Op de zevende etage van het jaren ´60 gebouw zit namelijk ´Canvas op de 7e´. Bij binnenkomst realiseer ik me weer waarom de Volkskrant is verhuisd. Er rijst bij mij het vermoeden dat de krant hier haar oude bedrijfskantine had, en dat blijkt te kloppen.. Ik vind 't deprimerend tot jankens toe. Maar gelukkig hebben ze het wel allemaal in een nieuw jasje gestoken.
TL-lampen in het blauw en roze poetsen die typische jaren '60-lelijkheid weg die ooit ontworpen is door Chris Knol. Bankjes maskeren de modernistische vensterbanken. Samen met wat plantjes ontstaat zo een bizarre mix van een troosteloze bedrijfskantine en een hippe arty cocktailclub. Ik moet zeggen: Ik vind het verdomd leuk.
In het Volkskrantgebouw zitten sinds september vorig jaar allerlei kunstzinnige bedrijfjes. Het is een 'Broedplaats' zoals dat heet. Er zitten kunstenaars en muzikanten, maar ook ICT-bedrijfjes en organisaties voor ontwikkelingshulp. En nu dus ook een cocktailbar op de bovenste verdieping.
"Ik zocht in dit pand een atelierruimte om te schilderen, en die vond ik op de vijfde verdieping," vertelt uitbater Thijs Timmers. "Toen hoorde ik dat de oude kantine op de 7e een horecabestemming had, heb ik een bedrijfsplan geschreven. Ik had felle concurrentie van negen anderen en schreef dat plan dus eigenlijk als een soort oefening. Maar het bleek een schot in de roos!"
Timmers werd uitgekozen. Zijn plan was om tweedehands meubels op te knappen en wit te schilderen. Kunstenaars uit het VK-gebouw mogen vervolgens de meubels beschilderen op hun eigen manier. De meubels als 'canvas' dus. Uiteindelijk is het de bedoeling dat kunstenaars uit het gebouw ook in de bar gaan exposeren. De bar is al af, zie ik.
"We hebben eigenlijk nog niet eens een vergunning hiervoor," zegt eigenaar Thijs Timmers. Uit een officiële brief in de lift blijkt dat er wel vaker illegale feestjes worden gegeven in het pand. In vlammende bewoordingen laat stadsdeelvoorzitter Martin Verbeet weten dat hij alleen kleinschalige besloten feesten tolereert. Degene die de brief heeft opgehangen heeft blijkbaar de feestvierders willen waarschuwen. "Maar deze tent gedogen ze," knipoogt Timmers. Hij wil me een laagdrempelige kroeg bieden. "Lekker normaal, lekker ontspannen, lekker huiselijk."
Ook mijn vrienden houden wel van vreemde nieuwe dingetjes. En terwijl ik samen met m'n goede vriend Koos over heel Amsterdam uitkijk, vraag ik hem wat hij van deze plek vindt. "Endlich ein grund zur panik," antwoordt hij. Huh? "Oh sorry, dat vind ik gewoon een vette zin. Ik bedoel eigenlijk: Wat een hoop lekkere wijven hier!".
Verdomd, hij heeft gelijk.
Achter ons springen kunstacademietypes op en neer op de plaatjes die worden aangezet door Olivier Tuinier. (Ja. Die van Het Zakmes.) Mijn broer Tom zoekt het ook in het Duitse als hij deze tent omschrijft: "Het heeft wel iets Berlijn-igs," merkt hij op. Ook daar heb je een hoop oude bedrijfspanden die zijn omgetoverd tot clubs en restaurants.
Dat gevoel krijg je nog sterker als je naar buiten kijkt. Het modernisme viert hoogtij in deze contreien. Ik zie in de verte de antennes bij IJburg staan. Richting het noorden zie ik een serene Wibautstraat rusten. Er rijdt 1 auto. Hij wacht op de verlaten weg voor een rood stoplicht.
Opeens gaat Timmers in sneltreinvaart door zijn tent heen. De rolluiken van de bar gaan naar beneden. "'t Moet hier om 3.00u dicht zijn," verklaart hij. De klok geeft 2.55 aan. Die sluitingstijd haalt ie dus niet. Dat één van zijn medewerkers luidkeels "we gaan sluuuiteeen" roept lijkt niet te helpen.
De fel-witte TL-lampen springen aan. Koos is verontwaardigd: "Oef. Die lampen maken die meisjes niet echt veel mooier."
