Integratiebevordering van allochtonen. Dat is het doel. Een idee naar Israelisch initiatief, nu uitgevoerd door W&S Transition en Interim Management in samenwerking met de VU en woningcorporaties Ymere en Far West. In het jubileumjaar wilde W&S iets goeds - maatschappelijk betrokkens - doen en koos Nieuw West uit. Diverse wijken bestaan grotendeels uit mensen met dezelfde culturele achtergrond en zijn dus een mooie plek om lekker niet te hoeven integreren. In Osdorp en Overtoomse Veld (Slotervaart) zijn de studenten nu gestationeerd in een buurthuis; een oude kale woning die, in Slotervaart, nodig een likje verf en kunnen gebruiken.
Hoe leer je kinderen integreren? Allereerst door de voertaal Nederlands te laten zijn. Daarnaast moeten zowel serieuze activiteiten als huiswerkbegeleiding en kookles (om een gezonde levenstijl bij te brengen) als gezellige activiteiten de kinderen van de straat houden en iets leren. Er wordt elke doordeweekse middag dan ook lekker geknutseld, toneelgespeeld, verhalen geschreven, gedanst, gerapt en ook - gezamenlijk - buiten gespeeld. De ouders kunnen er op taal- of computerles.
De studenten gaan er op 'vooruit' (niet toevallig de naam van het buurthuisproject) en de kinderen ook. Thuis hebben ze niet allemaal de aandacht en begeleiding die ze nodig hebben. Twee jaar onderdak in een sloop- of renovatiewoning is de beloning voor de studenten. Politicologie-student Eduard neemt het lawaai voor de nieuwbouw naast zijn huis - 's ochtends om 7 uur wordt ie zijn bed uitgeheid - op de koop toe. Vijfhonderd euro is de vergoeding voor het gedonder. En de tien uren met de buurtkinderen optrekken, "dat staat goed op mijn cv." De buurt en de bewoners (de meeste ouders van de kinderen die langskomen spreken gebrekkig Nederlands) schrikken de studenten niet af. Precies in de week dat ze er belandden werd er in diverse delen van Slotervaart geschoten; landelijk nieuws. 'Waar ga jij heen?' kreeg psychologie-studente Elize te horen in Hoorn, waar ze het ouderlijk huis achterliet. Een soort Gazastrook, dat beeld had Eduard van Slotervaart, door de media. Ook dat beeld weerhield hem niet. "Het valt hier best mee."
Hoe leer je kinderen integreren? Allereerst door de voertaal Nederlands te laten zijn. Daarnaast moeten zowel serieuze activiteiten als huiswerkbegeleiding en kookles (om een gezonde levenstijl bij te brengen) als gezellige activiteiten de kinderen van de straat houden en iets leren. Er wordt elke doordeweekse middag dan ook lekker geknutseld, toneelgespeeld, verhalen geschreven, gedanst, gerapt en ook - gezamenlijk - buiten gespeeld. De ouders kunnen er op taal- of computerles.
De studenten gaan er op 'vooruit' (niet toevallig de naam van het buurthuisproject) en de kinderen ook. Thuis hebben ze niet allemaal de aandacht en begeleiding die ze nodig hebben. Twee jaar onderdak in een sloop- of renovatiewoning is de beloning voor de studenten. Politicologie-student Eduard neemt het lawaai voor de nieuwbouw naast zijn huis - 's ochtends om 7 uur wordt ie zijn bed uitgeheid - op de koop toe. Vijfhonderd euro is de vergoeding voor het gedonder. En de tien uren met de buurtkinderen optrekken, "dat staat goed op mijn cv." De buurt en de bewoners (de meeste ouders van de kinderen die langskomen spreken gebrekkig Nederlands) schrikken de studenten niet af. Precies in de week dat ze er belandden werd er in diverse delen van Slotervaart geschoten; landelijk nieuws. 'Waar ga jij heen?' kreeg psychologie-studente Elize te horen in Hoorn, waar ze het ouderlijk huis achterliet. Een soort Gazastrook, dat beeld had Eduard van Slotervaart, door de media. Ook dat beeld weerhield hem niet. "Het valt hier best mee."
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
vijf reacties op "Een woning als beloning"
Met van mijn kant deze kanttekening:
Ik vind het wel belangrijk of iemand iets doet zonder dat er in de eerste plaats al een vette worst voor zijn neus gehouden wordt. De mensen die uit zichzelf gemotiveerd zijn leveren 10 keer meer prestatie dan degenen die in de eerste plaats naar hun banksaldo kijken.
De middels gemakkelijk geld aangeworven arbeidslust verdwijnt nl als sneeuw voor de zon naarmate men aan de inkomsten gewend is geraakt.
Dat is ook het verschil tussen verple(e)g(st)ers aan het bed en de geneesheer-directeur achter zijn notehouten bureau met een Picasso aan de wand.
Motivatie kan hooguit gestimuleerd worden, maar het is geen simpele kwestie van inkopen.
In Israel heet zo'n school "oelpan' speciaal opgericht voor immigranten die dan tijdens die lessen ook nog nuttige tips meekrijgen over de normen en waarden in het land -die tot schrik van velen- niets met de 10 geboden te maken hebben maar alles met het alledaags gebeuren zoals; waar en wanneer wordt het vuilnis opgehaald?
Het is niet vrijblijvend. je moet wel een heel goede reden hebben om om niet te verschijnen, en zomaar ziekmelden is er niet bij!
Het belangrijkste woord dat je er leert schrijven in het hebreeuws (ivriet) is Shalom! zo groet men elkaar vele malen per dag bij wijze van Hoi! Bij deze...