De vraag is nu natuurlijk wat je ertegen kan doen. Erover praten? Benadrukken dat we in een vrije democratie leven waarin mensen mogen doen wat ze willen, zo lang het anderen niet schaadt? Misschien een straatverbod voor veroordeelde potenrammers, zoals het COC vandaag voorstelt? Maar een straatverbod, is dat niet een veel te hard middel?
Een maand of wat geleden kreeg ik de gelegenheid om met een klas vol Amsterdamse 'probleemallochtonen' te spreken over allerlei politieke kwesties. Één van die kwesties was homoseksualiteit. En ik was nu toch wel nieuwsgierig hoe daar dan precies tegenaan gekeken werd: waarom was het nou precies zo erg, die homoseksualiteit?
Het eerste antwoord was dat het 'tegennatuurlijk' was. Ondanks het argument dat eenden, dolfijnen en veel andere diersoorten ook homofilie lijken te kennen, was het tegennatuurlijk. Ik probeerde toen uit te leggen dat je seksuele voorkeur iets aangeborens is: dat je er niets aan kan doen als je aan het begin van je puberteit ineens ontdekt dat je als jongen op andere jongens verliefd wordt. Maar het mocht niet baten: deze jongens, want het ging vooral om de jongens, konden het niet accepteren en zagen het zelfs als iets 'besmettelijks'.
Ik probeerde nog iets met DNA uit te leggen, maar dat bleek helemaal tegen het verkeerde been: niet alleen stond ik hier homo's te verdedigen, maar ik was ook nog eens een ketter door zoiets Darwinistisch aan te voeren als DNA - alsof deze hele schepping niet handmatig door Allah gecreëerd is!
Ik heb zelden een grotere kloof ervaren tussen verschillende mensen. Terwijl deze jongens hun best deden om in zo smerig mogelijke bewoordingen te beschrijven hoe volgens hun homo's sex hadden, sloegen mijn hersens dicht, en duizelde het me. Ik besefte: om een meningsverschil goed te kunnen oplossen, moet je eerst weten waar je het wél over eens bent. Anders is een redelijk gesprek onmogelijk - en hoe kun je een redelijk gesprek hebben met mensen die zelfs de meest basale en algemeen geaccepteerde inzichten uit de biologie en medische wereld als een affront aan hun geloof zien?
Wie weet is zo'n straatverbod dan zo'n slecht idee nog niet.
Een maand of wat geleden kreeg ik de gelegenheid om met een klas vol Amsterdamse 'probleemallochtonen' te spreken over allerlei politieke kwesties. Één van die kwesties was homoseksualiteit. En ik was nu toch wel nieuwsgierig hoe daar dan precies tegenaan gekeken werd: waarom was het nou precies zo erg, die homoseksualiteit?
Het eerste antwoord was dat het 'tegennatuurlijk' was. Ondanks het argument dat eenden, dolfijnen en veel andere diersoorten ook homofilie lijken te kennen, was het tegennatuurlijk. Ik probeerde toen uit te leggen dat je seksuele voorkeur iets aangeborens is: dat je er niets aan kan doen als je aan het begin van je puberteit ineens ontdekt dat je als jongen op andere jongens verliefd wordt. Maar het mocht niet baten: deze jongens, want het ging vooral om de jongens, konden het niet accepteren en zagen het zelfs als iets 'besmettelijks'.
Ik probeerde nog iets met DNA uit te leggen, maar dat bleek helemaal tegen het verkeerde been: niet alleen stond ik hier homo's te verdedigen, maar ik was ook nog eens een ketter door zoiets Darwinistisch aan te voeren als DNA - alsof deze hele schepping niet handmatig door Allah gecreëerd is!
Ik heb zelden een grotere kloof ervaren tussen verschillende mensen. Terwijl deze jongens hun best deden om in zo smerig mogelijke bewoordingen te beschrijven hoe volgens hun homo's sex hadden, sloegen mijn hersens dicht, en duizelde het me. Ik besefte: om een meningsverschil goed te kunnen oplossen, moet je eerst weten waar je het wél over eens bent. Anders is een redelijk gesprek onmogelijk - en hoe kun je een redelijk gesprek hebben met mensen die zelfs de meest basale en algemeen geaccepteerde inzichten uit de biologie en medische wereld als een affront aan hun geloof zien?
Wie weet is zo'n straatverbod dan zo'n slecht idee nog niet.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
De oplossing? Geen straatverbod maar zeer strenge, speciaal op discriminatie toegepaste straffen.
Zoals (het wordt elders ook gezegd) de invoering van het begrip “hate crime” in de wetgeving. Indien bewezen is dat iemand in elkaar is gemept of erger omdat deze persoon jood, vrouw, marokkaan, homo, belg of wat dan ook is, past de rechter een standaard verzwaring van de straf toe, bijvoorbeeld een verdubbeling.
Zoals je hebt ondervonden kun je achterlijke ideeën bij mensen niet zo snel veranderen, maar je kunt als overheid tonen dat de maatschappij verder is door keiharde straffen toe te passen bij dit soort misdrijven. Dit zal preventief werken en zal langzam maar zeker in deze kringen het besef doen indalen dat wij dit niet willen met z'n allen. Dat de strijd voor emancipatie van minderheden in onze maatschappij al lange tijd geleden is begonnen en dat we niet alles nog eens over gaan doen.