Ochtendmensen zijn humorloos, saai en intolerant. Buren die zich na acht uur 's avonds te buiten gaan aan geanimeerde gesprekken, vrolijke muziek of gezonde seks worden bedreigd met politie, huisuitzetting of erger. Collega's die 's ochtends na half acht op kantoor arriveren worden steevast begroet met een treiterig 'goeiemiddag'. En romantische geesten die hun beminde in het holst van de nacht een serenade komen brengen worden bekogeld met bloempotten, schoenen en emmers water, niet zelden door de geliefde in kwestie.
Aan de andere kant vindt men het heel normaal dat avondmensen op een onchristelijk tijdstip worden gewekt door het geluid van heistellingen, beierende kerkklokken en - gruwel der gruwelen - wekkers. Wij avondmensen leggen ons daar, zij het met enige tegenzin, bij neer. Want zo zijn we.
Afgelopen week werd ik al om zeven uur 's morgens wakker door het nijdig geraas van tweetaktmotoren. 'Niks aan de hand', mompelde ik tegen mijn hoofdkussen. 'Gewoon een paar jongens hier uit de straat met hun opgevoerde brommertjes.' Even overwoog ik om naar buiten te stormen en ze met de koppen tegen elkaar te slaan - dat zal ze leren een helm te dragen - maar mijn goedige inborst kreeg al snel de overhand. Ik draaide me nog eens om en trok met een serene glimlach het dekbed over mijn hoofd. Per slot van rekening ben ik zelf ook jong geweest.
Het duurde even voor het kwartje viel. Inderdaad: ook ik ben zestien, zeventien jaar oud geweest. Maar ik kan me niet herinneren dat ik in die jaren ooit uit bed gekomen ben, laat staan om zeven uur 's ochtends. Hier was duidelijk iets niet in de haak. Op slag zat ik rechtop in bed. 'Kettingzagen! Shit!'
Je moet weten dat bomen van hoger dan tweeënhalve meter in Zuidoost geen grote overlevingskans hebben. De afgelopen jaren is de oude Bijlmer van een groene oase veranderd in een dorre steenwoestijn. Nu dat karwei bijna is afgerond wil het stadsdeel aan de parken beginnen. De gedachte dat ze tussentijds even alle bomen in Gaasperdam om zeep helpen is dus heus niet zo vergezocht. 'De kastanjes op het pleintje!', schoot het door me heen. 'De ruwe berk van de overburen! Mijn dierbare prunus! Nee!'
Met een voor het vroege tijdstip ongebruikelijke vaart schoot ik een spijkerbroek en een paar klompen aan. Schreeuwend en gesticulerend stormde ik naar buiten. Daar bleek de schade mee te vallen. Weliswaar liepen er gemeentewerkers in oranje vestjes rond, maar kettingzagen hadden ze niet bij zich. In plaats daarvan hadden ze bladblazers.
Bladblazers. Attenoje. De bladblazer is misschien wel het meest nutteloze instrument ter wereld. Begrijp me niet verkeerd: ik weet best dat aan het gebruik van bladblazers door gemeentewerkers een ARBO-technische reden ten grondslag ligt. Voor een straatveger is het immers veel gezonder om de hele dag in de herrie en stank van een tweetaktmotor rond te lopen dan om een paar veegbewegingen te maken.
Nee, mij is het begonnen om het nut van bladblazen an sich. Het is eigenlijk een hele treurige bezigheid. De bladblazer blaast de blaadjes van A naar B. Vervolgens blaast de wind de blaadjes weer van B naar A. En zo zou je ad infinitum kunnen doorgaan, ware het niet dat de natuur veel vernuftiger in elkaar zit dan een lokale overheid. Op een gegeven ogenblik zijn die blaadjes namelijk weg. Verdwenen! Foetsie!
