Amsterdam - Het serviceniveau van het GVB mag inmiddels wel bekend staan als uiterst slecht. Correspondent Marco Arbouw schreef onlangs een mooi stuk over de hoeveelheid roltrappen en liften die het op metrostations wel deden. Dramatisch! En toen AT5 het gemeentelijk vervoerbedrijf om een reactie vroeg kwamen het niet veel verder dan: er moeten voor liften en roltrappen vaak onderdelen besteld worden. Vooruitdenken is blijkbaar niet de sterkste eigenschap van de mensen daar. Ongelofelijk.
Welnu: ikzelf reis regelmatig naar de Bijlmer. De ene keer naar de buurt van de Arena, de andere keer naar Venserpolder. Op die laatste plek stond ik afgelopen woensdag, en mijn fiets stond thuis, in het centrum van Amsterdam.
U weet dat de metrotunnel momenteel buiten gebruik is vanwege werkzaamheden. Prima. Daar hoor je mij niet over klagen. De buis wordt veiliger, en daar kunnen we alleen maar blij mee zijn.
Het GVB heeft bussen ingezet tussen Amstel en Centraal om passagiers gewoon te kunnen vervoeren.
Nou ja, gewoon?
Laten we in Venserpolder beginnen. Ik had geen strippenkaart, en wel een ov-chipkaart. Maar ja, die kun je dus niet gebruiken in de bus. Nee, zelfs niet in deze metro-pendelbus. Dus was ik aangewezen op dat papieren fenomeen.
Gelukkig had ik nog een tientje in mijn portemonnee. Kon ik daar mooi een strippenkaart mee kopen bij die rode automaat die het GVB op het metrostation heeft neergezet. Maar nee, die nam dus geen papiergeld aan. En ook mijn twee chipknips werden geweigerd. Je voelt hem al hangen; er moest toch gebruik moeten worden gemaakt van mijn ov-chipkaart om legaal naar Amstel te komen.
Op station Amstel mocht ik dus eindelijk mijn strippenkaart gaan halen. Dus eerst ging ik kijken of de gvb automaten hier wel briefgeld aannamen. Nee dus. Dan maar naar de boekhandel, want daar verkopen ze die dingen ook. En daar stond een lange rij. Een erg lange rij! Ik had een beetje haast, dus ik ging daar niet op wachten. Ik dacht: "Dan rijd ik, geheel tegen mijn principes en mijn gemoedsrust, maar een keertje zwart."
Maar petje af voor het gvb, voor de halte van de pendelbus hebben ze een soort caravan neergezet waar strippenkaarten worden verkocht. Er stond geen rij, dus toch snel maar even zo'n blauw ding gehaald.
En toen mocht ik dus instappen bij de buschauffeur die al klaar zat met zijn stempel. "Een zone, alstublieft." Bam! Hop, drie strippen weg! "Hé, een zone zei ik." "Well, you don't speak English so I don't understand." Bleek ik te maken te hebben met een ... (geen idee eigenlijk) die geen woord Nederlands verstaat.
De servicemedewerker in geel hesje, probeerde te helpen. "Sticker" riep hij." No sticker here," antwoordde de buschauffeur. Ik word daarop gemaand door te lopen, en gewoon plaats te nemen.
Vijf strippen kostte mij een ritje van Venserpolder naar Amsterdam. Maar vooral heel veel ergernis.
Ze houden er trouwens een tamelijk rustige rijstijl op na, wat op zich al een aangename verandering is. Kunnen ze die lui niet ook rij-instructie aan alle Nederlandse chauffeurs laten geven?