Virtueel Amsterdam

Amsterdam - Een ministerie liet een interne notitie slingeren en die kwam dus in het nieuws. Er stond in dat we in 2040 maximaal meer dan dubbel zoveel auto's zullen hebben als nu. Momenteel zijn het er 6,5 miljoen, straks ergens tussen de 7 en 12 miljoen. Dat gaan wij als Amsterdam niet trekken, want dat kunnen we nú al niet. De snelwegen rond de stad zijn door de week in de langdurige spits vrijwel helemaal verstopt. Rekeningrijden lost ook niets op, want dat stond eveneens in die notitie. En en passant krijgt ook de vergrijzing nog even de schuld, want al die bejaarden schijnen meer dan jongeren geneigd te zijn de auto te pakken in plaats van bus of trein.

Voor de nabije en verdere toekomst zullen we dus toch echt iets anders moeten verzinnen dan met het autootje naar het werk of naar de Keukenhof. Maar wat? Massaal telewerken zou het woon-werkverkeer drastisch kunnen verminderen, maar daar hoor ik helaas weinig meer over. Moeten we dan het openbaar vervoer grootschalig uitbreiden? Dat struikelt al over een paar herfstblaadjes. En de aanleg ervan loopt budgettair steevast gierend uit de klauwen. Nee, het moet radicaal anders. En ik heb wel een idee...

Amsterdam kan hier het voortouw nemen. Naar voorbeeld van Second Life creëren we een virtueel Second Amsterdam. Op die manier kan iedereen tegelijk thuis blijven en op z'n werk zijn. Dat heeft alleen maar voordelen. Ook mensen die graag autorijden komen nóg beter aan hun trekken. Ze krijgen van hun baas een virtuele lease-auto naar keuze. Dat kan dus gerust een Maserati zijn, in plaats van die roestige Peugeot die ze nu hebben. Tevens krijgen ze zo'n fijn race-stuurtje met pedalen, voor op de keukentafel. Geheel in de stijl van het computerspel Need for Speed scheuren ze daarmee naar hun virtuele werk. Dat is kicken natuurlijk, want in Second Amsterdam hoeven geen snelheidslimieten te gelden. Koos Spee kan met pensioen.
Dit alles is nu al makkelijk te implementeren, want de Game-industrie heeft inmiddels ruime ervaring opgedaan met virtualisatie. Zelfs het luchtverkeer hoeft geen probleem meer te zijn.

Aangekomen bij het virtueel kantoor ontmoet je de als Avatars aanwezige collega's. De ervaringen met Second Life hebben uitgewezen dat iedereen zich in het virtuele leven mooier, jonger en beter voordoet dan hij in werkelijkheid is. Dat kan de werksfeer dus alleen maar ten goede komen.
Al het werk kan online worden gedaan. Nu al bestaan er dingen als videoconferencing en software om efficiënt in groepen samen te werken. Huizen, bruggen en kantoren bouwen doen we ook virtueel in Second Amsterdam. Iedereen een luxe penthouse. Daarmee lossen we tussen neus en lippen door meteen de woningnood op. Want wanneer het grootste deel van onze economie en ons werk zich tóch afspeelt in Second Amsterdam, hebben we in het écht natuurlijk voldoende aan een paar vierkante meter. Als de computer er maar inpast.
De kinderen gaan virtueel naar school. Geen ondermaatse taal- en rekenprestaties en ordeproblemen meer, want de informatietechnologie houdt alles strikt en streng in de gaten. Nee, het leven wordt een stuk eenvoudiger en overzichtelijker. Zelfs de hond kan virtueel worden uitgelaten. Naarmate dit verhaal vordert word ik eigenlijk steeds enthousiaster over m'n eigen idee, al zeg ik het zelf!

Blijft er wél het puntje over van de voedselvoorziening. Maar ook dat is tegen die tijd geen werkelijk probleem meer, want zonder files op onze echte wegen is er ruim baan voor de AH-bezorgservice. Nee, ik zie een Second Amsterdam en misschien wel een Second Nederland als de oplossing voor het onvermijdelijk opdoemende verkeersinfarct!

Wanneer u nog jong bent gaat u dit ongetwijfeld allemaal meemaken! Voor het zover is, raad ik u aan alvast te gaan nadenken over een belangrijke levensvraag die u in de verre toekomst misschien wordt voorgelegd:
"Do you take the blue pill or the red pill?" [The Matrix]