Jammer, vinden ze in het Leo Polak, het verzorgingstehuis waar Paro als proef een maand onderdak vond op de afdeling met dementerende bewoners. Paro is een robot, maar dat zal zowel bewoners als verzorgers worst zijn. Wie Paro ziet vergeet zijn inhoud - chips en draadjes - en wil hem knuffelen. En dat is fijn voor de bewoners, merken de medewerkers. Ze komen door Paro sneller los, kennen weer of vaker blijdschap en leggen door het huisdier ook makkelijker contact met elkaar. Natuurlijk kun je om zoiets te bewerkstelligen ook echte huisdieren of een kleuterklas inzetten, maar die laten zich niet eenvoudig in een kast opbergen en moeten ook regelmatig gevoerd worden.
Paro is levensecht. Zelfs woonbegeleider Anja knuffelt graag met het donzige dier. Het idee dat de zeehond deze week in het laadruim de lange tocht naar de andere kant van de wereld moet maken, stemt haar droevig. En ook bewoonster Klaar zal bedroefd zijn. Paro is haar hondenkind en wie niet beter weet, zou denken dat ook Paro opklaart als ie Klaar ziet. Logisch, zelfs koekjes worden hem gevoerd. De kruimels worden later wel weer opgeveegd. Paro neemt deze week afscheid van het Leo Polak. Tenzij een gulle gever zich meldt. Red de zeehond!
Paro is levensecht. Zelfs woonbegeleider Anja knuffelt graag met het donzige dier. Het idee dat de zeehond deze week in het laadruim de lange tocht naar de andere kant van de wereld moet maken, stemt haar droevig. En ook bewoonster Klaar zal bedroefd zijn. Paro is haar hondenkind en wie niet beter weet, zou denken dat ook Paro opklaart als ie Klaar ziet. Logisch, zelfs koekjes worden hem gevoerd. De kruimels worden later wel weer opgeveegd. Paro neemt deze week afscheid van het Leo Polak. Tenzij een gulle gever zich meldt. Red de zeehond!
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
46 reacties op "Red zeehond Paro"
Een robotzeehond als alternatief zie ik ook niet zitten. Een kinderboerderijtje in de tuin van het verzorgingstehuis, waar de mensen ook zelf voor de beesten mogen zorgen, is volgens mij een betere bestemming voor die vierduizend euro.
Alleen moet je er wel rekening mee houden dat niet alle dieren continu geknuffeld willen worden en dat je ook een verplichting hebt naar de dieren toe. Dus verzorgen, uitlaten, daar komt veel bij kijken.
Daarnaast zijn er bewoners die niet van dieren houden of allergisch zijn en de bewoners wonen met z'n zessen op een huisje.
Paro is een geweldige uitkomst voor dementerende ouderen die wel sterke behoeftes hebben om te zorgen voor een dier, zij hebben zelf niet in de gaten dat hij niet echt is omdat Paro reageert op de bewoner, hij past zijn gedrag daaraan aan.
Ook met echte dieren wordt binnen het Leo Polak met ouderen gewerkt, alleen kan je die niet te pas en te onpas uit de kast trekken.
Dus Paro is een welkome aanvulling, we hebben inmiddels bewoners die dol op hem zijn en veel plezier aan hem beleven en daar gaat het toch om.
En goed dat jullie ook échte dierlijke bewoners hebben. Dat maakt alles er toch een stuk gezelliger op, lijkt me. :)
Ik sprak overigens over verzorgingshuizen in het algemeen, met hun dierenbeleid. Maar er zijn - gelukkig - altijd uitzonderingen.
Het gaat trouwens om de doelgroep van ouderen met een dementie,
Het aaibaarheidsgehalte van zo een zeehondje is geweldig,het zorgt voor gesprekstof, Of hij echt is of niet, is helemaal niet belangrijk,
Het gaat om het effect.
Mensen juich eens een initiatief in de zorg toe, in plaats van alles af te keuren,
Kom op, geef je anders op als vrijwilliger,
Dan maak je jezelf bijzonder nuttig en help je daadwerkelijk mee aan het bestrijden van eenzaamheid.
Bij een modelzaak in Bussum zag ik in de vitrine een kleine robotpop,die al ruim 850 euro kost
Een fancyfair is een prima idee,maar van wat er dan zo verkocht wordt,mag ook je ook blij zijn,als je 250 tot 300 euro binnen haalt
Ik denk dit eerder haalbaar is via een oproep in de media
Een inzamelings actie,of zo
Geweldig, de reactie van die mevrouw met Paro, erg aandoenlijk en nu maar hopen dat de sponsors het belang hiervan in zien.
Inderdaad Anja, ze hebben het verdiend, ook fijn voor het personeel die er werkt om te zien dat sommige bewoners hier zo vrolijk van worden.
Het geeft een ieder een positief gevoel,
En nu maar hopen dat Paro mag blijven,
Hopelijk melden de sponsors zich morgen in grote getale.
betere reclame is er niet.
Woonzorg Nederland: bedankt!
Paro (de engel), bewoners en medewerkers van groepswonen Leo Polak zullen hier erg blij mee zijn.
