Foto: Thomas Schlijper
De opening van een academisch jaar gaat altijd gepaard met toespraken van belangrijke mensen, zoals de premier (Wageningen) of de minister van Onderwijs (Uva, Amsterdam). Die excellenties gaan het dan hebben over onderzoek, ambities, de onafhankelijkheid van de universitaire wereld en subsidiariteit (ja, zoek dat maar even op, moest ik ook).
En dat hebben we nu ook op de basisschool blijkbaar. Asscher zal vast wel een toespraak hebben gehouden. Die kinderen van tegenwoordig hebben het toch maar getroffen.
Vroeger hadden wij dat allemaal niet. Onze opening van het basisschooljaar bestond uit kop dicht, recht zitten, ogen sluiten en bidden.
Eerbiedig! hoor ik juffrouw Van Dijk nog commanderen en wij vouwden braaf onze handjes. Daar kwam geen wethouder aan te pas. Wel Onze Lieve Heer. Zijn zegen werd afgesmeekt over het nieuwe schooljaar, maar je moet niet denken dat Hij een toespraak hield. Laat staan dat Hij je in de loop van het schooljaar hielp met het leren van de tafels. Hoewel juffrouw Van Dijk ons toch bij herhaling verzekerde dat Hij onze hulp, steun en toeverlaat was in het leven. Op Hem kon je vertrouwen!
Als klein jongetje heb ik nog eens gebeden of Hij mij wou overhoren na het instampen van de tafel van 6.
'Zegt U het maar als het fout is!' stelde ik voor, terwijl ik in pyjama op mijn knietjes voor mijn bedje zat.
Ik kreeg geen goddelijke feedback, dus ik nam aan dat alles goed was.
Dat heb ik geweten. Juffrouw van Dijk was het de volgende dag totáál niet met God eens. Zeven keer zes wás helemaal geen achtenvijftig!
Mijn vertrouwen in de Lieve Heer was danig geschokt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik later dacht: bekijk jij het maar met je Tien Geboden, leer éérst zélf maar eens rekenen!
Ik hoop dus dat Lodewijk Asscher het allemaal wat slimmer heeft aangepakt en die arme kindertjes van De Rietlanden geen toezeggingen heeft gedaan die hij niet kan waarmaken.
Eerbiedig! hoor ik juffrouw Van Dijk nog commanderen en wij vouwden braaf onze handjes. Daar kwam geen wethouder aan te pas. Wel Onze Lieve Heer. Zijn zegen werd afgesmeekt over het nieuwe schooljaar, maar je moet niet denken dat Hij een toespraak hield. Laat staan dat Hij je in de loop van het schooljaar hielp met het leren van de tafels. Hoewel juffrouw Van Dijk ons toch bij herhaling verzekerde dat Hij onze hulp, steun en toeverlaat was in het leven. Op Hem kon je vertrouwen!
Als klein jongetje heb ik nog eens gebeden of Hij mij wou overhoren na het instampen van de tafel van 6.
'Zegt U het maar als het fout is!' stelde ik voor, terwijl ik in pyjama op mijn knietjes voor mijn bedje zat.
Ik kreeg geen goddelijke feedback, dus ik nam aan dat alles goed was.
Dat heb ik geweten. Juffrouw van Dijk was het de volgende dag totáál niet met God eens. Zeven keer zes wás helemaal geen achtenvijftig!
Mijn vertrouwen in de Lieve Heer was danig geschokt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik later dacht: bekijk jij het maar met je Tien Geboden, leer éérst zélf maar eens rekenen!
Ik hoop dus dat Lodewijk Asscher het allemaal wat slimmer heeft aangepakt en die arme kindertjes van De Rietlanden geen toezeggingen heeft gedaan die hij niet kan waarmaken.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
vijf reacties op "Opening van het academisch basisschooljaar"
En kinderen zijn niet gek! Als je erachter komt dat je steeds voor flauwekul naar school moet komen, blijf je makkelijker weg.
Maar de meeste kinderen zaten natuurlijk nog thuis imdat het vervoer met de busjes niet goed geregeld was.
Flipper