In het artikel nemen de schrijvers het op voor Paul Scheffer, waarnaar volgens de auteurs beleefd wordt geknikt, maar waarvan helemaal niets wordt aangenomen. Voor het voormalig PvdA raadslid Jami, voor Ayaan Hirschi Ali, ook al ex-lid van de sociaal democraten. En voor Henk Kamp, Rita Verdonk en Geert Wilders. Dat is tegen het zere been van...
Ja van wie eigenlijk?
In de laatste alinea worden fractie en vice-fractievoorzitter van de PvdA-raadsfractie in de Amsterdamse gemeenteraad, Manon van der Garde en Michiel Mulder, ook nog eens fors geattakeerd. Die geven in een eerder artikel "rechts" de schuld van groeiende segregatie, en dat "links" daartegen in verweer moet komen. Met deze kritiek op toen waren de rapen gaar.
Het artikel van Terstall, van Amerongen en Duyvestijn, snijdt inhoudelijk natuurlijk hout. Het eerdere artikel van Van der Garde en Mulder ook. De uiteenlopende visies tekent dat er binnen de Partij van de Arbeid nogal verschillend gedacht wordt over de omgang met moslims. Ik ga niet mengen in die discussie, want ik vind hem niet interessant. Wat ik wel interessant vind is dat de PvdA in een vreemde krampachtige stuip trekt nu een prominent fractiemedewerker een aantal kritiekpunten uit op de nog prominentere fractieleden.
Eddy Terstall en Job van Amerongen, daar wordt vriendelijk naar geknikt. Maar Van der Garde en Mulder zijn ernstig ontstemt over het gedrag van hun fractiemedewerker Marcel Duyvestijn. Fijntjes werd meneer er op gewezen dat zijn contract bijna af zou lopen en dat die dus niet verlengd zou worden. Conclusie voor de weinig ingevoerde lezer: Duyvestijn is te kritisch op de partij waarvoor hij werkt. Duyvestijn vormt een gevaar voor de harmonie binnen de Partij van de Arbeid, en dus in het voortbestaan van de PvdA als machtsfactor van betekenis in de hoofdstad.
De 20 PvdA fractieleden in de gemeenteraad zijn slaapverwekkend matig. Van der Garde wordt al sinds haar aantreden als fractievoorzitter als te licht beschouwd. En dus maakt zij Rutte-achtige sprongen. En ook de wethouders vallen op door onzichtbaarheid... En dan ook nog kritiek binnen eigen gelederen. Het moet niet gekker worden!
Van der Garde moest deze week door het stof vanwege de kwestie. Om de schade voor de partij te beperken wordt Duyvenstijn niet ontslagen, sterker... mag hij blijven! En dan betekent dat dus dat de morele winnaar de prominente webmaster van de PvdA Amsterdam is. Hij mag weer eens flink juichen.
Maar dit kleine stormpje in het PvdA water staat symbool voor een probleem dat steeds manifester wordt. Het is niet de arrogantie van de macht die de partijbobo's tot wanhoop drijven, noch de behoefte om lekker op het pluche te blijven zitten. Het is de angst die regeert. De angst om de stad om zeep te helpen, de angst dat mensen zich stuk voor stuk niet op hun plaats voelen bij het beleid waar de partij voor staat. De overweldigende meerderheid die de sociaal democraten bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 behaalde wordt steeds verstikkender. En zeker omdat die winst te danken was aan zowel moslims als (islam)critici.
Het lijkt er op of Van der Garde de boodschapper wel kon schieten. De boodschapper die aangeeft dat de stad niet zo eensgezind is als de verkiezingsuitslag heeft doen vermoeden. Of Duyvestijn het veld moet ruimen of niet, dat is weinig relevant. De kwestie blijft of de PvdA zich laat gijzelen door de angst goodwill te verliezen.Zoals ze het nu doen koerst de partij af op een verlies bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen, en dat kunnen ze alleen maar keren door zich met de angstige veren af te schudden.
Ja van wie eigenlijk?
In de laatste alinea worden fractie en vice-fractievoorzitter van de PvdA-raadsfractie in de Amsterdamse gemeenteraad, Manon van der Garde en Michiel Mulder, ook nog eens fors geattakeerd. Die geven in een eerder artikel "rechts" de schuld van groeiende segregatie, en dat "links" daartegen in verweer moet komen. Met deze kritiek op toen waren de rapen gaar.
Het artikel van Terstall, van Amerongen en Duyvestijn, snijdt inhoudelijk natuurlijk hout. Het eerdere artikel van Van der Garde en Mulder ook. De uiteenlopende visies tekent dat er binnen de Partij van de Arbeid nogal verschillend gedacht wordt over de omgang met moslims. Ik ga niet mengen in die discussie, want ik vind hem niet interessant. Wat ik wel interessant vind is dat de PvdA in een vreemde krampachtige stuip trekt nu een prominent fractiemedewerker een aantal kritiekpunten uit op de nog prominentere fractieleden.