Bedankt!!
elk beetje blijdschap is positief
lees 'hersenschimmen' van j.bernlef nog maar eens.
Hartelijk dank, namens bewoners, familie en personeel van de groepswoningen in het Leo Polak
Leuk van de zeehond echter, jammer dat de Domotica nog steeds niet werkt. zorgelijk! Jammer dat er geen prioriteiten gesteld kunnen worden.
Er wordt van alles belooft en naar buiten gebracht in de media, maar de praktijk wijst anders uit, zoals de Domotica, een noodzakelijk voorziening, die de veiligheid van de bewoners moet garanderen.
Daar zou men aandacht en tijd aan moeten besteden.
Dit alles is veel belagrijker dan een knuffelpop.
Helemaal mee eens. jammer dat de mensen door de bomen het bos niet meer zien. Ik hoop dat er toch nog eens iets aan de domotica wordt gedaan, en dat deze snel zal werken. Dit wordt de bewoners al maandenlang beloofd en voorgehouden.misschien kan woonzorg zich hier ook hard voor maken.
Ruth weet wat er bedoeld wordt maar voor jouw informatie, een domotica moet de veiligheid van demente ouderen garanderen. Een soort computergestuurd alarmsysteem met camera. Lijkt me belangrijker dan een knuffel. Beter voorkomen dat ouderen vallen dan een pop om ze zoet of bezig te houden.
Domotica is niet bedoeld om te voorkomen dat ouderen vallen,
Domotica, is bedoeld om mensen meer bewegingsvrijheid te geven,en te zorgen dat de medewerkers gealarmeerd worden,
Het wordt in het Leo Polak nu als eerst in Nederland op deze wijze geimplementeerd en ja ,het heeft tijd nodig,
En kinderziektes, die zijn er ook,
Maar raar eigenlijk dat het nu over Domotica gaat en niet over Paro
Wil je meer weten, Schroom niet om contact op te nemen, dan kunnen we u de juiste informatie verschaffen
Daar is dit item toch voor bedoeld?
Het lijkt mij altijd belangrijker om de mensen meer bewegingsvrijheid te geven, en te zorgen dat de medewerkers gealarmeerd worden (dus toch een alarmfunctie) dan een knuffelpop te geven. Het heeft wel tijd nodig, de domotica, maar er wordt toch aan andere, minder belangrijke zaken meer aandacht geschonken. Zo blijkt uit deze discussie. De domotica zou al maanden geleden in gebruik zijn. De discussie gaat over Paro en mijn inbreng is dat ik het belachelijk vind dat er zoveel aandacht aan dit speeltje wordt gegeven. WAt ik al eerder zei er zijn belangrijkere zaken. Uw reactie is trouwens ook snel, wellicht dat u uw energie in de domotica kan steken.
publiciteit. Zelfs in dit item wordt er gezeverd over imperfecties waar nog elke dag met veel bevlogenheid aan gesleuteld wordt....Ter verduidelijking:het ontwikkelen van de integratie van domotica in de zorg kan prima samengaan met een robothuisdier. Dat de media er in de komkommertijd voor kiezen om van Paro een BN'er te maken zegt meer over de media dan over de zorg. Tot slot wil ik nog zeggen dat ik zowel als Nederlander, en als voorstander van innovaties binnen de medische wereld, erg trots ben dat “wij” weer eens vooroplopen.
Vriendelijke Groet,
Philip
Prachtig toch om zo de eenzaamheid te doorbreken. Het geeft veel vertrouwen en gezelligheid.
Je hebt het niet helemaal begrepen volgens mij.
Mogelijk heeft de zeehond meer mogelijkheden maar de kat reageerd als ze aangehaald wordt met spinnen en miauwen.
en hij is een echt gezellig huisdier.
Niet ver van de Saaftingestraat is een dierenasiel. Die in de steek gelaten dieren kosten de gemeenschap ook geld en zitten eenzaam met of zonder gezelschap in een hok. Het lijkt mij een goed idee een aantal poezen in het bejaardentehuis te laten wonen.
@Rudolph: Paro wordt in het buitenland (Japan, VS) al toegepast bij kinderen met autisme, syndroom van Down en kinderen met psychologische stoornissen ten gevolge van trauma (Post-traumatische stress stoornis). Er worden bij die doelgroep heel mooie resultaten gevonden, o.a. een verlaging van het stress-level en een verbetering van de stemming. Ook wordt de communicatie tussen de kinderen en het personeel bevordert in zgn. dier-therapie sessies met Paro.
@Ans (activiteitenbegleider): Goed om te horen dat andere producten ook werken. Ik denk dat het grote verschil tussen Paro en de knuffel poes is, dat Paro kan leren. Paro kan gedrag aan en af leren afhankelijk van de acties van het 'baasje'. Op die manier zal hij steeds meer gedrag vertonen dat voor de individuele bewoner wenselijk is, waarschijnlijk zit daar ook het grote prijsverschiil in.