Ik slenter nog wat rond. Party'en in een prachtig gedrocht ligt me wel. Aan de cocktails heb ik me nog niet gewaagd. Maar het lijkt er wel op dat Club 11, die over een paar maanden haar deuren sluit, er een klein kunstzinnig zusje bij heeft.
In het Volkskrantgebouw zitten sinds september vorig jaar allerlei kunstzinnige bedrijfjes. Het is een 'Broedplaats' zoals dat heet. Er zitten kunstenaars en muzikanten, maar ook ICT-bedrijfjes en organisaties voor ontwikkelingshulp. En nu dus ook een cocktailbar op de bovenste verdieping.
"Ik zocht in dit pand een atelierruimte om te schilderen, en die vond ik op de vijfde verdieping," vertelt uitbater Thijs Timmers. "Toen hoorde ik dat de oude kantine op de 7e een horecabestemming had, heb ik een bedrijfsplan geschreven. Ik had felle concurrentie van negen anderen en schreef dat plan dus eigenlijk als een soort oefening. Maar het bleek een schot in de roos!"
Timmers werd uitgekozen. Zijn plan was om tweedehands meubels op te knappen en wit te schilderen. Kunstenaars uit het VK-gebouw mogen vervolgens de meubels beschilderen op hun eigen manier. De meubels als 'canvas' dus. Uiteindelijk is het de bedoeling dat kunstenaars uit het gebouw ook in de bar gaan exposeren. De bar is al af, zie ik.
"We hebben eigenlijk nog niet eens een vergunning hiervoor," zegt eigenaar Thijs Timmers. Uit een officiële brief in de lift blijkt dat er wel vaker illegale feestjes worden gegeven in het pand. In vlammende bewoordingen laat stadsdeelvoorzitter Martin Verbeet weten dat hij alleen kleinschalige besloten feesten tolereert. Degene die de brief heeft opgehangen heeft blijkbaar de feestvierders willen waarschuwen. "Maar deze tent gedogen ze," knipoogt Timmers. Hij wil me een laagdrempelige kroeg bieden. "Lekker normaal, lekker ontspannen, lekker huiselijk."
Ook mijn vrienden houden wel van vreemde nieuwe dingetjes. En terwijl ik samen met m'n goede vriend Koos over heel Amsterdam uitkijk, vraag ik hem wat hij van deze plek vindt. "Endlich ein grund zur panik," antwoordt hij. Huh? "Oh sorry, dat vind ik gewoon een vette zin. Ik bedoel eigenlijk: Wat een hoop lekkere wijven hier!".
Verdomd, hij heeft gelijk.
Achter ons springen kunstacademietypes op en neer op de plaatjes die worden aangezet door Olivier Tuinier. (Ja. Die van Het Zakmes.) Mijn broer Tom zoekt het ook in het Duitse als hij deze tent omschrijft: "Het heeft wel iets Berlijn-igs," merkt hij op. Ook daar heb je een hoop oude bedrijfspanden die zijn omgetoverd tot clubs en restaurants.
Dat gevoel krijg je nog sterker als je naar buiten kijkt. Het modernisme viert hoogtij in deze contreien. Ik zie in de verte de antennes bij IJburg staan. Richting het noorden zie ik een serene Wibautstraat rusten. Er rijdt 1 auto. Hij wacht op de verlaten weg voor een rood stoplicht.
Opeens gaat Timmers in sneltreinvaart door zijn tent heen. De rolluiken van de bar gaan naar beneden. "'t Moet hier om 3.00u dicht zijn," verklaart hij. De klok geeft 2.55 aan. Die sluitingstijd haalt ie dus niet. Dat één van zijn medewerkers luidkeels "we gaan sluuuiteeen" roept lijkt niet te helpen.
De fel-witte TL-lampen springen aan. Koos is verontwaardigd: "Oef. Die lampen maken die meisjes niet echt veel mooier."
Ik slenter nog wat rond. Party'en in een prachtig gedrocht ligt me wel. Aan de cocktails heb ik me nog niet gewaagd. Maar het lijkt er wel op dat Club 11, die over een paar maanden haar deuren sluit, er een klein kunstzinnig zusje bij heeft.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
tien reacties op "Nieuwe club in het oude Volkskrantgebouw [update]"
Bier was 2 euro dachtik. Dat valt nog wel mee!
Leuk dat ze Duitse pop draaien,gezien het citaat van Wir Sind Helden.
Maar het blijft toch behelpen; waar in Amsterdam om 3 uur de lichten aangaan, begint het hier in Berlijn net een beetje druk te worden....
NEE NEE NEE.
-> Vak Zuid