig ten einde raad, dat hij bijna zijn eigen huis als noodopvang ter beschikking stelde. Want de bewoners van de wevershuisjes aan de Vijzelgracht zijn natuurlijk geen mensen die je kunt afschepen met een stapelbed bij het Leger des Heils. Nee, dat zijn mensen met geld en met advocaten in hun vriendenkring. Als ze het zelf niet zijn. Die willen een belangrijke behandeling en dus werd het Hotel Krasnapolsky.
Ikzelf zou het Amstelhotel geëist hebben, maar ik kom waarschijnlijk nooit in die positie. Ik woon op zes hoog in een torenflat en voordat die tot vijf verdiepingen onder het maaiveld is gezakt zijn we wel een paar metrolijnen verder.
Dat de bewoners verontwaardigd en geschokt zijn is terecht en logisch. Maar het is tamelijk overdreven om dit bedrijfsongeval te verheffen tot een nationale nieuwskwestie, zoals nu gebeurt. In het noorden van ons land verzakken de huizen sinds jaar en dag door toedoen van de gaswinning. Sommige gedupeerden zijn al een eeuwigheid verwikkeld in ruzies over de aansprakelijkheid. Voor de bewoners van de Vijzelgracht is het dus nog een geluk bij een ongeluk dat de metro-aanleg een duidelijk aanwijsbare schuldige is. De rekening kan zonder meer naar de gemeente Amsterdam.
Laten we er dus niet meer heisa over maken dan nodig is. Niemand was erop uit om de panden bewust schade toe te brengen, de gemeente zal de huizen ongetwijfeld netjes herstellen. Dergelijke dingen gebeuren nu eenmaal, hoe vervelend het ook is voor de getroffenen. Je huis kan ook in brand vliegen, de boktor kan in de palen komen, er kan een vliegtuig binnen vliegen, de bank kan het opeisen als je de gestegen hypotheekrente niet meer kan betalen, tram zestien kan je voordeur binnen komen rijden, of de altijd onvoorspelbare Boerenwetering kan buiten z'n oevers treden.
Kortom: shit happens. Maar uiteindelijk komt het allemaal goed en heb je weer een verhaal voor in de kroeg. Neem dan lekker een afzakkertje op kosten van Herrema.
Laten we er dus niet meer heisa over maken dan nodig is. Niemand was erop uit om de panden bewust schade toe te brengen, de gemeente zal de huizen ongetwijfeld netjes herstellen. Dergelijke dingen gebeuren nu eenmaal, hoe vervelend het ook is voor de getroffenen. Je huis kan ook in brand vliegen, de boktor kan in de palen komen, er kan een vliegtuig binnen vliegen, de bank kan het opeisen als je de gestegen hypotheekrente niet meer kan betalen, tram zestien kan je voordeur binnen komen rijden, of de altijd onvoorspelbare Boerenwetering kan buiten z'n oevers treden.
Kortom: shit happens. Maar uiteindelijk komt het allemaal goed en heb je weer een verhaal voor in de kroeg. Neem dan lekker een afzakkertje op kosten van Herrema.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
35 reacties op "Shit happens..."
Noodplan? Opvang? Tijdig stopzetten van de werkzaamheden? Geen van de scenario's was goed doorgedacht. Als je er geen heisa van maakt dan komen ze er nog mee weg ook.
“Nee, dat zijn mensen met geld en met advocaten in hun vriendenkring. Als ze het zelf niet zijn. Die willen een belangrijke behandeling en dus werd het Hotel Krasnapolsky.” Dit is al helemaal een dieptrieste opmerking.
Er zullen nog wel meer risico's zijn, waar we niet van weten, maar van mij mogen ze verder bouwen. Hoe eerder het klaar is hoe beter. En na één generatie is alle ellende weer vergeten.
Je leest niet goed en je verdraait de zaak. Ik heb expliciet gezegd dat de bewoners terecht verontwaardigd en geschokt zijn.
De sneer over hun belangrijkheid sloeg op het feit dat ze werden ondergebracht in een chique hotel. De meeste slachtoffers van andere calamiteiten moeten het doen met sporthallen, het politiebureau of zelfs een toevallig passerende tram (Den Haag).
Maar waar het mij om ging: bij alle megaprojecten treden dergelijke bedrijfsongevallen op. Toevallig hoorde ik gisteren bij Het Oog op Morgen een universitair hoofddocent die gespecialiseerd is in deze materie. Hij had exact hetzelfde verhaal als ik.
Zo'n 'belachelijk' of 'onzin' verhaal is het dus niet. Op microniveau bekeken (voor bewoners) is het een ramp, op macroniveau hoort het er allemaal bij.
