In een grote stad als Amsterdam, zeker in het Centrum, is lang niet voor iedereen de luxe van een tuin weggelegd. Met mooi weer is het dan erg prettig om op een terrasje van de zon te kunnen genieten. Evenals voor toeristen, die op een mooie dag, moe van de musea/ het shoppen/ het wandelen graag uitrusten op een terrasje. Maar goed, waarom zou het stadsbestuur zich iets aantrekken van mensen die graag van de stad willen genieten? Stel je voor dat die anderhalve meter stoep niet gegarandeerd is.
Wandelen kunnen we straks in alle ruimte, even neerstrijken is er niet meer bij
In een grote stad als Amsterdam, zeker in het Centrum, is lang niet voor iedereen de luxe van een tuin weggelegd. Met mooi weer is het dan erg prettig om op een terrasje van de zon te kunnen genieten. Evenals voor toeristen, die op een mooie dag, moe van de musea/ het shoppen/ het wandelen graag uitrusten op een terrasje. Maar goed, waarom zou het stadsbestuur zich iets aantrekken van mensen die graag van de stad willen genieten? Stel je voor dat die anderhalve meter stoep niet gegarandeerd is.
Ajax ploetert voort
Reageren?
Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.
Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.
59 reacties op "Wandelen kunnen we straks in alle ruimte, even neerstrijken is er niet meer bij"
wel genoten van een koud biertje maar toen zag ik het al aankomen,de binnenstad zit dicht.Wat doe je hier aan?niet veel denk ik
er is gewoon geen ruimte meer,ben wel benieuwd of ik nog een stoel kan vinden next time. Groeten,Ben-ex Mokumer Oregon-US US
Als je uitbereiindg van terraasen wil, zul je e reerst boor moeten zorgen dat de binnenstad onebreikbaar wordt voor het autoverkeer. Een begin kun je maken door de stoepen te verbreden. Anderhalve meter stoep is geen overbodige luxe hoor! Dan kunnen mensen ook nog eens naast elkaar lopen, ook gezellig. Of is dat soms teveel gevraagd?
Iping wil echter nog veel verder gaan: overal waar voor een terras de straat moet worden overgestoken of aan brugvleugels moeten de terrassen weg. Dit gaat over 80 % van de terrassen aan de grachtengordel. En mensen zijn helaas zo kort van memorie: Guusje ter Horst had al deze fijne plannetjes al toen zij wethouder was in de jaren '90.
Ik heb landelijk best wel eens PvdA gestemd, voor Amsterdam echter nooit of te nimmer. De PvdA is de beschermer van vermogende grachtbewoners en zal niet rusten voordat de bedrijvigheid grotendeels kapot gemaakt is. Puur doordat ze zo beïnvloed zijn en deels voortkomen uit de klaaglobby's en comité's als De Dode Stad.
Zelfs burgemeester Patijn had het aan het einde van zijn ambtstermijn door en zei in een commissievergadering wanhopig: deze mensen zijn pas tevreden als ik het Rijksmuseum sluit.
er is geen spraken van uitbreiding maar forse inkrimping van terrascapaciteit, al jaren.
Verder wordt er altijd gezegd : er moet een balans tussen wonen, werken en recreëren zijn en dan wordt er vervolgens een maatregel genomen in het nadeel van de laatste twee. Dat gaat al jaren zo, dus die laatste twee verliezen steeds meer terrein en de balans is totaal zoek. En als er al ooit een maatregel wordt genomen die werken of recreëren bevordert is dat een maatregel van de gemeenteraad en nooit van het stadsdeel. Weg ermee dus.
Voor alle duidelijkheid: ik ben een groot voorstander van terrassen, maar de historische binnenstad is hierop onvoldoende toegerust. Je kunt nu eenmaal op de stoepjes van de smalle straatjes geen wildgroei aan terrassen toestaan zonder wat te doen aan de terreur van het gemotoriseerd wegverkeer.
Dring het autoverkeer terug, of beter, maak de binnenstad autovrij en we kunnen onbekommerd genieten van de terrassen. Zolang het centrum een doorvoerhaven voor auto's blijft, zullen we ons aan moeten passen wat recreatie betreft. Het is niet anders. Een ider die een pleidooi houdt van grotere en meer terrassen, en tegelijkertijd geen rekening houdt met het voetgangersverkeer, is kortzichtig bezig.