@marjan&joep: Helemaal mee eens dat er alles aan gedaan moet worden om domotica te laten functioneren maar ik denk niet dat je domotica met Paro kunt vergelijken. Domotica is een enorm project. Domotica is nog niet eerder in Nederland ingevoerd op de schaal waarop dat in het Leo Polak gebeurt. We hebben hier te maken met de integratie van twee totaal verschillende werelden: de ICT en de zorg. Van beide kanten moet een nieuwe manier van werken ontwikkeld worden en dat gaat niet zonder vallen en opstaan. Domotica heeft invloed op elke niveau van de zorg; op de woonbegeider die er mee moet werken, op de managers die hen moeten aansturen, op de bouwers die de kabels moeten trekken en op de wetgeving die dat alles mogelijk moet maken. Ik denk dat je niet kan verwachten dat dat in een keer allemaal loopt, elke verandering gaat met enige weerstand. Geduld, het is moeilijk om het uiteindelijk resultaat in het oog te houden bij een dergelijk lang proces maar daar gaat het toch om: als het domotica eenmaal werkt (dat betekent dat de ICT en de zorg naadloos op elkaar aansluiten) kan de kwaliteit van leven van de bewoners aanzienlijk verbetert worden (is de verwachting).
Graag willen wij reageren op de oproep om Paro/ Aaibo te behouden voor het Leo Polakhuis.
Wij hebben als “plegen” en ervaringsdeskundigen (ouders) het nodige gezien in verpleeghuizen. Men doet zijn stinkende best om met de grootste creativiteit en en laag budget oppeppende gebeurtenissen in huis te halen om te voorkomen dat Pa of Ma weer naar de fabeltjeskrant op TV moeten kijken of erger moeten wachten tot het medicijnenwagentje weer langs komt.
Wij als oprichters van stichting “De Oppepper” regio Amsterdam, hebben gemeend voor alle chronisch zieke mensen “oppeppers” uit te moeten uitdelen. Deze oppeppers worden door de maatschappij betaald en door vrijwilligers uitgedeeld.
Hun wens staat centraal en als dat aaien is dan is dat aaien(wat of wie dan ook); is dat zingen en het kan, dan is dat concertgebouw!! Gewoon doen met middelen aangereikt door de samenleving.
HUNwens wordt vaak ingevuld als wij“Juliana”, wegens onbekendheid met de echte achtergrond; wie waren zij in het “vorige” echte leven, welke hobby's, welke persoonlijk verlangens?
Zij gaven wij geven.
Namens Stichting “De Oppepper”
Lineke Steenhuis(secreatris)
http://www.deoppepper.nl E-mail info@deoppepper.nl
Verreweg de meeste demente hersens vindt je bij mensen die hoog bejaard zijn en dat komt omdat er letterlijk een gat in hun geheugen valt. (dat geheugen is niet helemaal weg)
Ik moet er niet aan denken dat mijn vader in jullie ,commerciele, handen terecht komt en in een helder moment moet ontdekken dat er een robot uit Japan op z'n schoot zit i.p.v. z'n trouwe Husky (hond) Ivan!
Ook vraag mij af of jullie beseffen dat het een feit is dat demente mensen echte heldere momenten (dagen) hebben.
Jullie aaien wat af (en peppen wat op) middels de subsidie-regeling en dat is een schande want ik wil voor mijn vader echte hulp, en geen fopspeen voor bejaarden!
Maar ik denk niet dat een zinnig mens z'n demente vader of moeder met een oppep-robot opgescheept wil zien. Bah! yanny
Helemaal mee eens, hun wens is onze missie.
Om deze wensen waar te maken maken wij gebruik van middelen vanuit de maatschappij.
(een wens zou kunnen zijn: graag naar een boerderij, dus komt er een koetsje voorrijden (plaatselijke boer), naar een boerderij (bekenden) rondkijken en misschien lammetjes aaien (durf dat woord bijna niet meer te gebruiken maar dat is wat sommige mensen graag doen). Dan een lekkere maaltijd ( niet gesubsidieerd maar gewoon gevraagd aan een restaurant en ieder doet mee en niet alleen voor demente mensen, nee gewoon een stukje delen van).
Deze activiteiten gebeuren door vrijwilligers die ook zo de nodige ervaringen hebben met de doelgroep.
Misschien heb je nog een beetje tijd over voor een ander die misschien iets anders wil dan kabouter Plop zien? Zoveel mensen zoveel wensen.
Aanmelding ook voor de regio Amsterdam via info@deoppepper.nl Geen woorden maar daden is vaak beter dan het eindeloos invullen van protocollen, interventies en evaluaties.
Hartelijke groet, Lineke Steenhuis-Abcoude
PS: het is inderdaad armoei als een robot een menselijk wezen “moet” vervangen; maar denk eens aan verveling en eenzaamheid; niet iedere ouder heeft elke dag zijn familie op bezoek, toch?
bel ons gerust eens op 0294777728, wij zijn een jonge stichting en leren graag van mensen zoals jij.
En voor wat betreft dat dementie geen chronische ziekte is: zelfde vraag...
Misschien zou je je eerst eens in dit soort termen moeten verdiepen voordat je iets vindt...