Dit fenomeen heb ik empirisch vastgesteld. Zoals ik al aanstipte staat voor mijn deur een fraaie prunus. Elk najaar kleuren de blaadjes van mijn prunus fel oranje. Dit duurt precies een week, en daarna vallen de blaadjes allemaal tegelijk op de grond. Ieder jaar vraag ik me af of ik de blaadjes zal opvegen. Ook dit duurt een week. Daarna steekt onveranderlijk een stormwind op, en na een dik kwartier is er geen blaadje meer te zien. Waar die blaadjes blijven is me een raadsel, maar vast staat dat aan het hele proces geen bladblazer te pas komt. En al helemaal geen ambtenaar.
En dan nog iets: waarom zouden er eigenlijk geen blaadjes op straat mogen liggen? Met de verkeersveiligheid kan het weinig te maken hebben. Immers: ik woon aan een woonerf waar niet veel harder dan stapvoets kan worden gereden. Nee, ik moet aannemen dat het stadsdeel handelt uit een ridicuul - en hoogst onkarakteristiek - verlangen naar orde en netheid. Je vraagt je af waarom.
Wat is er nou fijner dan lekker door een hoop versgevallen bladeren te klossen? Dat kan maar één week per jaar, daarna zijn ze weer weg. En ook de blaadjes die niet in één keer wegwaaien bewijzen hun nut: egels kunnen zich erin oprollen voor hun winterslaap, merels kunnen ertussen grutten naar wormen, slakken en insecten. In een keurig geveegde en aangeharkte wereld komt daar weinig van terecht.
Lezer, leg je erbij neer: het is herfst. En in de herfst vallen de blaadjes. Dat is al jaren zo, en het zal nog wel even zo blijven. Natuurlijk zijn er mensen die daar niet tegen kunnen, maar die hebben weinig baat bij gemeentewerkers met bladblazers. Die mensen moeten naar een therapeut. En vlug wat.
Het duurde even voor het kwartje viel. Inderdaad: ook ik ben zestien, zeventien jaar oud geweest. Maar ik kan me niet herinneren dat ik in die jaren ooit uit bed gekomen ben, laat staan om zeven uur 's ochtends. Hier was duidelijk iets niet in de haak. Op slag zat ik rechtop in bed. 'Kettingzagen! Shit!'
Je moet weten dat bomen van hoger dan tweeënhalve meter in Zuidoost geen grote overlevingskans hebben. De afgelopen jaren is de oude Bijlmer van een groene oase veranderd in een dorre steenwoestijn. Nu dat karwei bijna is afgerond wil het stadsdeel aan de parken beginnen. De gedachte dat ze tussentijds even alle bomen in Gaasperdam om zeep helpen is dus heus niet zo vergezocht. 'De kastanjes op het pleintje!', schoot het door me heen. 'De ruwe berk van de overburen! Mijn dierbare prunus! Nee!'
Met een voor het vroege tijdstip ongebruikelijke vaart schoot ik een spijkerbroek en een paar klompen aan. Schreeuwend en gesticulerend stormde ik naar buiten. Daar bleek de schade mee te vallen. Weliswaar liepen er gemeentewerkers in oranje vestjes rond, maar kettingzagen hadden ze niet bij zich. In plaats daarvan hadden ze bladblazers.
Bladblazers. Attenoje. De bladblazer is misschien wel het meest nutteloze instrument ter wereld. Begrijp me niet verkeerd: ik weet best dat aan het gebruik van bladblazers door gemeentewerkers een ARBO-technische reden ten grondslag ligt. Voor een straatveger is het immers veel gezonder om de hele dag in de herrie en stank van een tweetaktmotor rond te lopen dan om een paar veegbewegingen te maken.
Nee, mij is het begonnen om het nut van bladblazen an sich. Het is eigenlijk een hele treurige bezigheid. De bladblazer blaast de blaadjes van A naar B. Vervolgens blaast de wind de blaadjes weer van B naar A. En zo zou je ad infinitum kunnen doorgaan, ware het niet dat de natuur veel vernuftiger in elkaar zit dan een lokale overheid. Op een gegeven ogenblik zijn die blaadjes namelijk weg. Verdwenen! Foetsie!