“terrassenterreur die de afgelopen 10 jaar totaal uit de hand gelopen is” Nonsens, er is nauwelijks een stoel bijgekomen de afgelopen 10 jaar en de regels zijn steeds strakker gehandhaafd waardoor er minder terras is, niet meer. En om “de terreur” aan te pakken doekt mevrouw Iping er straks doodleuk enige tientallen op. “de terreur” die dus helemaal niet bestaat.
En weer doe je alsof hier iedereen maar veel méér terrassen wil en dat we daarvoor eerst de economie maar moeten stilleggen.
De meeste mensen willen gewoon niet steeds mìnder van alles. Want dat gebeurt er en dat wil jij kennelijk ook. Zeg dat dan gewoon, net als Els in haar campagnes deed.
Die laten gewoon een dreumesje van vier inspreken bij een commissie om te vragen een feestje te verbieden. bah.
Nieuw terrassenbeleid in de binnenstad (persbericht van het Dagelijks Bestuur)
10 september 2007
De publieke ruimte is toegankelijk voor iedereen. Dat is een van de belangrijke uitgangspunten in de nieuwe Terrassennota van stadsdeel Centrum. Met het voorgestelde nieuwe beleid wil het dagelijks bestuur duidelijkheid creëren in de regelgeving rond de horecaterrassen. De oude regels dateren uit 1992 en waren dringend aan vernieuwing toe.
De kern van het terrassenbeleid blijft hetzelfde: het dagelijks bestuur wil een uitdagend en creatief uitgaansleven ondersteunen en tegelijkertijd rekening houden met de beperkingen van een historische binnenstad. In Amsterdam wordt niet alleen uitgegaan, er wordt ook volop gewoond en gewerkt. Met deze nieuwe nota weet iedereen waar hij aan toe is.
Een aantal regels is aangepast, afgeschaft of vervangen door nieuwe regels. Belangrijk uitgangspunt is dat de natuurlijke functie van de openbare ruimte als verkeers- en verblijfsruimte wordt gewaarborgd. De openbare ruimte moet voor iedereen toegankelijk zijn. Daarom is de doorloopruimte voor voetgangers langs de terrassen ten minste 1,5 meter, een minimale veiligheidseis, ook voor minder validen. Terrassen krijgen alleen een vergunning wanneer aan deze eis is voldaan.
Voor horecaondernemers die nu een vergunning hebben en de toekomst geen terras meer mogen hebben, geldt een overgangsperiode van drie jaar.
CONCEPT Terrassennota.
Publieke ruimte
De ‘publieke ruimte’ toegankelijk voor iedereen. Dat is een van de belangrijke uitgangspunten in de nieuwe Terrassennota van stadsdeel Centrum. Met het voorgestelde nieuwe beleid wil het dagelijks bestuur duidelijkheid creëren in de regelgeving rond de horecaterrassen. De oude regels dateren uit 1992 en waren dringend aan vernieuwing toe.
Het terrassenbeleid
De kern van het terrassenbeleid blijft hetzelfde: het dagelijks bestuur wil een uitdagend en creatief uitgaansleven ondersteunen en tegelijkertijd rekening houden met de beperkingen van een historische binnenstad. In Amsterdam wordt niet alleen uitgegaan, er wordt ook volop gewoond en gewerkt. Met deze nieuwe nota weet iedereen waar hij aan toe is. Een aantal regels is aangepast, afgeschaft of vervangen door nieuwe. Belangrijk uitgangspunt is dat de natuurlijke functie van de openbare ruimte als verkeers- en verblijfsruimte wordt gewaarborgd. De openbare ruimte moet voor iedereen toegankelijk zijn, ook voor minder validen. Daarom is de doorloopruimte voor voetgangers langs de terrassen ten minste 1,5 meter, een minimale veiligheidseis. Terrassen krijgen alleen een vergunning als aan deze eis is voldaan. Voor horecaondernemers die nu een vergunning hebben en de toekomst geen terras meer mogen hebben, geldt een overgangsperiode van drie jaar.
Inspraak
Het dagelijks bestuur van stadsdeel Centrum heeft de Terrassennota 2007 op 4 september vastgesteld. De deelraadscommissie Algemene Zaken bespreekt het nieuwe terrassenbeleid op 19 september. Daarna start de inspraak. De definitieve vaststelling vindt begin 2008 plaats.
