Net als Rick de Leeuw zijn de meeste mensen die ik hier ken geen geboren Amsterdammers. Maar toch hebben ze een plek gevonden in de stad. Ja, Amsterdam wordt zelfs een thuis voor een geboren Rotterdammer als ik. Maar om nou te zeggen dat ik me ook Amsterdammer voel.
Er zijn juist veel momenten dat mijn Rotterdamse hart sneller gaat kloppen. Als het Parool schrijft dat Amsterdam populairder is dan Rotterdam, dan geeft dat wel een steekje. Of als er op AT5 weer eens overdreven wordt gedaan over de Godenzonen. Want als het om voetbal gaat dan blijf ik een echte Rotterdammer.
"Met Rotterdam en de Rotterdammers is het eigenlijk zoals met een moeder en haar lelijke eendje. Ze houdt des te meer van haar kind, " hoorde ik iemand ooit zeggen. Er zit wel een kern van waarheid in maar dat mag je natuurlijk alleen als Rotterdammer hardop denken. Voor veel mensen blijft Rotterdam een kille en sfeerloze stad met al die nieuwbouw. Het is een stad die je moet veroveren. De schoonheid en het karakter van de stad zijn bijna niet uit te leggen aan een buitenstaander.
Laatst was ik met mijn vriend op familiebezoek in de havenstad. In het oude westen, een van de meest bruisende buurten. Hij kende de stad niet en terwijl we op het balkon uitkeken over de skyline sprak hij zijn verbazing uit. "Wat een mooie buurt is dit met al die oude huizen. Het lijkt hier net op Amsterdam. Ik wist helemaal niet dat Rotterdam ook nog oude huizen en gebouwen had." Ja onbekend en onbemind.
Toch is Rotterdam niet echt mijn stad meer. Dat komt ook omdat er sinds mijn vertrek veel is veranderd. De Koopgoot, Erasmusbrug en de Kop van Zuid, het standbeeld van Pim Fortuyn waren er toen nog niet.
Toch voel ik me nog steeds een Rotterdammer. Zeker als ik in de krant lees dat Amsterdam populairder is dan Rotterdam. Ach, wij Rotterdammers zijn de positie van underdog wel gewend. (Maar het nieuwe voetbalseizoen belooft veel goeds.)
Ben benieuwd wie zich sneller thuisvoelt de nieuwe Rotterdammer of de nieuwe Amsterdammer?
Er zijn juist veel momenten dat mijn Rotterdamse hart sneller gaat kloppen. Als het Parool schrijft dat Amsterdam populairder is dan Rotterdam, dan geeft dat wel een steekje. Of als er op AT5 weer eens overdreven wordt gedaan over de Godenzonen. Want als het om voetbal gaat dan blijf ik een echte Rotterdammer.
"Met Rotterdam en de Rotterdammers is het eigenlijk zoals met een moeder en haar lelijke eendje. Ze houdt des te meer van haar kind, " hoorde ik iemand ooit zeggen. Er zit wel een kern van waarheid in maar dat mag je natuurlijk alleen als Rotterdammer hardop denken. Voor veel mensen blijft Rotterdam een kille en sfeerloze stad met al die nieuwbouw. Het is een stad die je moet veroveren. De schoonheid en het karakter van de stad zijn bijna niet uit te leggen aan een buitenstaander.
Laatst was ik met mijn vriend op familiebezoek in de havenstad. In het oude westen, een van de meest bruisende buurten. Hij kende de stad niet en terwijl we op het balkon uitkeken over de skyline sprak hij zijn verbazing uit. "Wat een mooie buurt is dit met al die oude huizen. Het lijkt hier net op Amsterdam. Ik wist helemaal niet dat Rotterdam ook nog oude huizen en gebouwen had." Ja onbekend en onbemind.
Toch is Rotterdam niet echt mijn stad meer. Dat komt ook omdat er sinds mijn vertrek veel is veranderd. De Koopgoot, Erasmusbrug en de Kop van Zuid, het standbeeld van Pim Fortuyn waren er toen nog niet.
Toch voel ik me nog steeds een Rotterdammer. Zeker als ik in de krant lees dat Amsterdam populairder is dan Rotterdam. Ach, wij Rotterdammers zijn de positie van underdog wel gewend. (Maar het nieuwe voetbalseizoen belooft veel goeds.)
Ben benieuwd wie zich sneller thuisvoelt de nieuwe Rotterdammer of de nieuwe Amsterdammer?
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Dan zul je toch eerst naar de andere kant van het Y moeten verkassen