Dit fenomeen heb ik empirisch vastgesteld. Zoals ik al aanstipte staat voor mijn deur een fraaie prunus. Elk najaar kleuren de blaadjes van mijn prunus fel oranje. Dit duurt precies een week, en daarna vallen de blaadjes allemaal tegelijk op de grond. Ieder jaar vraag ik me af of ik de blaadjes zal opvegen. Ook dit duurt een week. Daarna steekt onveranderlijk een stormwind op, en na een dik kwartier is er geen blaadje meer te zien. Waar die blaadjes blijven is me een raadsel, maar vast staat dat aan het hele proces geen bladblazer te pas komt. En al helemaal geen ambtenaar.
En dan nog iets: waarom zouden er eigenlijk geen blaadjes op straat mogen liggen? Met de verkeersveiligheid kan het weinig te maken hebben. Immers: ik woon aan een woonerf waar niet veel harder dan stapvoets kan worden gereden. Nee, ik moet aannemen dat het stadsdeel handelt uit een ridicuul - en hoogst onkarakteristiek - verlangen naar orde en netheid. Je vraagt je af waarom.
Wat is er nou fijner dan lekker door een hoop versgevallen bladeren te klossen? Dat kan maar één week per jaar, daarna zijn ze weer weg. En ook de blaadjes die niet in één keer wegwaaien bewijzen hun nut: egels kunnen zich erin oprollen voor hun winterslaap, merels kunnen ertussen grutten naar wormen, slakken en insecten. In een keurig geveegde en aangeharkte wereld komt daar weinig van terecht.
Lezer, leg je erbij neer: het is herfst. En in de herfst vallen de blaadjes. Dat is al jaren zo, en het zal nog wel even zo blijven. Natuurlijk zijn er mensen die daar niet tegen kunnen, maar die hebben weinig baat bij gemeentewerkers met bladblazers. Die mensen moeten naar een therapeut. En vlug wat.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
42 reacties op "Overpeinzing bij het vallen der blaadjes"
'If you can't take the heat, stay out of the kitchen'.
Wil je theorie niet om zeep helpen hoor, maar dacht 't ff. ;)
Plaatselijk kan bladverwijdering wel noodzakelijk zijn ter bescherming van de functie van de regenwaterriolering; die raakt anders mogelijk verstopt. Preventief verwijderen zal wel goedkoper zijn dan regelmatig een kolkzuiger laten langsrijden.
Daar staat tegenover dat bij verwijdering het blad wordt vermengd met zwerfvuil . Ik vraag me af wat dat voor consequenties heeft voor de verwerking. Ik stel me zo voor dat het dan heeft te gelden als restafval, in plaats van grondstof voor compost. Ik hoop alleen niet dat al dat blad vervolgens in de vuilverbrandingsinstallatie belandt; dat lijkt me erg milieuonvriendelijk.
Ronduit irritant vind ik al die van heinde en verre komende, de file voor zijnde, ambachtslieden welke met een luide cassetterecorder aan om kwart voor 8 's morgens aan mijn woning beginnen te knutselen, daarna van half 9 tot kwart over 9 pauzeren. Drie kwartier later beginnen noodzaakt hen geen pauze te hoeven nemen, mij stoort het niet in mijn nachtrust. “Reuzeaardig” zijn ook al die mannen welke tijdens de middagschaft hun oorverdovende cassetterecorder aan laten staan terwijl ze ondertussen in het naburige koffiehuis vertoeven. Zowat vijftien jaar geleden bemerkten de op het balcon van de buren terugkerende ambachtslieden dat het apparaat voorgoed tot zwijgen was gebracht. Naar alle waarschijnlijkheid zijn ze nog steeds verbaasd over hoe dat is gelukt.
Ochtendmensen kunnen zich niet ècht in avondmensen verplaatsen omdat bij hen zowel het op “bedrijfstemperatuur” als het in ruststand komen beduidend sneller gaat dan bij avondmensen. De enkele keer dat ik 's morgens vroeg op straat ben, dus rond een uur of kwart over acht, vind ik de wereld er ongekend fraai uitzien.
@Mio
Het lijkt me dat uw posting aan Leeuw off topic is, volgens het forumreglement schijnt dat niet te mogen.