We hebben veel bereikt, maar we moeten het onszelf wel blijven vertellen. De VVD is niet van ondernemers en ik ben niet van de bewoners. Alle partijen in de Raad zijn van bewoners, ondernemers en bezoekers. En alle partijen wegen hun belangen voortdurend af. We hebben de taak te zorgen dat onze binnenstad niet te dorps, niet te kil, niet te toeristisch, niet te elitair en niet te plat wordt. En dat alles vol optimise en vol vertrouwen. Met als doel dat het centrum de vitale en intieme wereldstad kan blijven, kan blijven groeien, kan blijven veranderen en nieuwe uitdagingen kan blijven aangaan.
Ik wist overigens niet dat de binnenstad zoveel terrassen had (888, zie onder), dat is meer dan ik dacht. En was Van der Stoel al weg toen deze nota door het db werd vastgesteld?
"De horeca heeft zich de afgelopen jaren voorspoedig ontwikkeld. Op dit moment telt de binnenstad 1765 horecagelegenheden, 5% van alle cafés, restaurants en cafetaria s in Nederland (coffeeshops en hotels niet meegerekend). Ter illustratie: dit is meer horeca dan in Utrecht, Groningen en Maastricht bij elkaar.
Het wekt dan ook geen verbazing dat de groei van de horeca tegen grenzen aanloopt. In de huidige bestemmingsplannen wordt om die reden in het algemeen zeer terughoudend
omgegaan met horeca. De ruimte in de binnenstad is immers beperkt en er spelen ook andere belangen: er wonen ruim 80.000 mensen, het is het belangrijkste winkelhart van de regio, nog steeds de belangrijkste kantorenlocatie en het grootste monumentale
stadshart in West-Europa. Al die activiteiten en functies vormen een kwetsbaar evenwicht,
dat samen ons centrum tot een van de vitaalste binnensteden van Europa maakt.
Om het gemengde karakter van de binnenstad te bewaren en toch ruimte te bieden voor
ontwikkelingen in de horeca, is een genuanceerd en breed gedragen beleid nodig. De
uitgangspunten daarvoor zijn in het Programakkoord 2006-2010 geformuleerd.
Terrassen
Terrassen zijn een belangrijk onderdeel van de horeca. Ze bevorderen de levendigheid in
de stad en vormen een aangename voorziening voor bewoners en bezoekers. Tevens
vergroten ze de omzet van de horeca en zijn daarmee voor deze branche een
economisch belangrijke factor. Ze zijn prominent aanwezig: de binnenstad telt 888
terrassen. Of meer beeldend: de levensgenieter die elke dag één nieuw terrasje wil
pakken, is daar twee jaar en vijf maanden onafgebroken mee bezig. Overigens hebben
terrassen voor bewoners nog een andere functie. Sommige bewoners hebben geen of
beperkte buitenruimte en mede daarom worden de vele terrassen vaak gebruikt als het
verlengde van de woning.
Er zijn ook minpunten. Het grote aantal terrassen brengt met zich mee dat zelfs als maar
een klein percentage voor problemen zorgt, het nog altijd om aanzienlijke aantallen gaat.
Het aantal klachten neemt, mede als gevolg van betere registratie, toe over
geluidsoverlast, het blokkeren van trottoirs en visuele vervuiling. Deze klachten zijn niet
nieuw, zie het rapport van Van Dijk, Someren en Partners over terrassenbeleid uit 2001.
Dit maakt regulering noodzakelijk. Het is moeilijk om daarin een evenwicht te vinden. Al
jaren discussiëren partijen over de inhoud van het terrassenbeleid, wat heeft geleid tot
een ondoorzichtig stelsel van complexe regels, proeven zonder einddatum en
(gebiedsgerichte) uitzonderingen waarvan soms de achterliggende gedachte niet meer te
achterhalen is. Het geheel is ook nog eens lastig te handhaven, als er al voldoende
handhavingcapaciteit is. Ook in het rapport van de Rekenkamer wordt hier uitgebreid op
ingegaan. In de vorige bestuursperiode is bij het vaststellen van de Horecanota (2003)
besloten om nieuw terrassenbeleid op te stellen. In reactie op de Horecanota hebben de
burgemeester en de gemeenteraad enkele nieuwe regels voor horeca en terrassen
vastgesteld. Tenslotte zijn in april 2006 in het nieuwe programakkoord enkele
uitgangspunten voor terrassenbeleid opgenomen.