Op de Vijzelgracht zijn minder controleboringen uitgevoerd dan op andere toekomstige stations, met het doel van kostenbesparing. Men heeft daarmee een aantal oude heipalen over het hoofd gezien, die de uiteindelijke lekkages hebben veroorzaakt. Ik hoorde dat zelfs Maison Descartes en het Franse consulaatin de 1e Weteringdwarsstraat zijn verzakt. En de 'Wevershuisjes' op sommige plaatsen wel 24 cm. Dat wordt nog een duur grapje! En een paar jaar geleden werd nog geroepen dat het monitorsysteem elke verzakking van meer dan 5mm zou registreren...
Tijd voor het gemeentebestuur om zich af te vragen of het 'afsnijden van een bocht'(http://www.de bovengrondse.nl) nu zoveel geld moet kosten, zodat Amsterdam nog tientallen jaren 'armlastig' is; en de risico's (denk maar aan de Ferdinand Bol, die is nog lang niet klaar!) Is dat de jarenlange ellende en overlast waard?
En of de bewoners nu in Kras of in het buurthuis om de hoek opgevangen worden, dat doet er volgens mij niet zoveel toe, feit is dat ze zeker de eerste maanden niet meer terug in hun huis kunnen!
Ja, gutteguttegut. Wat vreeeeeeeeeeselijk, die arme mensen toch.
Had het niet alleen over arme mensen, maar over risico's die gemoeid zijn met de aanleg van de NZlijn. En blijk niet alleen te staan, krijg bijval uit onverwachte hoek: Prof. Dr. Heertje , de econoom, is het volstrekt met mij eens als het gaat over geld in bodemloze putten storten, en nu liever stoppen, dan eindeloos en tegen beter weten in risico's creeren voor de Amsterdamse burger, inclusief een 'faillissement' van Amsterdam; geraamde kosten in 2002: 1,4 miljard, inmiddels werkelijk uitgegeven 1,9 miljard, verwachte eindstand 3,2 miljard (volgens eigen berekening, uitgaande van kostenoverschrijdingen van vergelijkbare projecten...
“Maar waar het mij om ging: bij alle megaprojecten treden dergelijke bedrijfsongevallen op.” Ach ja, de beroemde collaterale schade, moet je maar voor lief nemen. Die totaal overbodige NZ lijn is het niet waard!
Je hebt met zorg de juiste ingredienten gepakt voor een leuke discusie. Compliment.
'foute' PS: Als buurtbewoner heb ik me wel eens stiekum geergerd aan de verwennerij van de B&L plein slachtoffers.
Het gaat natuurlijk niet om die paar mensen op een stad van bijna een miljoen, dat is inderdaad een klein drama dat voor hen niet leuk, is maar waar de meeste Amsterdammers geen last van hebben.
Het punt is dat de gemeente Amsterdam wederom als een stel uberprutsers een project heeft aangepakt, nergens over nagedacht en niet voor risicospreiding hebben gezorgd (woord kent de gemeente Amsterdam niet eens). Om over het 'referendum' maar niet te spreken.
Nu zitten we met een project waarvan de betrokken bouwbedrijven er baat bij hebben dat er zaken mis gaan, ze kunnen dan weer meer vragen vanwege de 'tegenslag'. En het boren, wat gezien wordt als het meest risicovolle van de hele onderneming, moet nog beginnen.
De meest onbenullige opmerking uit je stuk (en de concurrentie was pittig), is wel dat Herrema ook maar iets van de onkosten vergoed. Die kosten betalen wij als Amsterdammers en niemand anders. Het hotel, het opkopen van de huizen, de vertraging, de schadevergoedingen. Heertje schat de totale kosten nu op 4 miljard euro, VIER MILJARD EURO! Ruim 5 duizend euro per Amsterdammer. Voor u uitgegeven door een stel incomptetente idioten die als bestuurder willen pronken met een mooie nieuwe metrolijn.
Het nieuws is dus niet dat wat mensen hun huis uit moeten, het nieuws is dat onze stad in ernstige financiele problemen kan komen door die totaal onnodige metrolijn.
Verder, over de kosten, ik zei 3,2 mlj, bij narekenen is 4,5 miljard realistischer ( zeggen andere economen)
Wat mij op dit moment het meest ergert is dat diverse professoren/hoogleraren en andere deskundologen hebben gewaarschuwd voor het effect: de kosten kunnen worden beperkt door minder inspectie, minder intensieve controle en minder kwaliteit van inspectie en beton- onder andere de directeur van de oudste funderingsfirma in Amsterdam zegt dit (WALINCO,vroeger WaalPaal), de meerwaarde is dat het project goedkoper uitvalt, ondanks de verzakking/instorting van mogelijk een groot aantal panden op de route van het traject...