Ik dacht dat ik bijna de enige was die niet had begrepen waar die bladblazende mannen mee bezig waren. Ik moet er altijd vreselijk om lachen. Je kunt je inderdaad afvragen waarom je tegenwoordig niet meer door bladerhopen mag struinen. Okee, dat putten vrij moeten blijven, daar kan ik me nog iets bij voorstellen, maar bezems zijn dan toch een heel goed hulpmiddel? Ik kan me herinneren dat ik het als kind altijd geweldig vond om door die hele hopen bladeren te banjeren.
Oh ja, ook ik ben een vreselijk avondmens, geniet altijd enorm van die stilte van de nacht. Ik ben het type mens wat iedereen zijn haar pretje gunt, dus ook de ochtendmens. Ergeren doe ik mij niet, wel verbazen en even zo vaak verwonderen.
Zijn onzekerheid, en niet in de laatste plaats onvolledigheid kenmerkt zich in het feit dat hij regelmatig aanvullende reacties geeft.
Ook zou zijn politieke voorkeur wat meer naar de achtergrond kunnen.
Rest mij te melden dat ik in het bezit ben van twee bladblazers.
Alvoens te reageren moet je eerst goed lezen wat ik schreef. Jammer dat je mij niet snapt.
Uit mijn bijdrage kun je opmaken dat ik juist wel aandacht had voor schrijfstijl en daarop een kritische en gemotiveerde reactie heb achtergelaten op deze plek.
En ja, daar is de linkse, herkenbare reactie weer. Een stoffige opmerking over een krant die ik lees. Gaap
Arnoud heeft betere medestanders op dit forum.
Als het duidelijk satire is, is het weer niet serieus genoeg, als ik serieus ben is het weer te links, als ik een schrijfstijl heb is het saai (het kenmerk van een 'stijl' is nu juist dat iets op dezelfde manier gebeurt), als ik gewoon meedoe in de discussie en nader inga op wat andere mensen zeggen ben ik blijkbaar onvolledig en onzeker geweest. O ja, ik ben ook nog arrogant en elitair genoemd in het verleden.
Ik ben sowieso niet zo gecharmeerd van mensen die menen een psychologisch profiel te moeten schetsen aan de hand van een paar stukjes die ze van iemand lezen.
Een betere optie zou zijn om gewoon inhoudelijk te reageren op het artikel zelf, in plaats van op de persoon van de auteur.
Intussen hoop ik dat mijn boodschap een beetje overkomt, want iemand met twee bladblazers hoort per definitie nooit zo best wat een ander zegt, vrees ik.
Als avondmens heb ik het stuk overigens met instemming gelezen. En dat Rudi twee bladblazers heeft, zal niemand verbazen. Een tip: zorg dat je iemand vindt die je reserveblazer wil vasthouden, koop een strandbal en ga naar een trapveldje met twee doelen. Ik voorspel een gouden dag. En je doet weer eens wat anders dan internetten.
En hoe het met je aandrijving moet: zorg maar dat je een trapveldje vindt in de buurt van een paar huizen. Er is vast wel iemand zo gek te krijgen dat jullie de verlengsnoeren mogen 'inpluggen'.
Een ontroerend verhaal, ik herken er veel van mijn eigen gedachtenspinsels in: zijnde een avondmens, maar helaas heropgevoed tot dwangneurotisch ochtendwezen, inmiddels wonend in Lelystad, de groenste gemeente van Nederland (aantoonbaar, bewijsbaar!) met zoveel mooie, inmiddels zo'n 30 jaar oude bomen, waaronder een aantal eerbiedwaardige Platanen en een 5-tal Metasequoia's..
Over bladblazers en kettingzagen gesproken: wie schetst m'n verbazing een paar dagen geleden tijdens het uitlaten van m'n hond, zo rond 9 uur s'ochtends dat de Flevolandse 'groenverzorgingsfirma'bezig is een metasequoia te snoeien, een volstrekt overbodige handeling, omdat deze bomen bijzonder langzaam groeien, en al helemaal niet tegen rigoreuze snoei kunnen..
