Oh ja de grond. Je zou haast vergeten dat de bodem waar we nu zo vrolijk op dansen, ooit zwaar vervuild was nadat hier jarenlang gas werd opgewekt uit steenkool. Vergeten zijn ook de jarenlange bodemsanering, de flinke financiële tegenvallers, de vertraging op vertraging en de stemmen van de oh zo Amsterdamse sceptici die zeiden dat het nooit wat kon gaan worden met het cultuurpark Westergasfabriek.
Westerpark laat deze dagen met zes concerten zien waar het manifestatieterrein voor bedoeld is: een groot vrolijk feest zonder rellen en met supersterren. Daar kunnen ze op het leidseplein nog wat van leren. Aan de accenten te horen, komen de bezoekers van heinde en verre op de artiesten van wereldfaam af. Niet alleen zij, ook wij, de buurtbewoners, genieten. We kunnen het niet nalaten steeds over ónze achtertuin te spreken als we het hebben over de plek waar dit allemaal gebeurt. Opgewonden roepen we dat R.E.M en een dag eerder ook al Radiohead, zomaar in ónze tuin staan.
Om klokslag 23 uur is het stil. Geen extra toegift meer. De stekker moet eruit. De strikte eindtijd is een van de afspraken die zijn gemaakt met de buurtbewoners. Niet alle buurtbewoners zijn namelijk gecharmeerd van de concerten in het park. Het is volstrekt begrijpelijk dat je niet iedere avond in de herrie wilt zitten en ik snap ook dat het ook best vervelend is als je je auto niet kwijt kan. Maar hey, dit is Amsterdam, geen Staphorst. In een stad wordt geleefd en daar horen dit soort evenementen op z'n tijd bij. Laten we hopen de afspraken het festijn ook voor de buurt leuk houden, zodat het klaaggezang opgaat in de stilte en wij nog jarenlang kunnen genieten van het concerten in het park. Dit is heel wat beter dan de Arena of een reis naar Rotterdam.
Vijf jaar na opening van het vernieuwde park laat een van de kleinste stadsdelen zien dat het niet misstaat op de wereldkaart in het rijtje Hydepark, Londen, Central Park, New York.
Westerpark Amsterdam. Een park van wereldformaat.
Om klokslag 23 uur is het stil. Geen extra toegift meer. De stekker moet eruit. De strikte eindtijd is een van de afspraken die zijn gemaakt met de buurtbewoners. Niet alle buurtbewoners zijn namelijk gecharmeerd van de concerten in het park. Het is volstrekt begrijpelijk dat je niet iedere avond in de herrie wilt zitten en ik snap ook dat het ook best vervelend is als je je auto niet kwijt kan. Maar hey, dit is Amsterdam, geen Staphorst. In een stad wordt geleefd en daar horen dit soort evenementen op z'n tijd bij. Laten we hopen de afspraken het festijn ook voor de buurt leuk houden, zodat het klaaggezang opgaat in de stilte en wij nog jarenlang kunnen genieten van het concerten in het park. Dit is heel wat beter dan de Arena of een reis naar Rotterdam.
Vijf jaar na opening van het vernieuwde park laat een van de kleinste stadsdelen zien dat het niet misstaat op de wereldkaart in het rijtje Hydepark, Londen, Central Park, New York.
Westerpark Amsterdam. Een park van wereldformaat.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
31 reacties op "Een achtertuin van wereldformaat"
De mensen die daar voor veels te veel geld een etage hebben gekocht?
Een beetje gaan lopen klagen als een van de grootste bands van onze tijd bij je in de buurt speelt. Ik stel voor dat u allen verhuist naar een stil landschap in Zuid-Frankrijk, want u heeft blijkbaar niet door dat u in een stad aan het wonen bent.
Er valt in ieder geval een hoop te leren:
- Het gras waarin ik achter het podium van Radiohead lag bestaat volgens Ferry Nijs niet, noch het idyllische stroompje richting de volkstuinen.
- Concerten van wereldberoemde bands zijn geen cultuur, volgens Marc Stevens.
- Het Westerpark moet vooral stil zijn, en slechts sporadisch worden opgesierd met muziek die allochtonen en jonge kinderen aanspreekt. Aldus een anoniemeling.