Er zijn ook minpunten. Het grote aantal terrassen brengt met zich mee dat zelfs als maar een klein percentage voor problemen zorgt, het nog altijd om aanzienlijke aantallen gaat.
Vervolgens ga ik naar de website van het stadsdeel en lees de terrasnota. Daarin staat dat er 888 terrassen in de binnenstad zijn. Volgens het Parool gaan er twintig terrassen verdwijnen. Mijn rekenmachine vertelt me dat dat 2,25225 % is.
Dus 97,74775% blijft hetzelfde.
Het gaat dus helemaal nergens over.
Nu lees ik dat die regel van anderhalve meter doorloopruimte al in 2000 door de gemeenteraad is aangenomen:
“De standaard van 1,50 meter is gebaseerd op Het handboek voor Toegankelijkheid (Elsevier bedrijfsinformatie en de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland).
Dit handboek bevat richtlijnen voor de toegankelijkheid (doorgankelijkheid, bruikbaarheid
en aanpasbaarheid)van woonomgeving, gebouwen en woningen. De 1,5 meter norm is
als standaard opgenomen in het op 7 juli 2000 door de gemeenteraad vastgestelde Handboek Inrichting Openbare Ruimte Binnenstad. Deze standaard wordt bij het vergunnen van alle objecten gehanteerd.”
Blz. 19
Waar die cijfers vandaan komen had ik al aangegeven en anderen volgens mij ook. Lees de andere bijdragen maar goed.
Als jullie andere cijfers hebben hoor ik het graag.
De antwoorden op al die vragen die je stelt staan in de nota.
Op de Zeedijk zijn volgens mij geen terrassen, alleen wat banken.
Wat ze in andere stadsdelen doen weet ik niet, bij mij in de buurt (West) laten ze gewoon voldoende
doorloopruimte vrij.
En verder is een maatwerkoplossing voor 888 terrassen natuurlijk een bureaucratische nachtmerrie. Bij zulke grote aantallen heb je meer aan duidelijke regels die worden gehandhaafd, dan 888 situaties die allemaal weer net een slagje anders zijn dan de buurman. Er zijn al genoeg ambtenaren, die moeten zich met nuttige dingne bezig houden.
Hier laat ik het bij. Het is veel te mooi weer om hier nog energie te steken.
Dat denk ik nou juist van niet! Juist die grote terrasgebieden zullen hooguit worden ingeperkt totdat de voorgestelde loopruimte ontstaan. Daarbij moet je ook nog eens rekenen die die 1.5 meter meestal een uitbreiding is op de reeds bestaande loopruimte, die misschien wel meer dan een meter bedraagt. Oftewel, daar zal de pijn niet zo vallen.
Uiteraard zullen al die ondernemers onmiddellijk beginnen te schreeuwen over inkomstendaling, maar je zult ze absoluut niet horen over de extra omzet die ze al die tijd hebben gevangen omdat de bestaande terrassituatie werd gedoogd!
En voor wat betreft de terrasjes op stoepen en bruggetjes, die zíjn soms gewoon irritant als je er met je kinderwagen of rolstoel langs wil.
Is het op een bruggetje in het centrum echt zo'n ramp als je even met je kinderwagen de straat op moet? Persoonlijk vind ik dat wel meevallen...
nieuwe website:
ipingdraaitdoor met nl er achter (ik mag geen urls plaatsen volgens de regels hier)
Doortrekken naar de Stopera door stadsdeel Centrum zou dan iets extra bestuurlijke inspanning kosten, maar ook een buitengewoon aantrekkelijke promenade opleveren. Nota bene pal langs theater Carre en de Hermitage!
Met voorts de medewerking van stadsdeel Oud-Zuid creeer je zo een hoofdflaneerroute via Victorieplein naar de Rai. Zo biedt de stad toeristen een zeer aantrekkelijke uitbreiding langs enkele van haar mooiste buurten.
op de door jouw genoemde route valt weinig te flaneren, want de Amstel is bijna nergens te zien omdat er woonboten en woonschepen liggen. Die uiteraard hun eigen belang boven dat van de stadsbewoner en stadsbezoeker stellen en weigeren weg te gaan om het uitzicht op de Amstel te herstellen.
Aan de andere kant is er wel veel ruimte. met meer plaveisel en misschien een mooie loopbrug om het kruispunt bij de Nieuwe Amstelbrug te omzeilen kom je al een heel eind
Het is heel simpel: ruime wandelroute + terrasjes = flaneerboulevard. Flaneerboulevard + zon = tevreden toerist. De nabijheid van zichtbaar water is een bonus; geen voorwaarde.
