Foto: AT5.
De bejaarde vrouw die al deze chaos veroorzaakte heeft overigens wel haar trekken thuis gekregen, want zij overleefde het ongeval niet. Hopelijk gaat hier een afschrikkende werking van uit. We kunnen namelijk niet hebben dat allerlei wazige of halfdemente ouderen zonder begeleiding over straat zwerven en tegen trams aanlopen. Men schijnt niet te beseffen hoeveel economische schade die mensen op die manier veroorzaken!
Voordat u hier nu verontwaardigd te hoop loopt in het reactieforum om uw gram te spuien over zoveel ongevoeligheid, moet ik u zeggen dat dit niet mijn standpunt is, maar een opvatting die overheid en GVB in de alledaagse praktijk aan de dag leggen. Niet bewust natuurlijk (althans, dat mag ik hopen), maar uit een kennelijke onwil of onverschilligheid om de veiligheid van het openbaar vervoer in het stadsverkeer te verbeteren.
De gemeentelijke overheid als wegbeheerder moet in samenspraak met het GVB zorgen voor een veilige infrastructuur. Op dat punt laten zij sinds jaar en dag belangrijke steken vallen, met onnodige slachtoffers als gevolg.
Twee jaar geleden schreef ik hier al een uitgebreid artikel over de tekortschietende veiligheid van de tram in onze stedelijke omgeving. Niet dat ik nu verwacht dat na zo'n artikel bij de overheid nu meteen alle verloven worden ingetrokken en men de zaak op orde brengt, maar naar een prominent instituut als de Onderzoeksraad voor de Veiligheid luistert men óók niet. Deze club onder leiding van Pieter van Vollenhoven schreef in het verleden twee uiterst kritische rapporten over de gevaren van de tram in de stad. Maar niks hoor, gewoon doormodderen en doen of je neus bloedt. Dan vraag ik mij toch af: wordt het zo langzamerhand niet eens tijd om gemeente en GVB dood door schuld aan te rekenen bij fatale ongevallen als op de Tussenmeer?
Instructieboek
Zonder verder op het concrete ongeval in te gaan, kunnen we op de onheilsplek zien wat hier kan misgaan en wellicht ook is misgegáán. De voetgangersoversteekplaats loopt niet door over de trambaan. Die truc heeft men indertijd bedacht om de rijtijden niet in de war te laten schoppen door overstekende voetgangers. Snelheid boven veiligheid dus. Inmiddels staat er in het instructieboek voor de trambestuurders dat zij zo'n onderbroken zebra tóch moeten beschouwen als een doorlopende voetgangersoversteek en dus moeten stoppen. De constructie roept namelijk erg veel verwarring op en is op veel plaatsen dan ook allang vervangen door een normale doorlopende zebra.
Alarm
Wat de gemeente óók nog had kunnen doen, is het aanbrengen van een alarmvoorziening die in werking treedt op het moment dat er een tram nadert. U weet wel, zo'n knipperlicht met een bel. Bij station Lelylaan bestaat die immers ook. Zo'n voorziening moet overal komen. Maar liever legt men de verantwoordelijkheid voor de veiligheid op het bord van de trambestuurder. Volgens de berichtgeving had de bestuurder op de Tussenmeer nog gebeld, maar ja, die ouwe graftak sprong niet opzij en toen was het natuurlijk te laat om nog te remmen.
Cynisme
Vergeef me dit cynisme, maar ik word kwaad als de overheid zich blijkbaar op dit punt zo weinig gelegen laat liggen aan de veiligheid van zwakkere verkeersdeelnemers. Elke weggebruiker heeft uiteraard tevens een eigen verantwoordelijkheid, maar het systeem moet erop zijn gericht dat ook degenen die deze verantwoordelijkheid niet (kunnen) nemen niet de doodstraf krijgen voor een moment van onoplettendheid.
Kinderen en oudere mensen kunnen namelijk dikwijls niet ten volle het gevaar overzien. Het is de plicht van de overheid om ze extra te beschermen.
Blije advocaten
Blijkbaar staat er te weinig druk op gemeente en GVB om de veiligheidssituatie rondom de tram te verbeteren. Rapporten als die van Van Vollenhoven hebben slechts een adviserende status. Ook de talrijke juridische procedures die namens zwaargewonde slachtoffers worden aangespannen door letselschadeadvocaten, maken blijkbaar geen enkele indruk. Op kosten van de belastingbetaler kan de gemeente namens het GVB en de verzekeringsmaatschappij eindeloos verder procederen over de rug van de slachtoffers. Er zijn gevallen bekend waarbij de juridische strijd al twaalf (!) jaar duurt! Tot dusver heeft het GVB verzuimd om aan de gemeenteraad cijfers te verstrekken over de kosten van al deze procedures, maar je kunt ervan op aan dat hieraan inmiddels gigantische bedragen zijn uitgegeven.
Ondertussen blijf ik hopen dat er eindelijk eens een slimme politicus komt die besluit om al dat geld in veiligheidsmaatregelen te stoppen, in plaats van in de zakken van de dure advocatenbureaus die deze misstanden voor de gemeente moeten recht praten.
En ook hoog tijd om chauffeurs eens harder aan te pakken. Want of je een krappe dienstregeling hebt of niet, je blijft zelf verantwoordelijk.