Ik vond het fantastisch om Radiohead om de hoek te hebben spelen. Ik vond het fantastisch om in de avondzon te kunnen bbq'en. En ik vind het fantastisch dat Amsterdam en het Westerpark zoiets aandurven. Echt geweldig!
Massive Attack gaf een geweldig concert in het Westerpark, met veel nieuwe nummers die zullen staan op hun binnenkort te verschijnen cd.
Marije de Gram slaat de spijker op zijn kop. Wat de vervuilde grond betreft nog een terzijde: de grond in de binnenstad van alle oudere wereldsteden (ook Amsterdam) is zwaar vervuild. De oorzaak is niet alleen de binnenstedelijke industrie van de 19e en begin 20ste eeuw, maar bijvoorbeeld ook de verven waarmee in de 17e eeuw het houtwerk van de huizen werd geschilderd. Het arseen en andere zware metalen die in die verf waren verwerkt zijn langzaam de grond in gedruppeld.
En als daar Jantje Smit, kindermuziek of zoiets zou komen, dat zou ik dus weer jammer vinden. Maar goed: daarvoor woon je in Amsterdam. Omdat je dan dingen waar toeristen van heinde en verre voor komen in je achtertuin hebt, en tja, dat dat soms ook dingen zijn die jijzelf niet leuk vind: dat moet je er maar voor over hebben. Anders moet je ergens op het platteland gaan wonen en zelf af en toe naar Amsterdam komen voor die dingen die je wel leuk vind.
Je kunt nu eenmaal niet altijd je zin krijgen!
Terwijl er ontzettend leuke bands en acts in Nederland zijn die vrij onbekend zijn, moeite hebben om financieel te blijven leven, en echt wel raad weten met een groter publiek.
Ik stond na het concert van Nellie Furtado in Pacific Parc vlakbij de dj's, die echt lekkere (weliswaar onbekende), zelf opgegraven grooves aan het draaien waren, maar ze werden om de haverklap lastig gevallen door schaapjes die om Madonna en Furtado kwamen zeuren...
Slechte beurt Westerpark!
Ik vind het super dat er dit soort concerten zijn, dat is toch een belangrijk onderdeel van in de stad te wonen.
Wb smaak, lees mn reactie nog es goed, ik geef al aan dat het niet met smaak te maken heeft. Ik zeg ook niet dat de bands die daar staan niet goed zijn, ik vind de programmering laf.
Het punt van die soundchecks die de hele dag duren vind ik ook een goeie. Een half uur is meer dan zat als het pro's zijn.
oerWouter en IKA, ik ben het volledig met jullie eens (en dat als centrumbewoonster, zoals ik eerder wou schrijven. Rond het Haarlemmerplein hebben we af en toe ook flink wat last van de herrie).
Als het je echt zo stoort, moet je dat kenbaar maken aan het stadsdeel. Zoek medestanders, organiseer een handtekeningenactie, protesteer, word actief, maar klaag niet anoniem - daar verander je niks mee.
Of hou het ludiek, beding bij het stadsdeel in ruil voor de overlast dat er van een deel van het door het stadsdeel verdiende geld in het park iets leuks voor (of door) de buurt wordt georganiseerd (zie voorstel 2 posts hierboven).
Kortom, opties genoeg.
Nannie
Het zijn schappelijke tijden, het komt weinig voor en veel mensen worden er blij van. Wat voor bromsnor moet je zijn om hier nog over te klagen.
Bovendien gaat dit echt niet om zakkenvullen: het organiseren van grote concerten kost erg veel geld. Wie er verdient? MOJO, de optredende band en de horeca. De gemeente loopt hier absoluut niet op binnen.
Dit soort zeurende reacties zijn precies de reden dat er in Amsterdam vrijwel nooit iets kan en men in Rotterdam gewoon van alles doet.
W.b.t. de programmering: ja het zijn grote acts, maar ik vind de diversiteit erg groot. Radiohead (vernieuwende rockband), REM (grote rockband), Nelly Furtado (top 40), Mika (top 40), Massive Attack (dance), Leonard Cohen (voor de oudere doelgroep).
wat mij wel opgevallen is is dat het in 2009 wel erg druk was en mensen elkaar kritisch aankeken van wat moet je zo dichtbij ons komen zitten? (als ik de accenten/dialecten zo hoorde waren het niet echte Amsterdammers, maar dat is speculeren