Gemeente gebeld,ambtenaar bevestigt m'n klacht, zal snel even de 'groenfirma' bellen.Ondertussen is de betreffende boom inmiddels geheel en al mishandeld. Ik krijg de medewerker zo ver dat hij stopt met zijn werkzaamheden in afwachting van een telefoontje van z'n baas. s'middags krijg ik weer een telefoontje met de complimenten van de gemeente, het betrof een leerling groenonderhoud, die helaas nog niet de ene van de andere boom kon onderscheiden. Zo rond een uur of 4 word ik weer opgeschrikt omdat dezelfde firma de naast mijn tuin gevallen blaadjes met een wel heel luidruchtige bladblazer (eerder: kanon) komen wegblazen. S'avonds kan ik mijn tuin ontdoen ( met bezem en hark) van minstens een halve kuub bladeren...
Het mooiste is nog steeds het Sarphatipark, maar dat is sentiment...
En anders haalt zwarte Piet hem wel...
Wanneer je verwijst naar het artikel (en niet naar de reactie boven de jouwe), moet inderdaad gezegd worden dat het stuk van Marco is en niet van mij. Maar hij is óók een hele knappe man, dus ook van hem kun je gerust houden.
En om te voorkomen dat de platonische liefde tussen ons nu meteen bekoelt, ben ik nog eventjes voor je in de archieven van mijn eigen weblog gedoken voor nóg meer bladblazers!
http://verbaljam.nl/?itemid...
En,.... voor de regelmatige lezer was toch al duidelijk dat ik niet het hele jaar in Amsterdam vertoef?
Arnoud, je aanvullende reactie lezende constateer ik dat het je de moeite waard was om dat allemaal te bedenken en op te schrijven. Wat een eer!
Complimentjes hoef je van mij niet snel te verwachten, hoewel ik dat in het verleden wel eens deed maar je moet het verdienen en ik behoor, zoals je weet, niet tot die mensen die iedere keer schrijven dat het stukje leuk was of zoiets. Kom op zeg! Een beetje meer vuur in de gedachtenwisselingen maakt het aantrekkelijk om af en toe eens wat te schrijven.
Sans rancune.
PS
Arnoud,
Heb je al een nieuw standpunt ingenomen naar aanleiding van het feit dat men toch weer wil proberen om de Olympische Spelen naar Nederland te halen?
Destijds was je tegen en hoe staan wij er nu voor?
Kerel, het was een fantastiche bijdrage van je en ik hoop ze nog veel te lezen.
Zo goed?
Nu dus weer even on topic, lieverds?
De meeste hebben tegenwoordig een scooter met een blauwe kentekenplaat en dan is een helm niet verplicht.
Aan de tijden van de reacties kun je trouwens precies zien wie hier ochtend en avondmensen zijn.
Als de ambulance wegrijdt, met brullende sirenes, kijken de buurtbewoners verstoord naar buiten. Rotherrie..!
Daarbij zou je ook selectief kunnen bladblazen, net als nu met gladheidsbestrijding gebeurt. Bij zebras en bejaardenthehuizen wordt er veelal gestrooid.
http://verbaljam.nl/index.p...
gr Bobo
wat betreft die 2 bladblazers, ik word al jaren gepest (lees: getreiterd) door een veelvoud van voornamelijk vrouwelijke kennissen met het feit dat ik ooit gezegd heb dat ik 2(sic) BOORMACHINES heb, dus ik begrijp je punt...
Maar in het algemeen is het zo dat dit soort machines niet echt passen in de gang van zaken in de natuur, noch gebruikt door onze 'verantwoordelijke' overheid, noch door de particuliere huisbezitter/huurder ..
Laat de natuur s.v.p. gewoon z'n gang gaan!
Je bent trouwens verplicht om het voetgangersgedeelte bij je huis goed begaanbaar te houden dus als straks de bladblazer weer op zijn plaats hangt zal het weer tijd worden voor de sneeuwschuiver, maar dat doen de buren netjes want dan ben ik weg.