Zoals bekend stond Amsterdam Thuiszorg op de rand van het faillissement. Staatssecretaris Bussemaker weigerde met extra geld over de brug te komen, omdat 'slecht bestuur niet beloond mag worden'. Dat slechte bestuur sloeg onder meer op Gerard Tanke. Ondertussen werden de medewerkers van Amsterdam Thuiszorg die het échte werk doen bij bosjes ontslagen.
Een land waarin dit mogelijk is dreigt af te glijden naar de status van bananenrepubliek, waarin criminele zelfverrijking door topbestuurders een geaccepteerde gewoonte is geworden. Of overdrijf ik nu?
Zeshonderdvijftigduizend euro. Dat laten we even op ons inwerken...
Een uurtje thuiszorg staat op de factuur van het CAK-BZ (Centraal Administratiekantoor Bijzondere Zorgkosten) gespecificeerd als ¤ 12,40. Daarvan betaalt de cliënt nog een gedeelte als eigen bijdrage, afhankelijk van het inkomen. Ik heb er geen verstand van hoe dit soort berekeningen tot stand komt, dus waarschijnlijk zijn de werkelijke kosten veel hoger. Overhead, sociale lasten, personeelsuitje, weet ik veel wat er allemaal bovenop komt. Laat ik daarom eens ruim schatten dat een uurtje thuiszorg in werkelijkheid ¤ 30 kost.
Die meneer Tanke consumeert daarmee in z'n eentje een equivalent van minstens eenentwintigduizendzeshonderdzesenzestig uren thuiszorg. Nog even exclusief zijn riante jaarsalaris.
Het was allemaal afgesproken werk. Toen meneer Tanke in dienst kwam was het zo geregeld. Wij als gewone, modaal (of misschien wel minder) verdienende burgers mogen daar een oordeel over hebben, maar dan moeten we ons wel in beschaafde termen daarover uitlaten. Zo hoort dat, zo zijn we opgevoed. Want als we dat niet doen krijgen we te maken met een 'ontbieding' op het politiebureau voor een ernstig gesprek.
Ondanks deze dreiging moeten we misschien die beschaafde omgangsvormen maar eens doorbreken.
In mijn beleving (dat moet ik zo zeggen van mijn advocaat) zijn de verantwoordelijken die deze gouden handdruk met meneer Tanke afgesproken hebben namelijk volkomen geschift.
Het is bovendien (alweer in mijn beleving) onterecht gelegaliseerde diefstal van gemeenschapsgeld. Meneer Tanke is (nogmaals in mijn beleving) een ordinaire dief die op één lijn gesteld kan worden met een boekhouder die er met de kas vandoor is.
Vooral ook omdat dit moreel bijzonder verwerpelijke gedrag ertoe heeft geleid dat vele werknemers van Amsterdam Thuiszorg op straat zijn komen te staan of slechtere arbeidsvoorwaarden hebben moeten accepteren.
Nog erger is dat cliënten van deze organisatie niet meer of onvoldoende worden geholpen en dat de samenleving voor een groot bedrag getild is.
Samenvattend: Gerard Tanke, ik kan wel janke!
Hè, hè, dát is er uit! Het moest maar eens gezegd worden.
Hoe is dit alles eigenlijk in uw beleving?
Een uurtje thuiszorg staat op de factuur van het CAK-BZ (Centraal Administratiekantoor Bijzondere Zorgkosten) gespecificeerd als ¤ 12,40. Daarvan betaalt de cliënt nog een gedeelte als eigen bijdrage, afhankelijk van het inkomen. Ik heb er geen verstand van hoe dit soort berekeningen tot stand komt, dus waarschijnlijk zijn de werkelijke kosten veel hoger. Overhead, sociale lasten, personeelsuitje, weet ik veel wat er allemaal bovenop komt. Laat ik daarom eens ruim schatten dat een uurtje thuiszorg in werkelijkheid ¤ 30 kost.
Die meneer Tanke consumeert daarmee in z'n eentje een equivalent van minstens eenentwintigduizendzeshonderdzesenzestig uren thuiszorg. Nog even exclusief zijn riante jaarsalaris.
Het was allemaal afgesproken werk. Toen meneer Tanke in dienst kwam was het zo geregeld. Wij als gewone, modaal (of misschien wel minder) verdienende burgers mogen daar een oordeel over hebben, maar dan moeten we ons wel in beschaafde termen daarover uitlaten. Zo hoort dat, zo zijn we opgevoed. Want als we dat niet doen krijgen we te maken met een 'ontbieding' op het politiebureau voor een ernstig gesprek.
Ondanks deze dreiging moeten we misschien die beschaafde omgangsvormen maar eens doorbreken.
In mijn beleving (dat moet ik zo zeggen van mijn advocaat) zijn de verantwoordelijken die deze gouden handdruk met meneer Tanke afgesproken hebben namelijk volkomen geschift.
Het is bovendien (alweer in mijn beleving) onterecht gelegaliseerde diefstal van gemeenschapsgeld. Meneer Tanke is (nogmaals in mijn beleving) een ordinaire dief die op één lijn gesteld kan worden met een boekhouder die er met de kas vandoor is.
Vooral ook omdat dit moreel bijzonder verwerpelijke gedrag ertoe heeft geleid dat vele werknemers van Amsterdam Thuiszorg op straat zijn komen te staan of slechtere arbeidsvoorwaarden hebben moeten accepteren.
Nog erger is dat cliënten van deze organisatie niet meer of onvoldoende worden geholpen en dat de samenleving voor een groot bedrag getild is.
Samenvattend: Gerard Tanke, ik kan wel janke!
Hè, hè, dát is er uit! Het moest maar eens gezegd worden.
Hoe is dit alles eigenlijk in uw beleving?
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Maar, misschien gaf Dr G M H Tanke simpelweg niet zoveel om Amsterdam. In zijn domicilie Breda liggen dat soort zaken misschien heeel anders...