Gr,Robin Fischer
Ten tweede, geef deze mensen een eigen huurcontract zoals aan de orde is in elk bedrijf. Geen idioot hoge huurprijzen maar een redelijk voorstel. ten slotte gaat het om een legale bedrijfsvoering.
Ten derde. Als er mensen zijn die prostitutie als bedrijf willen uitvoeren, dan het liefst allemaal geconcentreerd in een bepaald gebied.
Ten vierde. Een goede sociale en medische controle op dit soort bedrijvigheid.
Het probleem is wat gaat ernu gebeuren
Jarenlang hebben ze toegekeken hoe er geld verdient werd door zogenaamd criminelen.Laten we een ding niet vergeten,de stad heeft er nog nooit zo mooi uitgezien als nu.Alles is opgeknapt met het geld wat is verdient uit het verleden.Iedereen is er beter van geworden,zeker wat de schatkist betreft en werk gelegenheid.
Dus laten we nu niet gaan huichelen en de Geschiedenis in eren houden.De vraag is hoe kunnen we het erfgoed blijven onderhouden,als de toeristen wegblijven.Wie wil er nog investeren als er geen zekerheid meer is? Laat de gemeente de mensen die ook geinvesteerd hebben op de wallen allemaal een zak met geld geven want dat hebben we wel verdient na zoveel belasting te hebben betaald en denk ook aan de mensen die hier jaren hebben gewerkt,wat moeten die dan?
Ik ben een regelmatige bezoeker van de Hoofdstad van Mijn Land. Soms ben ik een Cultuurgenieter op weg naar een concert of Expositie, soms heb ik een zakelijke afspraak, soms wil ik gewoon een stukje lopen met een blik op wat er aan fraais te zien is.
Ik ben blij met iemand als Mevr.Iping. In de loop der jaren loop ik namelijk minder te genieten van een stukje wandeling door de binnenstad en neemt geleidelijk de ergernis toe.
Amsterdam is natuurlijk een beetje een anarchistische stad. We doen daar gewoon waar we zin in hebben en dat is wel eens hinderlijk voor iemand die van het plezier van een ander last ondervindt. Dat verdraag je tot op zekere hoogte, anders moet je gewoon uit die stad wegblijven. Maar als er niemnand grenzen meer aangeeft en ook niemand zijn vingers er nog aan wil branden om die grenzen te handhaven dan heb je iemand nodig die de jungle een beetje aanpakt. Natuurlijk roept dat weerstand op van wie ongeremd zijn eigen gang wil blijven gaan. Gelukkig dat iemand de moed heeft om af en toe tegen de stroom in te roeien.
De binnenstad mag geen vrijplaats voor mensen zijn die voortdurend eigenbelang voorop stellen. Terrassen, brutale taxirijders, fietsers, over de stoep, uitstallingen waar je je nek over breekt, pakken neergepleurde brakke fietsen, afvalcontainers, etc. etc. zorgen er niet alleen voor dat er zelden anderhalve meter vrije doorgang is maar maken ook nog dat het er uitziet als een zooitje.
Jammer want al woon ik nu ver weg, ik hou nog steeds van die stad, ondanks alle vandalengedrag.
De oplossing: Shared Space, geen stoepranden, dus een mooie vlakke vloer die door iedereen soepel gebruikt wordt, met onderlinge verantwoordelijkheid. Dan kan men normaal om de terrassen heen wandelen. Stoepranden zijn gevaarlijk en hinderlijk, ze sluiten mensen op.
Zie Baluw.nl .
Elke m2 die vrij is gekomen door de nieuwe regel opvullen: Biertje bestellen, eigen klapstoel erbij en rustig ontpannen. Staand protesteren mag ook. Het protest kan vormgegeven worden door alle acties te synchroniseren= iedereen tegelijk met een gelijke t-shirt. De HoReCa sponsort het vast wel!
Wie doet mee?
Daarom is het niet meer dan vanzelfsprekend dat de overheid, die de taak heeft de openbare ruimte openbaar en toegankelijk te houden, regels stelt en die vervolgens handhaaft. Dat laatste is overigens teleurstellend slecht: er wordt weinig en slecht gehandhaafd met het gevolg dat er vaak geen ruimte meer is voor een moeder met kinderwagen op er op de stoep langs te kunnen.