Je vindt het fantastisch! En nadat de musea gesloten zijn begeef je je naar een van de museumnachtafterparty's. En morgen heb je een kater, en over een jaar ga je weer naar het museum. Juich!
Ook leuk: musea organiseren speciale performances en activiteiten. En op iedere lokatie is bier en wijn te krijgen. En, hoe kan ik ze vergeten, cocktails. Allemaal dingen die op een doordeweekse dag in de musea niet te vinden zijn.
De lange rij voor galerie de Appel, het Pianola museum, Foam, Energetica, Nemo en het Rijks ten spijt, vannacht wordt er cultuur gesnoven. Door de week werken we, op zaterdag moeten we overdag shoppen en op zondag voetballen. We hebben maar op een moment tijd voor kunst. Zaterdag avond. Maar dat kan maar een keer per jaar!
Ik vind dat armoede. Tijdens de museumnacht is het zo ontiegelijk druk dat je nauwelijks een minuutje kan blijven kijken naar een video of een schilderij. Dus zet je het op een zuipen. Om er vervolgens bij een volgend bezoek aan het museum achter te komen dat het betreffende museum helemaal niet zo leuk is als tijdens de museumnacht. Geen cocktailbar, geen optreden van de Nederlands kampioen luchtgitaar spelen...
Ging de museumnacht maar gewoon om de kunst.
zeven reacties op "Stapje voor stapje door de mooiste musea"
Los daarvan: ze gaan hun gang maar. Dat mensen met een glas wijn of een planters punch ofzo door een museum lopen omdat het hip is, is natuurlijk bijzonder irritant. Maar alleen als je ermee wordt geconfronteerd. En dat kun je goddank vermijden. Dus zeg ik: als de feestgangers verder niets slopen vind ik het best.
Ook gisteravond bedacht ik me weer dat ik bij de meeste musea de rest van het jaar niet eens *gratis* naar binnen zou willen. Het is ofwel überhip, ofwel van een dodelijke saaiheid.
Als je dat paspartout gisteravond alleen had om van kunst met k te genieten, peinzend starend naar een bibberende zwart/wit videoinstallatie (?) of een halal Hemaworst, moet je gewoon een museumjaarkaart kopen. Dan mis je misschien het rolstoeldansen en het trouwen in het Filmmuseum, maar daar komen de meeste *echte* kunstliefhebbers vast wel overheen.
Het was leuk, (voor de achtste keer?) met 26.000 man schuifelen door verwarmde en fijn verlichte ruimtes en panden en dan dwars door de toeristen heen te fietsen over de wallen, voor een slappe grillburger bij de Febo op de pillenbrug. Met onze knipperende fietslampjes bungelend aan onze jas ploften we uitgelaten bij een foute kroeg neer, nog kerstliederen zingend. Volgend jaar weer!