Eddy Terstall en Job van Amerongen, daar wordt vriendelijk naar geknikt. Maar Van der Garde en Mulder zijn ernstig ontstemt over het gedrag van hun fractiemedewerker Marcel Duyvestijn. Fijntjes werd meneer er op gewezen dat zijn contract bijna af zou lopen en dat die dus niet verlengd zou worden. Conclusie voor de weinig ingevoerde lezer: Duyvestijn is te kritisch op de partij waarvoor hij werkt. Duyvestijn vormt een gevaar voor de harmonie binnen de Partij van de Arbeid, en dus in het voortbestaan van de PvdA als machtsfactor van betekenis in de hoofdstad.
De 20 PvdA fractieleden in de gemeenteraad zijn slaapverwekkend matig. Van der Garde wordt al sinds haar aantreden als fractievoorzitter als te licht beschouwd. En dus maakt zij Rutte-achtige sprongen. En ook de wethouders vallen op door onzichtbaarheid... En dan ook nog kritiek binnen eigen gelederen. Het moet niet gekker worden!
Van der Garde moest deze week door het stof vanwege de kwestie. Om de schade voor de partij te beperken wordt Duyvenstijn niet ontslagen, sterker... mag hij blijven! En dan betekent dat dus dat de morele winnaar de prominente webmaster van de PvdA Amsterdam is. Hij mag weer eens flink juichen.
Maar dit kleine stormpje in het PvdA water staat symbool voor een probleem dat steeds manifester wordt. Het is niet de arrogantie van de macht die de partijbobo's tot wanhoop drijven, noch de behoefte om lekker op het pluche te blijven zitten. Het is de angst die regeert. De angst om de stad om zeep te helpen, de angst dat mensen zich stuk voor stuk niet op hun plaats voelen bij het beleid waar de partij voor staat. De overweldigende meerderheid die de sociaal democraten bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 behaalde wordt steeds verstikkender. En zeker omdat die winst te danken was aan zowel moslims als (islam)critici.
Het lijkt er op of Van der Garde de boodschapper wel kon schieten. De boodschapper die aangeeft dat de stad niet zo eensgezind is als de verkiezingsuitslag heeft doen vermoeden. Of Duyvestijn het veld moet ruimen of niet, dat is weinig relevant. De kwestie blijft of de PvdA zich laat gijzelen door de angst goodwill te verliezen.Zoals ze het nu doen koerst de partij af op een verlies bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen, en dat kunnen ze alleen maar keren door zich met de angstige veren af te schudden.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
negen reacties op "De angstveren van de PvdA"
De publiciteit van afgelopen week was trouwens wel heel erg eenzijdig. Door het Kerstreces hoor je van de afwikkeling nu verder niet zoveel. Afgezien van via Het Parool. Dus zie de link.
http://www.parool.nl/nieuws...
http://www.geenstijl.nl/mt/...
Heel suf natuurlijk van die PvdA, want die ouderen ontvallen soms. De aanwas met jongeren blijft fors achterwege. Vooral in de grote steden zie je dat de PvdA voor veiligheid kiest en niet voor vernieuwing. Liever technocraten dan bevlogen mensen. Jammer, maar dat kost op termijn de PvdA toch stemmen. Dus......
Vrijwel iedereen daar verzette zich tegen het besluit. Het terugdraaien ervan heeft dan ook niet zoveel te maken met de media. Het zijn uiteindelijk vooral de leden van PvdA-Amsterdam zelf, verspreid over de hele stad, die zich hebben verzet tegen deze onjuiste beslissing. Vooral op de eigen site, waar een open en vrije discussie plaats heeft kunnen hebben.
Vervolgens hebben de fractieleden ervoor gezorgd dat de beslissing feitelijk werd teruggedraaid.
Of mevr van der Garde houdt de eer aan zichzelf of ze mag weggaan na een stemming.
Wie volgt haar op? Zijn er nog fatsoenlijke PvdA'rs te vinden in de Stad? Of een beetje schuiven met de poppetjes? Verbeet in Oost staat te wankelen dus die misschien of toch maar Adema uit Zuid die popelt om een rol van betekenis te spelen of is die te licht bevonden en al geparkeerd.
Die onwetendheid betreft het gebrek aan kennis over de achtergronden en tradities van de culturen van een groot deel van hun kiezers. Nu blijkt dat die kiezers hele andere opvattingen hebben over socialisme ,en daaraan vooral ook hun religie aangekoppeld willen zien, schiet de PvdA in de spreekwoordelijke spagaat. En alleen geoefende dansers weten natuurlijk hoe je DAN weer overeind komt...
Het is meer dan treurig als je als politieke partij er alleen maar op uit bent om 'kost wat kost' te willen blijven regeren en dat doen omdat zij menen dat hun electoraat er niet toe doet.
Niet de kiezers zijn dom maar de PvdA zijn de grote onwetenden hier! Bah! Groetjes, Yanny