De afschuwelijke werkelijkheid is dat men liever het risico neemt dat de hele Vijzelgracht/ Ferdinand Bolstraat-Ceintuurbaan verzakt/ onbewoonbaar wordt (sorry,ik vergeet het Rokin met ook veel prachtige oude panden!!)... THE SHOW MUST GO ON, en Amsterdam is nog decennia lang aan het huilen (vrij naar hoe heette ze ook weer, zwarte Riek ofzo?)
En dat allemaal vanwege het afsnijden van een bochtje in de bestaande metro/tram structuur, met een beetje alertheid en creativiteit had men nu al een prachtig sneltramnet gehad van CS tot Zuid, en een tunneltje naar Noord was waarschijnlijk ook wel al gereed ..
Achteraf blijken er altijd waarschuwende geluiden te zijn geweest.
Toch: toen Strukton nog niet zolang geleden met het plan kwam om een hele ondergrondse binnenstad met autotoegang onder Amstel en grachten te gaan bouwen, waren de juichende geluiden ook in de meerderheid.
Zelfoverschattende politici komen daarmee altijd in de verleiding zich door grote combinaties voor riskante karretjes te worden gespannen.
Het is gebeurd en het zal wéér gebeuren, helaas.
Dit is je reinste telepathie!
Ik zat net even dat artikeltje op te zoeken met alle juichende reacties over dat Struktonplan!
Hier dus:
http://www.amsterdamcentraa...
Het probleem zit echter dieper: het ontbreekt bestuurders aan het vermogen tot een open dialoog. Je krijgt als inwoner bij de start van zo'n project al meteen het gevoel dat je iets door de strot geduwd wordt en dat de mensen die er mee komen eigenlijk al hun keus gemaakt hebben. Ze zijn met hun aandacht niet bij wat de beste oplossing is, maar bij hoe ze hun oplossing door alle procedures krijgen. Dit is een fundamenteel probleem in ons bestuurlijk systeem en roept zeer begrijpelijk frustratie op en, soms ongefundeerde, felle reacties.
Er zijn zat oplossingen hiervoor maar op dit moment is er weinig interesse bij de politiek, en zolang de kiezer weigert in het kieshokje daarmee af te rekenen zal het voorlopig inderdaad blijven gebeuren.
beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald,
en eerst de ringlijn afronden.
Het gaat hier om de teloorgang van mooie oude huizen waar iedereen -advocaat of aardappelverkoper- graag woont en dat ook willen blijven doen!
Daarom mag het hele project (metro-lijk..) een halt maken, want het kan niet zo zijn dat mooie huizen -die bovendien beschermd horen te zijn (of dat al zijn)- ten koste gaan van het beetje mooie Amsterdam wat ons nog gebleven is in de afgelopen 20 jaar!
Meneer Herrema verdient geen sympathie. Hij had beter moeten opletten!
Intussen mogen de bewoners hun huizen verkopen aan een woningbouw-verening die als vanouds warme banden onderhoudt met de centrale politiek dus dat komt wel goed!
De bewoners krijgen een zak geld en met een flinke subsidie van de overheid (richting woningbouwvereniging) gaan die panden tegen de vlakte en hey presto! Nog meer fantasieloze nieuwbouw wordt neergezet...
Het is een erg ongezellige rit en op overamstel moet je ook nog eens overstappen.
Dus heb ik maar eens de 'bovengrondse' gedaan op tram-lijn 7 vanaf de Burgermeester de Vlugtlaan tot de halte bij het OLVG.
Dat was leuk! Niet alleen hoefde ik niet over te stappen (op een nare tochtige halte) maar er viel ook heel wat te zien onderweg EN de reistijd was nog net iets sneller!
(En de tramconducteur was geen race-maniak..)
Fijn dat je ook eens een positieve ervaring met de tram hebt gehad. Alleen bestuurde de conducteur waarschijnlijk niet de tram, maar deed de bestuurder dat
Het gevoel van 'zie je nu wel' mag echter niet triomfantelijk worden. Alle energie moet thans gericht zijn op het behoud van de panden. De Wevershuizen zijn belangrijke 17de-eeuwse monumenten die niet verloren moogen gaan. Met gemak zegt men 'ach, de panden zullen wel weer worden opgeknapt'. Maar ik weet uit ervaring dat het een jarenlange inspanning vergt waarbij zoals bij elke restauratie veel inventiviteit en geld nodig is. Dat werkt komt natuurlijk weer op de schouders van de mensen die destijds hadden gewaarschuwd voor de mogelijke gevolgen van de metroaanleg.